Οι «πατριώτες της φακής» και οι αντεθνικές «λύσεις» τους
Shutterstock
Shutterstock

Οι «πατριώτες της φακής» και οι αντεθνικές «λύσεις» τους

Το μεταναστευτικό υπήρξε από την αρχή το πρόσχημα προκειμένου η ακροδεξιά να ενισχύει δημαγωγικά την επιρροή της στην κοινή γνώμη. Τα έχουν καταφέρει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά στην Ελλάδα οι κατά Μητσοτάκη «πατριώτες της φακής» βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Διότι με τη στάση της η κυβέρνηση τους έχει στερήσει το κεντρικό αφήγημα και έχει μειώσει τα όρια του παραδοσιακά ακροδεξιού αυτού προνομιακού πεδίου.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα σύνορα φυλάει Θερμοπύλες και στο εσωτερικό επιβάλλει αποτελεσματικά την τάξη. Αυτό οδηγεί την ελληνική ακροδεξιά – και όσους την στηρίζουν – στο Plan B, που δεν είναι άλλο από την διασπορά ψευδών ειδήσεων, την πρόκληση σύγχυσης στην κοινή γνώμη, την κατασκευή τεχνητών εντάσεων.

Είναι κι’ αυτό μέσα στο «πρωτόκολλο».

Ας μην ξεχνάμε ότι στην Γερμανία η AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία) κερδίζει στην Ανατολική Γερμανία όπου δεν υπάρχουν μετανάστες!

Ας μην ξεχνάμε ότι στη Βρετανία ήταν αρκετό ένα ψευδές sms για να καίγεται επί έναν μήνα το Λονδίνο.

Ας μην ξεχνάμε πως στην Σουηδία χρειάστηκε να κατέβει στον δρόμο ο Στρατός, επειδή δεν επαρκούσαν οι δυνάμεις της Αστυνομίας.

Ας μην ξεχνάμε τις άγριες συμπλοκές στη Γαλλία.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν ενδιαφέρονται αν θα καεί μια πόλη. Διότι, όπως είχε πει ο Μάρσαλ Μακλούαν, «το μέσο είναι το μήνυμα».

Και αυτό το μέσο τους οδηγεί πιο κοντά στις σκοτεινές επιδιώξεις τους, που είναι πάντα εντελώς ιδιοτελείς.

Για να το πετύχουν επενδύουν στον φόβο. Επειδή οι ίδιοι είναι φοβισμένοι. Όπως έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο, «τίποτε δεν δίνει σ’ έναν φοβισμένο άνθρωπο περισσότερο κουράγιο από το φόβο ενός άλλου».

Αλλά η Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας και του Μητσοτάκη, δεν φοβήθηκαν όταν κινδύνεψαν τα σύνορά μας στον Έβρο. Δεν φοβήθηκε – και δεν φοβάται – να υπερασπίζεται συνεχώς τα σύνορα της πατρίδας, παρά τις επιθέσεις της άκρας αριστεράς και τις καταγγελίες εγχώριων και αλλοδαπών δήθεν ανθρωπιστών για τα λεγόμενα push backs. Δεν φοβήθηκε να ψηφίσει αυστηρούς νόμους για τους λαθροδιακινητές και τις ΜΚΟ.

Για να τελειώνουμε με τον φόβο, λοιπόν, 15 αλήθειες απέναντι στα ψέματα των ακροδεξιών δημαγωγών:

