Ο Αλέξης Τσίπρας προτείνει ένα… πολιτικό μορατόριουμ ζητώντας ως αντάλλαγμα να σταματήσει η κυβέρνηση να νομοθετεί όσο διαρκεί η πανδημία την ώρα που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις δικαιολογημένες υποστηρίζοντας πως είναι αντίδραση της κοινωνίας στην πολιτική που εφαρμόζεται. Γιατί, όμως, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιμένει να θέτει αυτό το θέμα και κατά πόσο το προφίλ της συναίνεσης που επιδιώκει να αναδείξει συνδέεται με το φιάσκο του κόμματός του στην υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα και όχι μόνο.
Η παρουσία του Αλεξη Τσίπρα γίνεται όλο και πιο συχνή επιβεβαιώνοντας πως οι νέοι σύμβουλοί του του έχουν εισηγηθεί να πυκνώσει τις εμφανίσεις του προκειμένου να πετύχει το στόχο της άρσης της εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και την εδραίωσή του ως πολιτική δύναμη που διαθέτει προτάσεις και λύσεις. Μόνο που πλέον κάθε εμφάνιση του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αφαιρεί πόντους όχι μόνο από το κόμμα του αλλά και από τον ίδιο δεδομένου ότι ο ίδιος επιχειρεί να πατήσει σε δύο βάρκες.
Το θέμα του μορατόριουμ όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε με την Κυβέρνηση συνδέεται με ένα είδος πολιτικού εκβιασμού από την πλευρά του. Και αυτό διότι την ίδια στιγμή που υποστηρίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποκινεί τις κινητοποιήσεις, το αντάλλαγμα που κεκαλυμμένα προσφέρει είναι ακριβώς η διακοπή, στο μέτρο που του αναλογεί πάντα, των συλλαλητηρίων και των διαδηλώσεων που τείνουν να μετατραπούν, σύμφωνα και με τους ειδικούς, σε ωρολογιακές βόμβες διασποράς του κορονοϊού.
Γιατί όμως ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει στην επί της ουσίας αναστολή της λειτουργίας της Βουλής και κατ επέκταση της διακοπής του κυβερνητικού έργου; Και κατά πόσο εκτιμά ότι αυτή η πρόταση του προσδίδει πόντους στο πολιτικό πεδίο;
Πέραν της προσπάθειας δημιουργίας ενός συναινετικού προφίλ η πρόταση που επανέρχεται διαρκώς στο προσκήνιο δείχνει προς δύο κατευθύνσεις που στον ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούν να ξεχάσουν. Η πρώτη εξ αυτών αφορά στον Δημήτρη Κουφοντίνα και την υποστήριξη που προσέφερε η αξιωματική αντιπολίτευση υιοθετώντας τα αιτήματά του και τις αιτιάσεις του θέτοντας μάλιστα και θέμα εκδικητικής στάσης της κυβέρνησης. Οι εκκλήσεις περί εφαρμογής δικαίου χάθηκαν στις δηλώσεις Κουφοντίνα περί αγώνων που γίνονται και αφορούν αυτόν και όλα όσα πρεσβεύει και στις αποφάσεις της δικαιοσύνης που ανέδειξαν το έωλο των αιτημάτων του αρχιεκτελεστή της 17Ν.
Σε σημείο που ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον επιχειρεί να εξαφανιστεί από αυτό το πεδίο και τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει ούτε λίγο ούτε πολύ πως στόχος του ιδίου και του κόμματός του ήταν να μην… ηρωοποιηθεί ο Δημήτρης Κουφοντίνας, προκαλώντας φυσικά ανάλογες αντιδράσεις. Μάλιστα έφτασε σε σημείο να υποστηρίξει ότι η δική του Κυβέρνηση συνέλαβε τον Χριστόδουλο Ξηρό που είχε αποδράσει τη στιγμή που αυτό έγινε από την Κυβέρνηση Σαμαρά με τον τότε υπουργό Βασίλη Κικίλια να ανακοινώνει την εξέλιξη αυτή.
Η δεύτερη αφορά στην υπόθεση του Νίκου Παππά και τις καταγγελίες του Χρήστου Καλογρίτση. Η υπόθεση αυτή βρίσκεται στη Βουλή και σύντομα η ολομέλεια θα κληθεί να αποφασίσει επί της πρότασης σύστασης προανακριτικής επιτροπής για να εξετασθούν οι σχετικές καταγγελίες, οι μάρτυρες και τα όποια στοιχεία παρατίθενται από την πλευρά του αποκαλούμενου και κόκκινου εργολάβου.
