Πέφτουν από τα σύννεφα κάποιοι με τη ρητορική του Μεντβέντεφ. Κι όμως, δε θα έπρεπε από τη στιγμή που σταδιακά η Ρωσία του Πούτιν επιδιώκει να υποκαταστήσει το σοβιετικό imperium, αν και το σωστό ρήμα θα ήταν «να νεκραναστήσει» το σοβιετικό imperium. Διότι πάντα οι Σοβιετικοί, μέσω της 5ης φάλαγγας που δρούσε στις ευρωπαϊκές χώρες, προσπαθούσαν να υπονομεύσουν τα δημοκρατικά πολιτεύματα των ευρωπαϊκών κρατών. Αγωγοί σε αυτήν την προσπάθεια ήταν αρχικά τα κομμουνιστικά κόμματα και στη συνέχεια προστέθηκαν τα αργυρώνητα «κινήματα ειρήνης» και διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις.
Τα δίκτυα υπήρχαν από τότε, απλώς αδράνησαν για μια εικοσαετία. Ενεργοποιήθηκαν ξανά, σχετικά πρόσφατα, με άλλες μορφές και άλλα συλλογικά υποκείμενα. Τα κομμουνιστικά κόμματα τα έχουν αντικαταστήσει κόμματα και συλλογικότητες που κινούνται στον χώρο της άκρας Δεξιάς τα οποία τυγχάνουν πολύμορφης υποστήριξης από τη Ρωσία του Πούτιν.
Και για να τα λέμε όλα, εκμεταλλεύονται την εγκληματική πολιτική της Ά. Μέρκελ που πλημμύρισε την Ευρωπαϊκή Ένωση με μετανάστες και έδωσε λαβή στην ακροδεξιά να συγκροτήσει μια ατζέντα που βρίσκει ευήκοα ώτα. Γιατί μόνον η ρωσική υποστήριξη δε θα αρκούσε. Για την ενδυνάμωση της ακροδεξιάς υπάρχουν ευθύνες και στις ευρωπαϊκές ελίτ και στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών που, αποκομμένη από την πραγματικότητα, ζει σε ένα άλλο σύμπαν.
Συνεπώς, αν θέλουμε να καταστρέψουμε τους ρωσικούς αγωγούς που λειτουργούν πολιτικά σαν δούρειοι ίπποι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρώτα—πρώτα θα πρέπει οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ των ευρωπαϊκών κρατών να επανεξετάσουν άμεσα βασικές πτυχές της μεταναστευτικής τους πολιτικής. Και ακολούθως να αποκαλύψουν τις σχέσεις εξάρτησης συγκεκριμένων κομμάτων της ακροδεξιάς με τη Ρωσία του Πούτιν.
Στην Ελλάδα δύο κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας τηρούν σαφή φιλορωσική στάση εδώ και καιρό. Συγχρόνως υπάρχει και ένα γενικότερο θετικό κλίμα υπέρ του «ξανθού γένους» με κύριους φορείς εκκλησιαστικούς παράγοντες, εκδότες, επιχειρηματίες, πολιτικούς σχολιαστές και πολλούς απόστρατους οι οποίοι υποτίθεται όταν ήταν εν ενεργεία υπηρετούσαν σε έναν νατοϊκό στρατό. Οπερετικές καταστάσεις.
Συνεπώς, στην πατρίδα μας η κατάσταση είναι μάλλον πολύπλοκη στον βαθμό που ο φιλορωσισμός βρίσκεται μέσα και σε ένα τμήμα του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο αμφισβητεί τις βασικές επιλογές της ηγεσίας του. Όλοι αυτοί οσονούπω θα κληθούν να λάβουν θέση: με την Ελλάδα και την Ευρώπη ή με τη Ρωσία; Και αυτό το δίλημμα θα τεθεί διότι η ρωσική ηγεσία εκτιμά ότι ο αδύναμος κρίκος στο δυτικό στρατόπεδο είναι η Ευρώπη. Αυτήν στοχεύει, και ο Μεντβέντεφ το δήλωσε προχθές ξεκάθαρα.
Πολύ φοβούμαι ότι όλες οι διακυβεύσεις από εδώ και εμπρός θα αφορούν πλέον την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Αν στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα επικρατήσουν φιλελεύθερα καθεστώτα ή αυταρχικά, με τη σύμπραξη των δύο άκρων υπό την επιστασία της Ρωσίας. Και στην Ελλάδα το παιχνίδι εξουσίας που μαίνεται στα παρασκήνια - πολιτικά και οικονομικά - αφορά σε τελική ανάλυση τη θέση της πατρίδας μας στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Πολιτικοί, ενεργοί και απόστρατοι, σχολιαστές, εκδότες, παπάδες και επιχειρηματίες θέλουν να κλονίσουν αυτή τη θέση.
Δείτε τα ονόματα και συνθέστε το παζλ. Είναι εύκολο.