Η Ακροδεξιά δεν έχει λύσεις

1.Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες έρχονται. Δεν τους φέρνει η κυβέρνηση. Έρχονται λόγω των πολέμων, των δικτατορικών καθεστώτων και των πολιτικών διώξεων, της κλιματικής κρίσης και της ανάγκης των ανθρώπων να αναζητήσουν μια καλύτερη οικονομική μοίρα. Και έρχονται ανεξαρτήτως από το ποιος κυβερνά. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Ιταλία, όπου η κυβέρνηση Ντράγκι έπεσε επειδή κατηγορήθηκε για λιγότερες από 30.000 εισόδους μεταναστών σε έναν χρόνο. Ο Σαλβίνι κάλεσε τους Ιταλούς να ψηφίσουν την συμμαχία του με τη Μελόνι, ώστε να μην περνά κουνούπι στη χώρα. Και μόλις τους ψήφισαν, η Ιταλία, το 2023, υποδέχθηκε 158.000 μετανάστες! Η μείωση στην οποία αναφέρεται η ιταλική κυβέρνηση αποτελεί σύγκριση με τον προηγούμενο εαυτό της – και πάλι οι είσοδοι είναι περισσότερες από αυτές της περιόδου των προηγουμένων κυβερνήσεων. Η Λαμπεντούζα βούλιαζε πριν, βουλιάζει και σήμερα. Επομένως, το πρόβλημα είναι σοβαρό, δεν έχει κομματικό πρόσημο, δεν υπάρχει μαγικό ραβδί. Και οπωσδήποτε η Ακροδεξιά δεν έχει καμιά λύση.

Θα νιώσουμε πιο ασφαλείς με χιλιάδες νέους στους δρόμους;

2. Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι επίσης έρχονται. Δεν τους φέρνουμε. Πηγαίνουν και στην Ιταλία των Μελόνι – Σαλβίνι (18.500 το 2023, 5.500 φέτος) και στην Ισπανία του Σοσιαλιστή Σάντσεθ (τα Κανάρια βουλιάζουν, ο πληθυσμός των ασυνόδευτων δεν πέφτει κάτω από τις 5.000). Εκτός από το γεγονός ότι πλέον έχουμε τα μέσα για να προσδιορίζουμε την ηλικία, το πρόβλημα είναι πως τα παιδιά και οι νέοι βρίσκονται πάντα στο στόχαστρο του οργανωμένου εγκλήματος και της ριζοσπαστικοποίησης. Αν χιλιάδες παιδιά και νέοι βρίσκονταν στους δρόμους (και αυτός είναι ο σκοπός της αθρόας μεταφοράς τους χωρίς αντίτιμο από τα εγκληματικά δίκτυα), οι εκμεταλλευτές τους θα τους στρατολογούσαν και θα τους μετέτρεπαν σε τυφλά όργανά τους έναντι ενός πιάτου φαγητού και ενός κρεβατιού.

Θα γίνονταν βαποράκια, θα τους οργάνωναν σε συμμορίες, θα τους υποχρέωναν σε σεξεργασία, τράφικινγκ και εξαναγκαστική εργασία, δηλαδή δουλεμπόριο. Πότε θα ένιωθε η ελληνική κοινωνία πιο ασφαλής; Αν αυτοί οι έφηβοι βρίσκονταν στους δρόμους ή τώρα που φιλοξενούνται αυστηρά πλαισιωμένοι σε οργανωμένες δομές, χρηματοδοτούμενες από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι ακριβώς προτείνουν οι ακραίες φωνές; Να βγάλουμε όλους αυτούς τους νέους στους δρόμους; Γιατί αν προτείνουν κάτι τέτοιο, τότε επιβεβαιώνουν ότι αδιαφορούν για τις πραγματικές συνέπειες και θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους νέους για να εξυπηρετήσουν τις δικές τους ποταπές επιδιώξεις με τρόπο χειρότερο από το οργανωμένο έγκλημα. Θέλουν δηλαδή να εργαλειοποιηθούν οι ασυνόδευτοι ανήλικοι από το οργανωμένο έγκλημα για να προκαλέσουν την αγανάκτηση του κόσμου και να εισπράξουν ψηφοθηρικά οφέλη.

