Έχει ο Αλέξης Τσίπρας δυσανεξία στην κριτική και προσπαθεί να υποτάξει τον πολύ-τασικό ΣΥΡΙΖΑ στον αρχηγισμό και την…προεδροκρατία του; Ο Νίκος Βούτσης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Νίκος Φίλης αλλά και μικρότερης εμβέλειας στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γι' αυτά τον κατηγορούν πλέον. Ανοιχτά και ενώπιον του, προκαλώντας σοβαρούς τριγμούς που προδιαγράφουν μελλοντικά ισχυρότερους κλυδωνισμούς.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι, μεταλλάχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας από την εξουσία ; 'Η τώρα είδαν οι «σύντροφοί» τα προεδρικά του ελαττώματα;
Τίποτα από τα δύο. Ο κ. Τσίπρας διέθετε πάντα μηδαμινή ανεκτικότητα στην κριτική και την τάση του να ηγεμονεύει επί πάντων στον ΣΥΡΙΖΑ την είχε δείξει σε πολλές περιστάσεις. Πότε υποχρεώνοντας εξευτελιστικά τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάζουν μεταμεσονύκτια τις ψήφους τους, είτε φωνάζοντας στην Κ.Ο «κομμένη η πλάκα». ‘Η και παλαιότερα σπρώχνοντας όποιον του, ήταν εμπόδιο στην έξοδο. Την προσωπική εμπειρία τους μπορούν να αφηγηθούν ο Π. Λαφαζάνης και οι λοιποί του Αριστερού Ρεύματος, η Ζωή Κωσταντοπούλου, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης κλπ.
Από την άλλη πλευρά, και προ των θυρών της κυβερνητικής εξουσίας πριν το 2015 και στην σχεδόν πενταετή διακυβέρνηση, η ομάδα των "53" και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, και οι κ. Βούτσης και Φίλης, λιγότερο ο Πάνος Σκουρλέτης, φρόντιζαν αν και όποτε ασκούν κριτική, αυτή να μην αναδεικνύει ποτέ τα… προεδρικά ελαττώματα και λάθη.
Η εξουσία που μοιράζονταν, χάρις στη λάμψη και τη γοητεία του κ. Τσίπρα στο εκλογικό σώμα, γλύκαινε και τις πιο …αρχηγικές συμπεριφορές του τότε προέδρου και πρωθυπουργού και τη δράση του Μαξίμου υπό την μπαγκέτα του κ. Νίκου Παππά και των λοιπών προεδροφυλάκων.
Ειδικά ο κ. Φίλης - μαζί και εμείς- δεν πρέπει να ξεχνά πως τον «καθάρισε» ο κ. Τσίπρας κάνοντας το χατίρι του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου και επιτρέποντας στον Π. Καμμένο να πουλήσει «ιερή εκδούλευση» στην εκκλησία. Ο κ. Φίλης υποτάχθηκε τότε απόλυτα στην βούληση του αρχηγού, αποχώρησε από το υπουργείο Παιδείας και κανείς δεν διερωτήθηκε πως λαμβάνονται οι αποφάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ!
Το μοναδικό πράγμα που άλλαξε στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η απομάκρυνσή του από την εξουσία και η απομάκρυνση της προοπτικής για γρήγορη και απλή επάνοδο στην εξουσία. Ο συνδυασμός αυτών, απελευθερώνει τους «συντρόφους» στην Κουμουνδούρου προκειμένου να δώσουν με λιγότερες αναστολές την μεταξύ τους μάχη για τη νέα «ισορροπία».
Ο κ. Τσίπρας, ακούει ευχάριστα όσους τον χαρακτηρίζουν «αναντικατάστατο» και θέλει – ανθρώπινο και αυτονόητο - αυτό να πιστεύουν και τα στελέχη του. Για το λόγο αυτό «κόβει και ράβει» τον ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρα όσων αποδέχονται ή δείχνουν να αποδέχονται αυτό το «αξίωμα».
Βαφτίζει κεντροδεξιό τον πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ Βασίλη Κόκκαλη και ευτυχής χαιρετίζει την «τάση» που θα εμπλουτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Και υποδέχεται και αποδέχεται στο κόμμα όποιον ονοματίζει και τον αποδέχεται ως τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της Δημοκρατικής Παράταξης. Ακόμη και την κα. Τζάκρη ( όψιμο πουλέν του κ. Π. Πολάκη) με τις απανωτές κοινοβουλευτικές γκάφες, τις αστοιχείωτες κρίσεις της.
Κι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος;
Επιδιώκει αν μη τι άλλο να έχει ξανά το «μερίδιο των…αριστερών αγγέλων» στην Κουμουνδούρου όπως το είχε πάντα. Και το διεκδικεί με στοχευμένα στρατηγικά χτυπήματα στον πρόεδρο. Αλλά όποιος περιμένει μια κατά μέτωπο επίθεση του κ. Τσακαλώτου στον κ. Τσίπρα και μάλιστα δημοσίως, θα απογοητευθεί!
Ενδεχομένως η συμπεριφορά του και οι παρεμβάσεις του, οδηγήσουν πολλές φορές ακόμη την κα. Ζανέτ Τσίπρα να αναφωνήσει «έλεος». Συνέβαλε όμως αποφασιστικά και η ίδια στο να εμπεδωθεί η αντίληψη ότι το στενό, στενότατο περιβάλλον του κ. Τσίπρα εμφορείται από ασυγκράτητη ιδιοκτησιακή αντίληψη και να χρησθεί ο κ. Τσακαλώτος από άτυπος αρχηγός επισήμως αρχηγός της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Σε κάθε περίπτωση το «τέλος» και ο «επίλογος» στις εσωκομματικές έριδες του ΣΥΡΙΖΑ και θα αργήσει και θα είναι περιπετειώδης.
