Ο Α. Τσίπρας εμφανίσθηκε στην βουλή με new look, αλλά με πολιτικό λόγο πεπαλαιωμένο. Βγαλμένο από την περίοδο 2011-2014. Ας ξεκινήσω από το look.
Σακάκι με μεγάλα καρό, όπως είναι της μόδας. Βέβαια, τα μεγάλα πέτα είναι ντεμοντέ, αλλά συγχωρείται. Ασυγχώρητο είναι το μπλουζάκι του, που θύμισε τους Miami vice της δεκαετίας του 80. Βέβαια οι δύο ντεντέκτιβς είχαν γυμνασμένα, σφιχτά κορμιά. Δεν ήταν σαν κακοχυμένοι λουκουμάδες. Θα μπορούσε να βάλει ένα ωραίο πουκάμισο, λευκό ή σκούρο μπλε.
Πάντως αυτό που μετρά είναι η προσπάθεια ανανέωσης, κάτι το θετικό για όλους τους ανθρώπους. Η υπέρβαση τού μέχρι τώρα στυλ εξωτερικεύει, θεωρητικά, τη διάθεση για μια συνολικότερη αλλαγή.
Αν όμως κρίνω από τα όσα είπε χθες στην βουλή ο Α. Τσίπρας ισχύει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Εμφανίσθηκε ένας Τσίπρας από τα παλιά σε μια περίοδο που ουδεμία σχέση έχει με την «παλιά».
Θα μου πείτε αυτό ξέρει, αυτό κάνει. Αυτό αρέσει στο ακροατήριο του, που είναι διαπαιδαγωγημένο και εθισμένο σε πολιτικό λόγο τέτοιου ύφους. Νομίζω πως κι εμείς, οι απέναντι, αν ακούσουμε έναν Τσίπρα συναινετικό, μετριοπαθή, «πολιτισμένο», νηφάλιο, θα ξενερώσουμε.
Προσωπικά θα πω «πάει, χάλασε κι ο Αλέξης. Έπαθε Κουβέλη.» Είναι σαν να λες στον Γιαννακόπουλου ή στον Αλεξανδρή, όταν βρίσκονται μέσα στην μεγάλη περιοχή, να μην πέφτουν κάτω σαν πυροβολημένοι για να κερδίσουν πέναλτι. Δεν γίνεται. Αυτές οι συμπεριφορές έχουν τους αυτοματισμούς τους. Τα αντανακλαστικά είναι παβλοφικά.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Α. Τσίπρα. Δεν μπορεί να προφέρει το όνομα «Μητσοτάκης» και να μην εκραγεί, ό,τι σακάκι κι αν φορά. Εξάλλου αυτό γουστάρουμε κι εμείς, οι απέναντι, για δύο λόγους:
Πρώτον: είναι θέμα στυλ, όπως προανέφερα. Συναινετικός Τσίπρας είναι σαν το ψάρι έξω από το νερό. Είναι σαν τον Αντρέα της δεκαετίας του 70 χωρίς ζιβάγκο. Θα χαλούσε ο Αλέξης όλο το πολιτικό σκηνικό, στου οποίου το κτίσιμο και αυτός συνέβαλε τα μάλα.
Ο δεύτερος λόγος είναι πιο ευτελής. Εμείς οι απέναντι θέλουμε έναν αφιονισμένο, επιθετικό, προκλητικό Τσίπρα γιατί έτσι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναγίνει πρωθυπουργός. Μπορεί να εκστασιάζεται το κοινό του, αλλά αυτό δεν αρκεί για να κερδίσει τις εκλογές.
Χρειάζεται να προσεγγίσει και τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους τους οποίους, μέχρι στιγμής, έχει κερδίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Με πολιτικό λόγο αναντίστοιχο με την πολιτική κατάσταση, με πολιτικό λόγο βγαλμένο από την μνημονιακή περίοδο, δεν κερδίζονται εκλογές το 2021 ή το 2022. Βαριά - βαριά να ταβανιάσει στο 30%, και αυτό λόγω ανυπαρξίας του ΚΙΝΑΛ. Το γεγονός πως ο περίφημος «Κανένας» ξεπερνά τον Α. Τσίπρα σε δημοτικότητα δεν είναι τυχαίο.
Οφείλεται στο γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Τσίπρας αναμασούν χιλιοειπωμένα κλισέ, αποδεικνύοντας έτσι ότι αδυνατούν να διαβάσουν την νέα πραγματικότητα. Απλώς κουράζουν, όντας προβλέψιμοι.
Τον Κανένα δεν τον ξεπερνάς αλλάζοντας σακάκι. Θέλει πολλά παραπάνω.
