Σήμερα ο Πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον «αριστούχο» μαθητή από τη Γουινέα Σαϊντού Καμαρά, που κινδυνεύει με απέλαση. Χθες μίλησε μαζί του ο Αλέξης Τσίπρας και έγραψε στα σόσιαλ μίντια κάτι σπαραξιδιάρικα και υποκριτικά:
«Το ασυνόδευτο προσφυγόπουλο που κέρδισε την αγάπη και τον σεβασμό συμμαθητών και δασκάλων του. Τώρα η Πολιτεία ετοιμάζεται να τον απελάσει με νόμο της ΝΔ. Ο Σαϊντού πρέπει να μείνει στην Ελλάδα, να μην τον προδώσει και η δεύτερη πατρίδα».
Από κοντά και το ΚΙΝΑΛ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης βρίσκεται στην Πορτογαλία, οπότε δε γνωρίζουμε αν θα συναντηθεί και αυτός μαζί του, αλλά το τμήμα μεταναστευτικής πολιτικής του κόμματος θεωρεί ότι «η έκφραση αλληλεγγύης των συμμαθητών του φώτισε σκοτεινά σημεία της μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης» (οπότε η αλληλεγγύη των συμμαθητών καταργεί τους νόμους!).
Λέμε ότι ο Τσίπρας έγραψε υποκριτικά γιατί το 2010 η κυβέρνηση του (ετέρου πολυπολυτισμικού) Γιώργου Παπανδρέου, ψήφισε νόμο (3838/2010), ώστε τα παιδιά των μεταναστών που τελειώνουν το ελληνικό Λύκειο να έχουν τη δυνατότητα να πολιτογραφηθούν ως Έλληνες.
Τότε η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν. Στον ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισε, αρχηγός ήταν ο Τσίπρας! Στη συνέχεια έγινε προσφυγή στο ΣΤΕ και ο νόμος ακυρώθηκε (μειοψήφησε η νυν ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου).
Δε θα ασχοληθούμε επιθετικά ως προς τον μαθητή, ούτε έχουμε δικαίωμα να αμφισβητήσουμε την εντυπωσιακή πορεία του: Από τη Γουινέα πέρασε ασυνόδευτος τη μισή Αφρική (!), έφτασε στην Τουρκία και μετά ήρθε στην Ελλάδα! Σε δυο χρόνια όχι μόνο έμαθε ελληνικά (δύσκολη γλώσσα και μπράβο του, καθότι δεν είχε προπαιδεία αφού στη Γουινέα δεν υπάρχει ελληνική κοινότητα - άρα σχολείο) και αρίστευσε.
Δε θα αντισταθούμε όμως στην ερώτηση, ποιοι το έφεραν εδώ ασυνόδευτο;. Έναντι ποίου τιμήματος; Το έψαξαν οι ελληνικές αρχές; Δεν είμαστε εναντίον του να γίνει μια εξαίρεση για τον μαθητή, για ανθρωπιστικούς και μόνο λόγους. Όμως γι’ αυτό θα αποφασίσει η Αρχή Προσφυγών. Ποιο νόημα έχουν οι συναντήσεις και οι συνομιλίες των πολιτικών αρχηγών μαζί του; Για να ασκηθεί εμμέσως πίεση στην ανεξάρτητη Αρχή;
Ο πλέον θεσμικός (αλλά και πάλι, όχι και αντικειμενικός) τρόπος είναι αυτός του υπουργείου Παιδείας. Tweet της υπουργού Ν. Κεραμέως μας ενημερώνει ότι «Μεριμνήσαμε για την ενίσχυση του φακέλου του με υλικό σχετικά με τη συμμετοχή του και απόδοσή του στο σχολικό περιβάλλον».
Αυτό έγινε στο πλαίσιο της υπάρχουσας στο υπουργείο από το 2019, λειτουργίας ενός αυτοτελούς τμήματος συντονισμού και Παρακολούθησης της Εκπαίδευσης των Προσφύγων, προκειμένου να βοηθήσουν τα παιδιά να μην απελαθούν. Εξ αυτού ενισχύουν τους φακέλους τους που θα εξεταστούν από κάποια δευτεροβάθμια επιτροπή.
Ας υποθέσουμε ότι η διαδικασία θα είναι απόλυτα αντικειμενική. Ότι ο φάκελος δε θα ενισχυθεί με δοξαστικά «φωτογραφικά» στοιχεία για τον μαθητή, προκειμένου να μην απελαθεί. Δεν πειράζει, ένας έφηβος είναι που χρήζει συμπαράστασης. Αλλά και πάλι γεννάται το ερώτημα:
Αν δεν ήταν «καλός μαθητής» δε θα ενισχυόταν ο φάκελός του; Και είναι επιχείρημα αυτό το οποίο επικαλείται και η Αριστερά; Η αριστερά ξάφνου επικαλείται επιχείρημα αριστείας, ενώ το απορρίπτει ως πολιτική φιλοσοφία και ειρωνεύεται τους «άριστους» της κυβέρνησης ;
Μήπως θα ήταν καλύτερα να υπάρξει ένας νόμος που θα απαγόρευε την απέλαση ανηλίκων; Αλλά ανηλίκων διαπιστωμένων με χαρτιά, όχι γενειοφόρων 23χρονων Αφγανών που τους δασκαλεύουν οι ΜΚΟ να δηλώνουν ανήλικοι.
Ξέρουμε την «αριστερή» απάντηση: Όποιοι θέτουν τέτοια θέματα είναι φασίστες…
Η περίπτωση Σαϊντού Καμαρά είναι ανθρωπιστικής υφής. Άλλωστε ενδεχομένως ο ίδιος να είναι ήδη ενταγμένος στην ελληνική πραγματικότητα, καθότι η πλειοψηφία της χώρας από την οποία έρχεται, σε ποσοστό άνω του 80% είναι Χριστιανοί, ρωμαιοκαθολικοί ή προτεστάντες. Μουσουλμάνοι μόνο περί το 4%.
Το πρόβλημα που αναδείχτηκε τις τελευταίες ημέρες δεν είναι ο Σαϊντού. Εμπλεξε στα τυπικά το παιδί. Το πρόβλημα είναι ότι φέτος στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου αυξήθηκαν οι μουσουλμανικές μαντήλες μαθητριών στην παρέλαση. Κάτι που δείχνει ότι η πλειοψηφία των μουσουλμάνων μαθητών, για λόγους προσωπικής πίστης ή επιβολής του οικογενειακού και κοινωνικού τους περιβάλλοντος, αρνούνται να ενταχθούν στην κοινωνική αισθητική και την κοσμική φιλοσοφία της χώρας που τους υποδέχτηκε.
Αυτό είναι το πρόβλημα του μέλλοντος και όχι ο Σαϊντού. Οι μουσουλμάνοι που ήρθαν παράνομα, απαιτούν εμείς να προσαρμοστούμε σε αυτούς, όχι αυτοί στη χώρα που τους υποδέχτηκε. Αυτό θα το βρούμε μπροστά μας, αλλά η Πολιτεία τελεί εν υπνώσει.