«Μπάταρε» δεξιότερα η κοινωνία;

«Μπάταρε» δεξιότερα η κοινωνία;

Το ιμπέριουμ Μητσοτάκη στον χώρο του Κέντρου είναι ίσως μεγαλύτερο, σταθερότερο και δομικότερο από ό,τι το έχουμε προσδιορίσει, αν αποδεχθούμε την συλλογιστική του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χάρη Καστανίδη.

Ο βουλευτής έγραψε στο twitter: «Δεν μετακινήθηκε ο κ. Μητσοτάκης προς το Κέντρο. Ο ιδεολογικός άξονας της κοινωνίας μετακινήθηκε δεξιότερα. Γι? αυτό οι προοδευτικές δυνάμεις θα επικρατήσουν στο Κέντρο, όχι εξομοιώνοντας την πολιτική τους με αυτή της ΝΔ, αλλά αναστρέφοντας την ιδεολογική κατεύθυνση της κοινωνίας…».

Θυμίζει ξεπερασμένο παλαιμαρξισμό το σκεπτικό του κ. Καστανίδη, περί ενός κόμματος πρωτοπορίας που θα παρέμβει να αλλάξει την συνείδηση της κοινωνίας, και θα την καθοδηγήσει στο δρόμο που ταξικά της αρμόζει - γιατί αυτή δεν ξέρει.

Αν είναι έτσι, το πρόβλημα που αναδύεται για το ΚΙΝΑΛ (και τον ΣΥΡΙΖΑ) είναι σοβαρότερο. Εάν ο Μητσοτάκης είχε εισχωρήσει στον χώρο του Κέντρου, θα μπορούσε το ΚΙΝΑΛ να αποκαλύψει στον λαό τη δεξιά πολιτική του, να τον απωθήσει, και να αποσπάσει το κεντρώο ακροατήριο από την πολιτική σαγήνη του.

Αν όμως ο ιδεολογικός άξονας της κοινωνίας μετακινήθηκε δεξιότερα, σημαίνει ότι μόνη της η κοινωνία τέθηκε υπό την ιδεολογική επιρροή Μητσοτάκη. Δηλαδή έχουμε μια μετατόπιση που οφείλεται σε υπόγειες αθέατες διεργασίες, που συντελέστηκαν στα έγκατα της κοινωνίας.

Όμως μόλις πριν πέντε χρόνια, ο ίδιος ο λαός του Κέντρου στη μεγάλη του πλειοψηφία, ψήφισε ένα κόμμα -που δήλωνε - της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ο χρόνος είναι λίγος , και δεν συμβαίνει διεθνώς σε τόσο σύντομο χρονικό άνυσμα να αλλάζουν τόσο ταχύρρυθμα τα ιδεολογικά ρεύματα και να μετατοπίζονται ριζικά οι κοινωνικές συντεταγμένες. Ειδικά σε μια κοινωνία όπως η ελληνική, όπου η Κεντροαριστερά αποτελούσε ιστορικά την πλειοψηφία.

Εάν όντως (με βάση τη διαπίστωση Καστανίδη) ισχύει ότι η κοινωνία μετατοπίστηκε δεξιότερα, η μετατόπιση αυτή είναι βιωματική, και γι? αυτό δύσκολα αναστρέψιμη στο άμεσο μέλλον.

Και είναι βιωματική γιατί απορρέει από την απογοήτευση των πολιτών, από την δυσάρεστη έκπληξή τους με την έμπρακτη εφαρμογή των ιδεών της Πρώτης Φοράς Αριστεράς. Σημαίνει συμπερασματικά ότι η κοινωνία θα πρέπει πρώτα να απογοητευθεί από τον Μητσοτάκη, ώστε πάλι βιωματικά να επιστρέψει στην Κεντροαριστερά.

Κατά την ταπεινή μας γνώμη δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Απλώς πέραν της απογοήτευσης που υπέστη από την κυβερνητική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, η κοινωνία κουράστηκε από τον παραλογισμό. Ενδεικτικά: Από την γενική παρανομία, από την είσοδο μεταναστών λες και είναι χρέος μας να περιθάλψουμε (μια χώρα 10 εκατομμυρίων) όλης της γης τους κατατρεγμένους, από τη ρητορική του μίσους που (που δεν εξέπεμπε μόνο ο Πολάκης), από τα κατεστραμμένα πανεπιστήμια, το ξύλο στους καθηγητές, την ασυλία παρανομιών που καλύπτονται από το άσυλο, από την περιφρόνηση των θεσμών, και τόσα άλλα.

Και ενώ η κοινωνία έχει αποστρέψει πρόσωπο από την υπερβολή, το ΚΙΝΑΛ κατηγορεί την Κεραμέως για «αστυνομοκρατική αντίληψη», την στιγμή υπέρ της αστυνόμευσης τάσσεται το 84% των ψηφοφόρων του (Metron Analysis) καθώς και το 39% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ - και παρότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει καταστήσει το νομοσχέδιο, αιχμή της αντικυβερνητικής της πολιτικής.

Χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι για άλλα μέτρα επί του νομοσχεδίου για τα πανεπιστήμια το ΚΙΝΑΛ δεν έχει προτάσεις που θα πρέπει να τις προσμετρήσει η υπουργός. Τουλάχιστον αυτό το καλό το έχει το ΚΙΝΑΛ. Δεν αρκείται σε συνθήματα, «κατεβάζει» προτάσεις νόμων που έχουν πίσω τους δουλειά.

Το κακό είναι που δεν έχει συνειδητοποιήσει πως πλέον δεν ακούγεται. Ηταν χαρακτηριστική η επίθεση του Βασίλη Κεγκέρογλου στον Στράτο Φαναρά της Metron Analysis, κατηγορώντας τον για «φανταστική δημοσκόπηση» επειδή έδειχνε το 92% των ψηφοφόρων να αξιολογούν θετικά τον Πρωθυπουργό. Κάτι παρόμοια έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ παραμονές των εκλογών του 19, που θεωρούσε στημένες τις δημοσκοπήσεις. Και η ζωή απέδειξε την αλήθεια τους. Αντί να προβληματισθούν, προτιμούν την αρχέγονη πρακτική: «σκοτώστε τον αγγελιοφόρο».

Το μεγαλύτερο κακό είναι ότι το ΚΙΝΑΛ έχει πάψει να «οσμίζεται» την κοινωνία, παρότι ως ΠΑΣΟΚ υπερείχε όλων και έδινε μαθήματα μαεστρίας σε αυτό. Η κοινωνία δεν έγινε δεξιότερη γιατί ο κόσμος δεν ψήφισε τη ΝΔ των «Κυρανάκηδων». Ψήφισε τον Μητσοτάκη ο οποίος την πλησίασε με προτάσεις κοινής λογικής, και βρέθηκε σε αλληλεπίδραση μαζί της. Γι? αυτό και οι αποσύρσεις διαφόρων μέτρων που εξαγγέλλει κατά καιρούς, όταν βλέπει ότι δημιουργούν αντιδράσεις. Η στήλη το θεωρεί λαϊκισμό, αλλά στους πολίτες φτάνει ως αίσθηση πως η κυβέρνηση τους ακούει.

Αντί το ΚΙΝΑΛ να συνδεθεί με αυτό τον κόσμο και να τον εκφράσει, τον κατηγορεί ότι έγινε δεξιότερος, συναγωνίζεται τον ΣΥΡΙΖΑ σε προτάσεις που δεν αρέσουν, και τον αφήνει εύκολη λεία στον Μητσοτάκη.