Η δημοκρατία «αλλιώς» ή η δημοκρατία «με το άγριο» για την παλινόρθωση της «αριστερής εξουσίας», προβάλλεται δίχως άλλο, ως η πολιτική ονείρωξη του ΣΥΡΙΖΑ. Η δε επωδός του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των φρουρών της ριζοσπαστικής επανάστασης, περί της υπεράσπισης του κράτους δικαίου είναι μια από τις εξόφθαλμες φούσκες της προεκλογικής καμπάνιας της Κουμουνδούρου.
Λόγω και έργω, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ, αποδεικνύουν ότι η συγκεκριμένη διακήρυξη είναι κενή περιεχομένου. Διότι το κήρυγμα ενέχει πρωτίστως το στοιχείο της μετάνοιας. Ένα διαμαρτυρημένο γραμμάτιο για την αξιωματική αντιπολίτευση εδώ και χρόνια. Μια υποχρέωση που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι μπορεί να αφήσει εσαεί ανεξόφλητη. Μόνο που οι καμπάνες δεν έχουν μόνο εθνικό ηχόχρωμα αλλά πλέον διεθνές.
Συμπεριλήφθηκε στην πολιτική ρετσινιά του ΣΥΡΙΖΑ, χάρη στη διεικδίκηση της Αικατερίνης Σαββαΐδου στο ΕΔΔΑ να αποδείξει ότι παραβιάστηκε το τεκμήριο της αθωότητας της. Μια καταδίκη της χώρας μας για την πλέον στυγνή πράξη σε βάρος του κράτους δικαίου: την παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας. Αυτή είναι η κατάληξη της εξωθεσμικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατά την κυβερνητική μομφή αλλά και εκ του αποτελέσματος, προκειμένου να αποκομίσει πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, μονίμως προτάσσει την πολιτική αποτίμηση από τη δικαστική διερεύνηση.
«Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς επικίνδυνη για το κράτος δικαίου, δεν είναι απλώς επικίνδυνη για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας, είναι όπως φαίνεται και κολάσιμη από ευρωπαϊκά δικαστήρια, επιφέροντας πλήγμα στο διεθνές κύρος της χώρας μας», όπως σημείωσε ο Γιάννης Οικονόμου. Όπως για κάθε προπαγανδιστική επιλογή έτσι και σε αυτή, οι μαέστροι και οι ενορχηστρωτές της «εξόντωσης» της πρώην Γενικής Γραμματέως Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών, σιωπούν. Δεν είναι ο τρόπος για να απολογηθούν αλλά για να προστατεύσουν το δήθεν, ηθικό πλεονέκτημα.
«Το Υπουργικό Συμβούλιο ομοφώνως έκανε αποδεκτή την εισήγηση του υπουργού Οικονομικών για να παυθεί η κ. Σαββαΐδου. Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, σε τέτοιες δύσκολες εποχές για την κοινωνία, σε τέτοιες δύσκολες εποχές για το λαό, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό για τους δημόσιους λειτουργούς να λειτουργούν ενάντια στο δημόσιο συμφέρον και να ευνοούν συγκεκριμένες επιχειρήσεις που ευνοήθηκαν και από παλιότερες κυβερνήσεις και αποτέλεσαν τον πυρήνα διαπλοκής. Υπάρχουν νόμοι και κανόνες στη χώρα και θα τηρηθούν», δήλωνε τον Οκτώβριο του 2015, η τότε κυβερνητική εκπρόσωπος, Όλγα Γεροβασίλη, για να αιτιολογήσει την καρατόμηση Σαββαΐδου.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έκρινε ότι οι δηλώσεις αυτές παραβίασαν το τεκμήριο της αθωότητας της κ. Σαββαΐδου, το οποίο πρωτίστως όφειλε να είχε γίνει σεβαστό από την φωνή της ελληνικής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τότε, χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη, δημιούργησε στην κοινή γνώμη την εντύπωση ότι η κ. Σαββαΐδου ενεπλάκη σε πράξεις αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον και ότι είχε σχέσεις με τη διαφθορά, τη διαπλοκή, επηρεάζοντας δυνητικά και την προκαταρκτική εξέταση.
Αυτήν ήταν η κορύφωση της στρατηγικής για την πολιτική εξαφάνιση του τότε υψηλόβαθμου στελέχους της δημόσιας διοίκησης. Τον Ιούλιο του 2015 το asset Βαρουφάκης, από το Επίσημο Φόρουμ Νομισματικών και Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων στοχοποιούσε την κ. Σαββαΐδου, ως υπάλληλο της τρόικας. Ο Γιάνης Βαρουφάκης «σταύρωνε» την Αικατερίνη Σαββαΐδου με την διατύπωση: «Η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου μου, ελέγχεται πλήρως και απευθείας από την τρόικα. Δεν ήταν υπό τον δικό μου έλεγχο, ως υπουργοός, αλλά ελεγχόταν από τις Βρυξέλλες».
Τη σκυτάλη, για το πέρασμα στην επόμενη φάση του σχεδίου εξόντωσης, που στόχο είχε την απομάκρυνση της Γενικής Γραμματέως Εσόδων έπαιρνε λίγους μήνες μετά, η Όλγα Γεροβασίλη με τις αδιανόητες κατηγορίες εναντίον της Αικατερίνης Σαββαΐδου. Το επόμενο στάδιο ήταν η διαπόμπευση μέσω των ρυπαρών πρωτοσέλιδων που επιβάρυναν το κλίμα για την Αικατερίνη Σαββαΐδου και οδήγησαν στην άσκηση κακουργηματικών διώξεων σε βάρος της.
