Του Γιάννη Κ. Τρούπη
Όλες οι κυβερνητικές θητείες είχαν έχουν και θα έχουν ένα χρονικό σημείο, κατά τη διάρκεια του οποίου οι χειρισμοί αποτελούν βαρόμετρο για την περαιτέρω εξέλιξη. Μία περίοδος δηλαδή κατά την οποία οι επιλογές καθορίζουν πολύ περισσότερα από όσα ενδέχεται να αποτυπώνονται με μία πρώτη ματιά.
Η επιτυχής έκβαση μπορεί να προσδώσει έναν άλλο αέρα στην κυβέρνηση , ενώ σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να σημάνει την αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της.
Το “σημείο μηδέν” για τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη ,όπως όλα δείχνουν, θα είναι η άνοιξη του 2020 σε περίπου έξι μήνες από σήμερα δηλαδή. Πιο συγκεκριμένα ο ερχόμενος Απρίλιος θα είναι η περίοδος κατά την οποία θα εκκινήσουν επισήμως οι διαδικασίες εντός των ευρωπαϊκών θεσμών για την μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Μία μείωση που αν επιτευχθεί θα σημάνει τη δημιουργία μεγαλύτερου δημοσιονομικού χώρου, που θα έχει ως συνέπεια την λήψη νέων μέτρων ελάφρυνσης.
Μία φράση του πρωθυπουργού στο συνέδριο του economist, η οποία ουσιαστικά πέρασε στα ψιλά της επικαιρότητας έδωσε το στίγμα των επόμενων κινήσεων.
“...Για τα έτη 2021 και 2022 έχουμε πει ότι θα θέσουμε υπό συζήτηση με τους εταίρους μας το 3,5% του πρωτογενούς πλεονάσματος. Αυτό θα γίνει εντός του 2020, όταν θα έχουμε πλήρως αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας και την προσήλωση της κυβέρνησής μας στις μεταρρυθμίσεις. Σήμερα, μπορώ να εκφράσω την ισχυρή βεβαιότητα ότι η συζήτηση αυτή θα έχει καλό αποτέλεσμα για την πατρίδα μας” επεσήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Βασικός στόχος του Μεγάρου Μαξίμου είναι το θέμα να μπει προς ουσιαστική συζήτηση και διαπραγμάτευση όταν όλα τα κομμάτια του παζλ θα είναι στη θέση τους.
Γιατί όμως έχει προκριθεί από την κυβέρνηση η συγκεκριμένη χρονική περίοδος και όχι μία ποιο κοντινή ημερομηνία, όπως θα ήταν πολιτικά πιο “εκμεταλλεύσιμο”;
Πρόκειται για τον μήνα που θα δημοσιοποιηθούν οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας τόσο από την Eurostat όσο και από την ΕΛΣΤΑΤ για το έτος 2019. Όσοι μάλιστα χειρίζονται το θέμα εκτιμούν ότι η κυβέρνηση μετά από αυτές τις ανακοινώσεις θα έχει στα χέρια της όλα εκείνα τα “όπλα” που θα μπορούν να την κάνουν να πετύχει το σκοπό της μέσα από μία καθαρά τεχνοκρατική προσέγγιση, πέρα και πάνω από συναισθηματισμούς.
Μέχρι τότε όμως το μονοπάτι που τελικά θα οδηγήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο να βάλει το θέμα επισήμως στο τραπέζι περιλαμβάνει συγκεκριμένα βήματα που ισοδυναμούν με κεντρικούς στόχους του Μεγάρου Μαξίμου :
- Η γρήγορη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων εντός του 2019.
- Το “κλείσιμο” του 2019, χωρίς κανένα “κενό”, κάτι το οποίο έχει ήδη διασφαλιστεί.
Υπομονή λοιπόν μέχρι την ερχόμενη άνοιξη μια και τότε... θα παιχτούν πολλά...
