Η πρωτογενής αιτία του δυστυχήματος των Τεμπών είναι η μη τήρηση των διαδικασιών και των πρωτοκόλλων που πρέπει να ακολουθούνται από τους υπαλλήλους του ΟΣΕ. Και ως τέτοια άπτεται του τρόπου λειτουργίας του ΟΣΕ. Και ο τρόπος λειτουργίας του ΟΣΕ σχετίζεται με τις πολιτικές τις οποίες έχουν ακολουθήσει και ακολουθούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις.
Με δυο λόγια ενώ η αιτία του δυστυχήματος είναι ο ανθρώπινος παράγοντας, είναι λογικό να αναζητούνται οι ευθύνες τόσο της κρατικής επιχείρησης που διαχειρίζεται το σιδηροδρομικό δίκτυο, όσο και του πολιτικού συστήματος μέσα στο περιβάλλον του οποίου δραστηριοποιείται το τελευταίο ίσως προπύργιο του κρατισμού στη χώρας μας.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας ευθύνεται για το γεγονός ότι τα τελευταία 25 έτη έχουν επενδυθεί στο σύμπλεγμα ΟΣΕ - ΤΡΑΙΝΟΣΕ - ΕΡΓΟΣΕ περισσότερα από 27 δισ. ευρώ, έχουν δοθεί στον ΟΣΕ δάνεια 10,4 δισ. με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και έχουν υπάρξει «απώλειες υλικών» ύψους 7,6 δισ. ευρώ και εξακολουθούμε να μη έχουμε τραίνα. Με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι το σύνολο του μεταφορικού έργου της χώρας, να εκτελείται από τα ΚΤΕΛ και τις οδικές μεταφορικές εταιρείες.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας ευθύνεται για την εργολαβία της σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης, για τις κλοπές του τροχαίου υλικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, για τη μη αποτελεσματική λειτουργία του κέντρου παρακολούθησης κυκλοφορίας, για τη λειτουργία της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων και για την υπόθεση της Hellenic Train.
Οι συγκεκριμένες ευθύνες του πολιτικού προσωπικού της χώρας ήταν ορατές και πριν από το δυστύχημα. Και παραμένουν αναπάντητες μέχρι σήμερα, σαν ένα κραυγαλέο παράδειγμα κρατισμού, αναποτελεσματικότητας και παθογένειας.
Το γεγονός ότι ένας ακατάλληλος υπάλληλος, διαχειρίστηκε με ακατάλληλο τρόπο την κίνηση δυο αμαξοστοιχιών, δίχως να λειτουργήσει κανένα πρωτόκολλο ασφαλείας είναι από μόνο του, τρομακτικό και εφιαλτικό. Ειδικά όταν μοιάζει ότι το «λάθος» και η ανεπάρκεια του σταθμάρχη αποτελούν το επιστέγασμα της σαπίλας που ακούει στο όνομα «ελληνικός σιδηρόδρομος».
Η τραγωδία και ο θάνατος τόσων αθώων επιβατών, άνοιξε σε κάποιους καιροσκόπους ένα παράθυρο πολιτικής ευκαιρίας. Ένα παράθυρο σκοτεινό και επικίνδυνο, αφού ξέφευγε από τη λογική, επενδύοντας πάνω στο συναίσθημα, στο παράλογο και στο ψέμα.
Έτσι, από την πρώτη στιγμή διαβάσαμε και ακούσαμε για επιπλέον 53 νεκρούς που είχαν εξαφανιστεί, για βαγόνια που μετέφεραν οπλικό εξοπλισμό προς την Ουκρανία, για βαγόνια «εβραϊκών συμφερόντων» και για βαγόνια που εξαϋλώθηκαν.
Πάνω σε τόνους ξυλολίου και σε μπαζώματα, στήθηκε μια ολόκληρη βιομηχανία διαρροών, καταγγελιών, υποθέσεων, παρεμβάσεων, εκθέσεων και σεναρίων συνωμοσίας, που οδήγησαν στη δημιουργία ενός νέου κινήματος αγανακτισμένων πολιτών, με σύνθημα την «συγκάλυψη» από την πλευρά της κυβέρνησης.
Το αφήγημα που είχε στηθεί από το κόμμα του επιστολογράφου του Ιησού και των μαντζουνιών, που πλαισιώνεται από διάφορους εμπειρογνώμονες φαίνεται να καταλήγει σε λαθρεμπόριο ύψους τριών χιλιάδων ευρώ. Δηλαδή, ο έμπορος κηραλοιφών και μαντζουνιών, προσπαθεί να μας πείσει ότι η κυβέρνηση η οποία διαχειρίζεται κεφάλαια και πόρους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, εκτίθεται και «συγκαλύπτει» μια υπόθεση τριών χιλιάδων ευρώ.
Δυστυχώς πάνω σε αυτό το αφήγημα, στήριξαν την αντιπολιτευτική τους ρητορική τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο Σύριζα. Ωστόσο, οι νέοι αγανακτισμένοι, οι οποίοι χειραγωγούνται με κεντρικό σύνθημα το #μητσοτάκη_παραιτήσου, χρεώνουν ταυτόχρονα και στα δυο κόμματα της αντιπολίτευσης το γεγονός ότι έχουν κυβερνήσει τη χώρα. Εντάσσοντας τα, στον συστημισμό.
Με αποτέλεσμα στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις να υποχωρούν αισθητά και να προτιμώνται «αντισυστημικά» κόμματα και φωνές, όπως είναι το κόμμα Κωνσταντοπούλου λόγω και της κοινής φωτογράφισης με την «εικόνα – σύμβολο» των Τεμπών, αλλά και το κόμμα Λατινοπούλου.
Η προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης εκτός των διαδικασιών που προβλέπει το σύνταγμα της χώρας, παρά τη συντριπτική διάψευση των συνομωσιολογικών σεναρίων, συνεχίζεται. Το κεντρικό σύνθημα #τεμπη_εγκλημα, συνεχίζει να ακούγεται, καθώς το κίνημα των «νεοαγανακτισμένων» αδυνατεί να αποδεχθεί τη διάψευση του αφηγήματος που υιοθέτησε με τόσο πάθος.
Ωστόσο, η φθορά πέρα από την κυβέρνηση κτυπάει και το ΠΑΣΟΚ και τον Σύριζα, που δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα ότι είναι έρμαια των συνομωσιολόγων και αποτελούν λεία στα δόντια των «αντισυστημικών» πολιτικών δυνάμεων.
