Σε αιματηρά … Καταλαυνικά πεδία μεταμορφώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ για τις επόμενες 60 ημέρες. Ο Κασσελάκης με μια επιβλητική ασπρόμαυρη φωτογραφία όπου τον δείχνει προφίλ να κοιτάει αγέρωχα μπροστά, ανήγγειλε «Είμαι εδώ» ενώ υπάρχει και η ρήση «Ο δικός μας ΣΥΡΙΖΑ». Όπερ αν νικήσει δεν θα υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ των άλλων…
«Και γω εδώ είμαι» απάντησε ο Πολάκης, ενώ η κομματική νομενκλατούρα αποφάσισε οι υποψήφιοι πρόεδροι του κόμματος να καταθέσουν «πόθεν έσχες» για αν έχουν δικαίωμα υποψηφιότητας. Τώρα το θυμήθηκαν! Πέρυσι που τους πήρε το κόμμα ο – πολιτικά- τυχάρπαστος, είχαν αφεθεί στην ηδονή της διαβεβαίωσης ότι θα νικήσει τον Μητσοτάκη και θα ξαναγευτούν την εξουσία.
Τώρα ονειρεύονται την επιστροφή του Τσίπρα, όχι στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά ως επικεφαλής μιας ευρείας δημοκρατικής παράταξης «με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ» όπως έχει δηλώσει η Γεροβασίλη.
Το ΠΑΣΟΚ βέβαια δεν το ρώτησαν αν θα ήθελε ο αρχηγός, τα στελέχη και τα μέλη του, να συμμετάσχουν σε ένα σχήμα υπό τον Τσίπρα. Είναι ο γνωστός μεσσιανισμός τους, έστω και αν ο λαός τους πέταξε περίπου στα αζήτητα μετά από μόλις 4,5 χρόνια εξουσίας.
Ενδεικτική των θέσεων του ΠΑΣΟΚ ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η τοποθέτηση των έξι υποψηφίων προέδρων του στο σημερινό ντιμπέιτ που θα μεταδώσει το βράδυ η ΕΡΤ. Ενδεικτική και όχι αποδεικτική, καθώς ενόψει εκλογής όλοι ομνύουν στην αυτόνομη πορεία.
Αν κάτι παρατηρούμε πάντως τις τελευταίες ημέρες, και μάλλον θα διαρκέσει ως την εκλογή αρχηγού, είναι ότι δεν ασκούν κριτική σε επί μέρους αρνητικές πλευρές της κυβέρνησης. Υιοθετούν κατεδαφιστική κριτική στην «παρέα του Μαξίμου» και άλλα παρόμοια.
Δεν προβληματίζονται κατά πόσο είναι παραγωγική μια τέτοια σεχταριστική τακτική. Την εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ και από το 32» πήγε κάτω του 18%. Δεν κατανοούν ότι ο λαός δεν θέλει απλώς καταγγελίες.
Αντιμέτωπος με κρίση ακρίβειας κυρίως, και προβληματισμένος από την ευρύτερη αστάθεια, ζητεί συγκεκριμένες βιώσιμες λύσεις. Για καταγγελία υπάρχει και ο Βελόπουλος με την Λατινοπούλου.
Υπολείπεται επίσης αντιπολιτευτικής σοβαρότητας, κατά την ταπεινή μας γνώμη, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να ζητάει από τον Μητσοτάκη το κόστος ανακαίνισης του Μαξίμου και των υπουργείων. Είναι δείγμα φτηνής αντιπολίτευσης.
Και αν υπήρχε υποψία για χαριστικές αναθέσεις, επειδή αφορά έργα μικρής κλίμακας και όχι κάποιο έργο εκατομμυρίων, υπάρχουν βουλευτές να υποβάλλουν τέτοια ερώτηση. Όχι κοτζάμ αρχηγός του τρίτου κόμματος που φιλοδοξεί να γίνει πρωθυπουργός σε… τρία χρόνια!
Το ενδιαφέρον απόψε στο ντιμπέιτ, δεν εστιάζεται στην «mainstream» απαγγελία θέσεων που έχουν ήδη επεξεργαστεί τα επιτελεία των υποψηφίων, αφού οι θεματικές ενότητες είναι γνωστές, αλλά στις απαντήσεις που θα δώσουν για όσα αρνητικά τους καταλογίζουν οι αντίπαλοι και οι κριτικοί πολίτες.
Ο Ανδρουλάκης π.χ. θα κληθεί να απολογηθεί για το βάδισμα χελώνας του ΠΑΣΟΚ, που προκάλεσε άλλωστε και την αμφισβήτησή του και αναγκάστηκε σε προκήρυξη εκλογών. Παράλληλα για την προσωποπαγή προεδρία του με τους κολλητούς του ερήμην των συλλογικών οργάνων.
Όσο για το συνέδριο και τη συνεργασία των «προοδευτικών δυνάμεων» που θα οργανώσει, θα κληθεί φανταζόμαστε να γίνει πιο λεπτομερής, στο με ποιους και πως.
Ο Χάρης Δούκας ελέγχεται για την ασυνέπειά του. Κατηγορούσε τους προηγούμενους δημάρχους ότι χρησιμοποιούν τον δήμο ως εφαλτήριο για την κεντρική πολιτική σκηνή. Και ενώ οι προηγούμενοι χαλιναγωγούσαν τουλάχιστον τη φιλοδοξία τους και υπηρετούσαν τον δήμο καθ΄ όλη τη θητεία τους, αυτός αχαλιναγώγητος, χωρίς να έχει παρουσιάσει έργο που θα κριθεί από τους δημότες, σπεύδει να μεταπηδήσει στην ηγεσία κόμματος.
Έχει επίσης δώσει την εντύπωση του πιο προσηνούς στις επιθέσεις φιλίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η όποια απάντηση του θα έχει ενδιαφέρον και για το μέλλον, εφ’ όσον εκλεγεί…
Η Άννα Διαμαντοπούλου φέρει ως πολιτική «κηλίδα» την 12χρονη απουσία της από το ΠΑΣΟΚ. Θα πρέπει να εξηγήσει και να πείσει, όπως και να πείσει ότι δεν βλέπει εξ ορισμού θετικά μια συνεργασία με τη ΝΔ, όπως της καταλογίζεται. Στην πολιτική και τεχνοκρατική θεμελίωση των προτάσεών της, προφανώς δεν θα έχει πρόβλημα.
Ο Παύλος Γερουλάνος θα πρέπει να δικαιολογήσει τη φράση του εμένα δεν με κρατάει κανείς (δηλ. ποιον κρατάνε, ποιοι; ). Παράλληλα την αναντιστοιχία του ισχυρισμού του ότι ο πρόεδρος το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι βουλευτής, ενώ το 2021 που ο ίδιος έθεσε πάλι υποψηφιότητα, δεν ήταν.
Η Νάντια Γιαννακοπούλου και ο Μιχάλης Κατρίνης δεν φέρονται να έχουν ελπίδες, έχουν ωστόσο να κερδίσουν από τη διαδικασία. Ειδικά η Γιαννακοπούλου που πρώτη φορά θα λάβει μέρος σε τέτοιας κλίμακας διαδικασία, αφού ο Κατρίνης έχει ήδη συστηθεί στο πανελλήνιο μέσα από τις συζητήσεις της Βουλής, όταν ήταν αντ’ αυτού.