3. Νεανική παραβατικότητα υπάρχει και αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο. Σύμφωνα με το Γραφείο Συλλογής και Επεξεργασίας Δικαστικών Στατιστικών Στοιχείων, το 80% των ανηλίκων κατά των οποίων απαγγέλθηκαν κατηγορίες (πάνω από 35.500 σε τρία χρόνια) είναι ημεδαποί και το 20% αλλοδαποί. Τα στοιχεία προέρχονται από πάνω από 80 εισαγγελίες της χώρας. Το ερώτημα είναι, αν όλα αυτά τα ασυνόδευτα ανήλικα βρίσκονταν στους δρόμους δεν θα υπήρχε και αύξηση των περιστατικών; Και τα ποσοστά δεν θα ήταν ανάποδα;

Ιταλία - Αλβανία: Το μπρος πίσω μιας πανάκριβης λύσης

4. Στο Κράτος Δικαίου και στο ευρωπαϊκό σύστημα οι ανήλικοι προστατεύονται. Γι’ αυτό και από την μεταφορά στην Αλβανία, η κυβέρνηση Μελόνι-Σαλβίνι - που δεν θέλει να βρεθεί εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου - έχει εξαιρέσει τις γυναίκες, τους ανήλικους και τους ευάλωτους. Μεταφέρει μόνο μονήρεις άνδρες και όχι άνδρες με τις οικογένειές τους. Έχει επίσης εξαιρέσει αυτούς που διασώζονται εκτός των ιταλικών χωρικών υδάτων, όπου έχει την ευθύνη, και μεταφέρει (για την ακρίβεια προσπαθεί να μεταφέρει) κόσμο από διασώσεις που διενεργούν το ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό και το ιταλικό Λιμενικό σε διεθνή ύδατα. Από την μεταφορά εξαιρούνται και οι διασώσεις που γίνονται από πλοία των ΜΚΟ, καθώς δεν θα κατάφερναν να αποσπάσουν τους διασωθέντες από τα χέρια τους. Αποτέλεσμα: Στο πρώτο ταξίδι, επιβιβάστηκαν από πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού σε άλλο πλοίο, το Libra, μέσα στη νύχτα, μεσοπέλαγα και με το σύστημα «εσύ ναι, εσύ όχι» μόλις 16 άτομα! Όταν έφτασαν στην Αλβανία, διαπιστώθηκε ότι δύο από τους 16 ήταν ανήλικοι και τέσσερις εξαιρετικά ευάλωτοι, που, όπως δηλώθηκε, δεν ήταν δυνατή η νοσηλεία τους στον καταυλισμό του Σενγκίν. Το πλοίο τους παρέλαβε και τους μετέφερε πίσω στην Ιταλία, στο λιμάνι του Μπρίντιζι, κάνοντας υποχρεωτικά μια στάση στον δρόμο του για την Σικελία.

Την Παρασκευή, το δικαστήριο της Ρώμης διέταξε να επιστρέψουν άμεσα στην Ιταλία (το Σάββατο, 19 Οκτωβρίου) και οι υπόλοιποι 12 μετανάστες που είχαν μεταφερθεί στην Ιταλία. Είχε προηγηθεί (στις 4 Οκτωβρίου) η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ σύμφωνα με την οποία για να θεωρηθεί μια χώρα προέλευσης ασφαλής πρέπει να σέβεται όλες τις ατομικές ελευθερίες και το σύνολο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μελόνι και Σαλβίνι επιτέθηκαν στους δικαστές, κατηγορώντας τους για αντιπολιτευτική και φιλομεταναστευτική στάση. Οι δικαστές απάντησαν πως είναι υποχρεωτικό να συμμορφώνονται με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ. Όσον αφορά στην συγκεκριμένη απόφαση, ασφαλείς χώρες είναι οι εξής 7: Πράσινο Ακρωτήριο, Σερβία, Μαυροβούνιο, Β. Μακεδονία, Κόσοβο, Βοσνία και η ίδια η Αλβανία. Οπότε πολύ πιθανόν απλά στον Έντι Ράμα να επιστραφούν οι δικοί του πολίτες! Η Ιταλίδα πρωθυπουργός συγκαλεί επειγόντως υπουργικό συμβούλιο την προσεχή Δευτέρα.

