Η εκκωφαντική σιωπή της Χαριλάου Τρικούπη για τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αποτέλεσμα της έκφρασης ενός θεσμικού τακτ ή του πολιτικού πολιτισμού που τονίζει κατά αποκλειστικότητα δια της στάσης του ο Νίκος Ανδρουλάκης και το κόμμα που ηγείται. Οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι αποτελεί κατά κύριο λόγο άξονα της πράσινης στρατηγικής με την οποία θεραπεύεται η προεδρική ανησυχία για τη διάδοχη κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ταυτοχρόνως με την υιοθέτηση αυτής της στρατηγικής επιχειρείται να προληφθεί το ενδεχόμενο ο κ. Ανδρουλάκης να βρεθεί ανάμεσα στις μυλόπετρες του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Έφης Αχτσιόγλου που φαίνεται να έχει το προβάδισμα για να ανέβει στον προεδρικό θώκο του ΣΥΡΙΖΑ. Η σπείρα που ο Νίκος Ανδρουλάκης εκτιμούσε ότι θα προσέθετε στο πολιτικό ελατήριο το εκλογικό αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την αποχώρηση Τσίπρα δεν αποτελεί ένα σίγουρο ποντάρισμα. Αυτό είναι ένα από τα καμπανάκια που ηχούν στις διαδοχικές συσκέψεις για την αποτίμηση των δεδομένων που επιβάλλουν τη σιγή ασυρμάτου στη Χαριλάου Τρικούπη. Στο ΠΑΣΟΚ θα προτιμούσαν ο διάδοχος Τσίπρα να επιλέξει ως κυρίαρχο δόγμα της αρχηγίας του, την αριστερή στροφή.
Το μήνυμα προς τον Νίκο Ανδρουλάκη από τους ειδικούς είναι πως το τελευταίο πράγμα που θα χρειαζόταν η προεδρία του σε αυτή τη συγκυρία, θα ήταν μια περίπτωση Αχτσιόγλου. Αυτή η διάσταση μεγεθύνει τον πολιτικό φόβο που επικρατεί για την αντιμετώπιση Μητσοτάκη στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής και τον αντίκτυπο της στον χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Είναι διάχυτος και στις εσωκομματικές συζητήσεις διότι παρά την ικανοποίηση για τη θεσμικότητα της, η πρώτη κοινοβουλευτική παρουσία Ανδρουλάκη είναι ξεκάθαρο ότι στερείτο της πολιτικής λάμψης.
Ιδιαίτερα όταν απέναντι από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πιθανό να συγκροτηθεί ένα πολιτικό δίδυμο με σαφώς πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά. Το πράσινο άγχος για τον βασικό αντίπαλο στη μάχη για τα σκήπτρα στην κεντροαριστερά επιδεινώνουν και άλλες παράμετροι που συμπληρώνουν την ανάλυση για τους κινδύνους από την πιθανή επικράτηση της Έφης Αχτσιόγλου στην προεδρική κούρσα του ΣΥΡΙΖΑ. Προς αυτήν την κατεύθυνση επισημαίνεται το ειδικό βάρος, σε πολιτικό επίπεδο, των προσώπων που πλαισιώνουν την υποψηφιότητα.
Υποστηρικτές με μετριοπαθές προφίλ όπως ο Αλέξης Χαρίτσης που δεν ενεργοποιούν πολιτικά αντανακλαστικά με που αλληλεπιδρούν αρνητικά με τη βασική δεξαμενή στην οποία απευθύνεται το ΠΑΣΟΚ. Στοιχείο προβληματισμού είναι ότι με την ανάδειξη Αχτσιόγλου θα υποχωρήσει το αντιΣΥΡΙΖΑ συναίσθημα στη βάση του ΠΑΣΟΚ.
Συναίσθημα που είχε ως βασικό παράγοντα διέγερσης το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Σε αυτό το φόντο εντείνονται οι εισηγήσεις και πυκνώνουν οι πράσινες φωνές για την εξεύρεση ενός πεδίου συνεννόησης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ως πρώτο παράδειγμα αυτής της σύγκλισης μάλιστα προτείνεται η συνεργασία στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.