Η θλιβερή αποκαθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, η αίσθηση ότι το πολιτικό σύστημα χωλαίνει αφού δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική, η φυσιολογική αύξηση της δυσαρέσκειας για την κυβέρνηση σε συνδυασμό με τη θετική εικόνα της Χαριλάου Τρικούπη στη διαδικασία εκλογής αρχηγού, γέννησαν υπερβολικές προσδοκίες για/από το ΠαΣοΚ και την ηγεσία του. Προσδοκίες στα όρια της αυταπάτης.
Εάν και εφόσον ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης επιμείνει στη ρότα που χάραξε, οδηγώντας το ΠαΣοΚ, όχι απλώς να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά να τον υποκαταστήσει. Ως προς τις μεθόδους και τις στοχεύσεις.
Θα μπορούσαν άνετα να τορπιλίσουν - όπως και το έκαναν - την αντικατάσταση του Συνηγόρου του Πολίτη, χωρίς να καταφύγουν σε φτηνές δικαιολογίες. Ότι δήθεν έπρεπε να έχει κληθεί ο προς αντικατάσταση Συνήγορος και να πει πόσο χρόνο χρειάζεται ακόμη για να…ολοκληρώσει το έργο του, ενώ η θητεία του έχει λήξει εδώ και δυο χρόνια.
«Τώρα το θυμηθήκατε να αλλάξετε τον Συνήγορο του Πολίτη; Εδώ υπάρχει η υπόθεση της Πύλου που ελέγχεται. Να έρθει στην επιτροπή ο Συνήγορος να μας πει πού βρίσκεται η υπόθεση, να μας πει πόσο χρόνο χρειάζεται και να γίνει κανονικά η διαδικασία της αλλαγής» ανέφερε σε παρέμβαση του στην ολομέλεια ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Ακροβασία φτηνού λαϊκισμού.
Αν ο κ. Ποττάκης, λόγω αδυναμίας ή επί τούτου, δήλωνε ότι η έρευνα θα τελειώσει το 2030, θα ήταν εύλογο να μείνει στη θέση του μέχρι τότε; Δήθεν να μην διασαλευτεί η έρευνα;
Ισχυρίστηκαν στελέχη του ΠαΣοΚ, ότι δεν είχαν πρόβλημα με τον προτεινόμενο κ. Δημήτριο Σωτηρόπουλο, όμως αναίτια τον «τσαλάκωσαν» αφήνοντας υπονοούμενα, ότι με εκείνον στο τιμόνι του Συνηγόρου του Πολίτη κινδύνευε η έρευνα για το ναυάγιο της Πύλου. Ακόμη πιο αισχρό το υπονοούμενο, ότι ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και συνεργάτης του Ειδικού Παρατηρητηρίου του LSE, θα γινόταν ενεργούμενο της κυβέρνησης προκειμένου να κουκουλώσει την υπόθεση του ναυαγίου που συνέβη μάλιστα επί υπηρεσιακής κυβέρνησης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης με το «ΟΧΙ» στην προτεινόμενη αλλαγή στο Συνήγορο του Πολίτη, έκανε επίδειξη ισχύος απέναντι στην κυβερνητική πλειοψηφία, έχοντας κατά νου ότι θα χρειαστεί σε πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις και η θετική ψήφος του ΠαΣοΚ.
Επιπλέον, φάνηκε πρόθυμος και διαθέσιμος στα κελεύσματα διαφόρων κέντρων, για μια αρχική κοινοβουλευτική συμπόρευση με το ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλον διαθέσιμο να στοιχηθεί στο αντιμητσοτακικό μέτωπο.
Εκτός Βουλής πάντως, οι προσπάθειες παραμένουν εντατικές. Οι εικόνες με τους χαριεντισμούς του Γιώργου Παπανδρέου με τον Αλέξη Τσίπρα και οι θερμές χειραψίες Τσίπρα – Μάντζου στο Ζάππειο (στην εκδήλωση «Ενδυναμώνοντας τη Δημοκρατία – 50 χρόνια από την ελληνική επικύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και 75 χρόνια από την ίδρυση του Συμβουλίου της Ευρώπης») έγιναν ξεχωριστό ρεπορτάζ στα φιλοσυριζαϊκά μέσα. Την ίδια στιγμή, πληροφορίες μεταφέρονται από δημοσιογραφικά στόματα ότι τρέφει αισθήματα εκτίμησης και για τον Στ. Κασσελάκη.
Το αντιμητσοτακικό μέτωπο παίρνει ξανά νέα φόρα, με το ΠαΣοΚ στην προμετωπίδα του και τον αναβαπτισμένο Ν. Ανδρουλάκη να δηλώνει με συριζαϊκή αυτοπεποίθηση «Γι’ αυτό θα έρθει «με φόρα» το ΠαΣοΚ για να λυτρώσει τον ελληνικό λαό από μία κυβέρνηση που τον εμπαίζει συστηματικά πεντέμισι χρόνια».
Το twist του ΠΑΣΟΚ το συμπύκνωσε ο Μ. Βορίδης απαντώντας στον αρχηγό του: «Όχι μόνο υπευθυνότητα δεν επιδεικνύετε αλλά βαδίζετε ολοταχώς στο να γίνετε ο πράσινος ΣΥΡΙΖΑ».