Γαλλία - Γερμανία: «Δεν υπάρχει ιταλο-αλβανικό μοντέλο»

5. Επομένως, η συμφωνία Ιταλίας - Αλβανίας, την οποία εκθειάζει η ελληνική ακροδεξιά, είναι διμερής, αποσπασματική, πανάκριβη, αντίθετη προς τις δικαστικές αποφάσεις και τελικά ατελέσφορη. Το κόστος του πρώτου ταξιδιού έφθασε στα 18.000 ευρώ ανά μετανάστη, ακριβώς εξαιτίας του πολύ μικρού αριθμού τους. Και όσο ο αριθμός θα παραμένει μικρός, το κόστος θα εκτοξεύεται, αφού το ταξίδι κοστίζει 250.000 – 290.000 ευρώ. Το κόστος κατασκευής και λειτουργίας των καταυλισμών θα φθάσει τα 800 εκ. τα προσεχή πέντε χρόνια. Και αν στην Ιταλία το ημερήσιο κόστος για κάθε μετανάστη είναι 35 ευρώ, το ημερήσιο κόστος για κάθε μετανάστη που μεταφέρεται στην Αλβανία εκτοξεύεται στα 297 ευρώ την ημέρα. Ο υπολογισμός έγινε από το ISPI, το Ιταλικό Ινστιτούτο Διεθνών Πολιτικών Μελετών, που ιδρύθηκε το 1934 και είναι το παλαιότερο και πιο έγκριτο της χώρας. Σύμφωνα με το ίδιο Ινστιτούτο, προβλέπεται ότι το 98% των μεταναστών θα επιστρέψουν στην Ιταλία, είτε λάβουν το άσυλο, είτε αυτό απορριφθεί.

Με δεδομένο ότι το εγχείρημα δεν χρηματοδοτείται από την ΕΕ – ούτε πρόκειται να χρηματοδοτηθεί – στη Γαλλία τα Ηλύσια αποφάνθηκαν ότι «δεν υπάρχει ιταλο-αλβανικό μοντέλο» και ο πρωθυπουργός Μπαρνιέ ξεκαθάρισε την Παρασκευή πως «η μεταφορά μεταναστών προς τρίτες χώρες, όπως το έκανε η Ιταλία με την Αλβανία, δεν είναι εφικτό να εφαρμοστεί στη Γαλλία για νομικούς και θεσμικούς λόγους. Και, αν θυμάμαι καλά, ο Μπαρνιέ έχει «κατηγορηθεί» για δεξιός. Από την πλευρά του και ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς μίλησε για διμερή και αποσπασματική συμφωνία που δεν θα έχει αποτέλεσμα, διότι αφορά μόλις χίλια άτομα και επομένως δεν είναι ρεαλιστική.

Η ανερμάτιστη και αντεθνική «λύση» των ακατοίκητων νησιών

6. Η ελληνική ακροδεξιά διακηρύσσει ότι οι μετανάστες πρέπει να μεταφέρονται σε ακατοίκητα νησιά. Δεν υπάρχει τίποτε πιο αντεθνικό. Τα νησιά του Αιγαίου αποτελούν συμπαγές και αδιάσπαστο σύνολο που με επίσης αδιάσπαστο τρόπο συνέχεται με την ηπειρωτική χώρα. Και επιπλέον, πώς θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε πληθυσμό αλλοδαπών σε ένα νησί, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη, για ευνόητους λόγους, έχει αποφασίσει και ψηφίσει να μην ξεπερνάει ο μεταναστευτικός πληθυσμός το 1% του τοπικού ημεδαπού πληθυσμού σε κανένα νησί; Αλλά η κ. Λατινοπούλου, που στις Βρυξέλλες πόζαρε ανάμεσα στον Όρμπαν και στhν Λεπέν στη «σύνοδο» των «Πατριωτών για την Ευρώπη» όπου έχει ενταχθεί, προτείνει να κατοικούνται κάποια νησιά μας από 100% αλλοδαπό πληθυσμό. Και όταν γεμίζει ένα νησί, μετά θα γεμίζουμε άλλο; Διότι αν δεν υπάρξει ευρωπαϊκή λύση για τις επιστροφές, καμιά χώρα δεν μπορεί να το κάνει μόνη της.