Εντυπωσιακή είναι η προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη να αποδομηθεί ο πάλαι ποτέ κατασκευαστής που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα φίλα προσκείμενα μέσα υποστηρίζουν πως οι καταγγελίες του είναι άνευ σημασίας και ουσίας. Είναι τα ίδια μέσα που είχαν κάνει σημαία τους τις καταθέσεις των κουκουλοφόρων μαρτυρών στις οποίες γινόταν λόγος για πολιτικά πρόσωπα με μαρτυρίες που σε κανένα δικαιακό σύστημα δεν θα ετίθεντο κάν προς συζήτηση. Αν μη τι άλλο ο Χρήστος Καλογρίτσας μιλά επωνύμως. Και αναλόγως θα κριθεί και ο ίδιος.
Σε αυτό το σημείο έρχεται να παρατεθεί και η διαρκώς επαναλαμβανόμενη πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για αναστολή εργασιών της Βουλής και μορατόριουμ. Διότι είναι βέβαιο πως το μορατόριουμ που βάζει στο τραπέζι ο Αλέξης Τσίπρας δύσκολα μπορεί να ισχύσει αν ο στενότερος εκ των συνεργατών του βρεθεί στις αίθουσες της προανακριτικής. Αρκεί πάντως μια… αναστολή εργασιών για να οδηγηθεί σε παραγραφή η υπόθεση Νίκου Παππά.
Με τον ίδιο πάντως να δηλώνει υπεύθυνη αντιπολίτευση και να προτείνει συναίνεση παραμένει άγνωστο τι αντάλλαγμα θα δοθεί από την πλευρά του Από τη στιγμή που δεν ελέγχει τις «δικαιολογημένες» κατά τον ίδιο πορείες και συγκεντρώσεις το τι μπορεί να καταθέσει στο τραπέζι της συνεννόησης παραμένει άγνωστο.
Σε κάθε περίπτωση το να ζητά από την κυβέρνηση να σταματήσει να κυβερνά και να εφαρμόζει το πρόγραμμά της δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστική ως πρόταση… συνεννόησης. Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη επελέγη από τους πολίτες για να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσει και τις πολιτικές για αλλαγή σελίδας της χώρας. Ήδη η πανδημία μπλόκαρε ή καθυστέρηση πολλές παρεμβάσεις που η Ν.Δ είχε συμπεριλάβει στο προεκλογικό της πρόγραμμα.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί πως ο Κυριάκος Μητσοτάκη έχει αποδεχθεί και υιοθετήσει προτάσεις της αντιπολίτευσης στους 20 μήνες της θητείας ενώ εξακολουθεί να παραμένει κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό δείχνοντας με τις αποφάσεις του ότι λαμβάνει σοβαρά υπόψη και την κριτική αλλά και την κοινή γνώμη.
Το πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα είναι πως βρίσκεται εγκλωβισμένος στα αδιέξοδά του καθώς και ότι επιχειρεί να ξεφύγει από αυτά δημιουργώντας νέα αδιέξοδα. Οι αυταπάτες της κοινωνίας που αντιδρά στο κυβερνητικό έργο, η κορονοκαπηλεία και η καταστροφολογία έχουν κάνει ακόμη και ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ να γυρίσουν την πλάτη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να μην αρέσει και οι όποιες παρεμβάσεις του πέραν ενός 3% δεν αφορούν κανέναν άλλο. Η απόφαση Τσίπρα να βγει μπροστά και με διαρκείς παρεμβάσεις να κάνει τους πολίτες να ακούσουν δύσκολα θα κόψει αυτή την περίοδο εισιτήρια. Και μπορεί οι σύμβουλοι της Κουμουνδούρου να τον χαρακτηρίζουν ως το ισχυρό χαρτί του Κόμματος εν τούτοις η φθορά από την αλλοπρόσαλλη τακτική της αυταπάτης δύναται να γυρίσει μπούμερανγκ. Χειρότερο από τις εξελίξεις στην υπόθεση Κουφοντίνα.
Ο χρόνος για τον ΣΥΡΙΖΑ περνά και όσο η κοινωνία και η κυβέρνηση αντιστέκονται στη ρητορική της πόλωσης και του διχασμού τόσο ο πανικός μετατρέπεται στον χειρότερο σύμβουλο.
