Η οικονομία και η κοινωνία θέτουν και αντιλαμβάνονται με καθαρότερο τρόπο, τα επίδικα της κάλπης που έχουμε μπροστά μας και εξίσου καθαρότερα απαντούν στα διλήμματα. Στην τελευταία δημοσκόπηση της GPO (ΝΕΑ Σαββατοκύριακο) η πλειοψηφία των πολιτών προκρίνει σε ποσοστό 50,2% μια αυτοδύναμη κυβέρνηση, ενώ κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας επιλέγει μόλις το 44,09% .
Όσοι ψήφισαν ΚΙΝΑΛ το 2019, απορρίπτουν μια κυβέρνηση συνεργασίας (σε ποσοστό 46,7%) στην οποία εκ των πραγμάτων, το ΠΑΣΟΚ θα καλείτο να παίξει σημαντικό ρόλο.
Όπως δείχνουν οι μετρήσεις οι κεντρώοι, και σημαντικό ποσοστό κεντροαριστερών αναποφάσιστων ψηφοφόρων, εγκαταλείπουν την γκρίζα ζώνη και επιστρέφουν στη ΝΔ, εκτιμώντας ως καταστροφικό για τη χώρα τον «κυκεώνα», που είναι πολύ πιθανό να προκύψει την επομένη της κάλπης της 21ης Μαΐου με το… προοδευτικό ανακάτεμα των 11 σημείων του Αλέξη Τσίπρα, των 12 σημείων του Νίκου Ανδρουλάκη και των 7 + 1 τομών του Γιάνη Βαρουφάκη. Με την ευδιάκριτη κοινή συνιστώσα, να ανακοπεί ο δρόμος στον Κ. Μητσοτάκη για μια δεύτερη θητεία.
Δεν πείθονται οι πολίτες, ούτε από τις διαβεβαιώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα επιδιώξει μια κυβέρνηση ηττημένων, ούτε φυσικά από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που εξεγείρεται κατά του κ. Τσίπρα μόνο ως προς τη χρησικτησία του Ανδρέα Παπανδρέου και την ύπαρξη του καταδικασμένου Νίκου Παππά στο ψηφοδέλτιο.
Είναι ενδεικτικό ότι από τα 12 σημεία του προγράμματος που παρουσίασε η Χαριλάου Τρικούπη ως βάση για τη δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας, θέτει ως απαράβατη προϋπόθεση τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το ζήτημα των υποκλοπών, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου δυσκολεύεται ακόμη και να αναφερθεί ονομαστικά στον κ. Τσίπρα όταν χλιαρά επικρίνει το ΣΥΡΙΖΑ.
Φωνάζουν, ότι κλείνουν την πόρτα σε συνεργασία στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κρατάνε ορθάνοιχτα τα παράθυρα όταν ο κ. Ανδρουλάκης διαβεβαιώνει, ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ακυβερνησίας στη χώρα και ο μόνος κίνδυνος είναι η ακινησία. Το αίτημα της πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας που το θέτουν οι ψηφοφόροι του ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ το αμφισβητεί;
Η κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων που επέλεξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 2019, διάλεξε τη σταθερότητα, το σχέδιο και τον προγραμματισμό. Με το ίδιο σκεπτικό απορρίπτει τις εκθέσεις ιδεών που εμφανίζουν ως πρόγραμμα, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο το ΠΑΣΟΚ, σχετικά με το πώς θα επέλθει δικαιοσύνη παντού, πώς θα μοιραστεί πλούτος που όμως δεν παράγεται, πώς θα μειωθεί η φορολογία και ταυτόχρονα θα αυξηθούν οι μισθοί, πώς θα προσληφθούν χιλιάδες στο δημόσιο, πώς θα εφαρμοστεί ένα σχέδιο κρατικοποιήσεων.
Με λίγα λόγια όλα αυτά τα οποία θα δώσουν το σήμα στα νταούλια των αγορών, να αρχίσουν να βαράνε, την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας να τελειώνει οριστικά ως προοπτική και τελικά την επαναφορά της χώρας στην εποπτεία των ευρωπαϊκών θεσμών.
Ερωτηθείς ο Γιάννης Δραγασάκης - σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση - πώς θα αντιμετωπίσει τους νέους περιορισμούς που θα θέτει η εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας που είχε μπει σε αναστολή λόγω της πανδημίας και του πολέμου, έδειξε την οδό του 2015 όταν διαβεβαίωναν ότι θα επιβάλλουν στην Ε.Ε το…δίκιο της αξιοπρέπειας.
Μπορούμε, είπε ο κ. Δραγασάκης, να δώσουμε τη μάχη από κοινού με άλλες χώρες, με προοδευτικές κυβερνήσεις έτσι ώστε οι κανονισμοί να μην οδηγούν σε νέα λιτότητα. Κάτι σαν τη συμμαχία του Νότου που υπόσχονταν ότι θα άλλαζε τους συσχετισμούς στην Ευρώπη, θα ακύρωνε τα μνημόνια και θα επέτρεπε στον ΣΥΡΙΖΑ τον εξαιρετισμό και την εφαρμογή αλά κάρτ κανόνων.