7. Αν ήταν έτσι, τότε θα το έκανε και η Ιταλία. Δεν θα μετέφερε κόσμο από την Λαμπεντούζα σε όλη την Ιταλία, από το νότο ως το Μιλάνο, σε καταυλισμούς που είχε κατασκευάσει ο Μπερλουσκόνι ως πρωθυπουργός.

8. Στο ερώτημα πώς θα εξασφαλιζόταν η περίθαλψη των μεταναστών στα ακατοίκητα νησιά, η κ. Λατινοπούλου απαντά: Περικοπή παροχών προς τους μετανάστες και τμήμα αυτών των κονδυλίων να πηγαίνει στους γιατρούς που θα τους φροντίζει. Δεν βρίσκουμε γιατρούς να στείλουμε στα νησιά για τους Έλληνες και θα εγκλωβίσουμε γιατρούς σε νησιά όπου θα διαμένουν μόνο μετανάστες; Και ποιος θα πάει; Με πόσα χρήματα; Θα κατασκευάσουμε και νοσοκομεία σ’ αυτά τα νησιά; Πόσο θα κοστίσουν; Θα δημιουργήσουμε και μονάδες τεχνητού νεφρού; Και ογκολογικές μονάδες; Και παιδιατρικά τμήματα; Και μαιευτικές κλινικές; Και χειρουργεία; Θα βρούμε και αναισθησιολόγους; Θα στερηθούν οι Έλληνες όλους αυτούς τους γιατρούς; Θα φτιάξουμε και ασφαλείς ζώνες για τα παιδιά με άλλο προσωπικό; Όποιος έχει λίγο μυαλό στο κεφάλι του καταλαβαίνει ότι ασυνόδευτα παιδιά δεν μπορούν να συνυπάρχουν με ενήλικες. Θα κατασκευάσουμε και αεροδρόμια για τις απελάσεις; Και πού θα απελαύνονται; Με ποιες αεροπορικές εταιρίες, αφού είναι γνωστό ότι οι περισσότερες αρνούνται για λόγους ασφάλειας πτήσεων; Και τελικά, ποια νησιά έχουν αποφασίσει να γκριζάρουν και να παραδώσουν οι ανερμάτιστοι «υπερπατριώτες»;

Θα ξηλώσουν και τις Συνθήκες με τα λεφτά του Όρμπαν;

9. Και τελικά ποιος θα χρηματοδοτούσε ένα τέτοιο εγχείρημα – πολύ πιο ακριβό από το ιταλικό; Διότι η ΕΕ δεν χρηματοδοτεί την Ιταλία για την «αλβανική επιχείρηση», ενώ δύο από τους μετανάστες που επέστρεψαν στην Ιταλία είχαν σοβαρές ασθένειες που δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν σε έναν προσφυγικό καταυλισμό. Αν ήταν έτσι τα πράγματα, η Ιταλία δεν θα έστελνε μόλις 16 άτομα, την ώρα που το ίδιο 24ωρο (14 Οκτωβρίου) στη Λαμπεντούζα έφθασαν 1.000!

10. Η ακροδεξιά φέρνει ως παράδειγμα την Ιταλία, την Πολωνία και την Ουγγαρία. Κατ’ αρχάς, η Ουγγαρία του Όρμπαν δεν δέχεται κανέναν και επομένως δεν επιδεικνύει αλληλεγγύη στην Ελλάδα, χώρα πρώτης γραμμής. Η Πολωνία έλαβε μέτρα κατά της εργαλειοποίησης των μεταναστών από την Λευκορωσία του Λουκασένκο, συμμάχου του Πούτιν, τον οποίο θαυμάζει η Ακροδεξιά. Και η Ιταλία δεν ξέφυγε από το ευρωπαϊκό πλαίσιο, διότι θα σταματούσε η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Διαφορετικά δεν θα μετέφερε μόνο 16 και από διεθνή ύδατα. Θα πήγαινε το πολεμικό πλοίο στη Λαμπεντούζα και θα γέμιζε με κόσμο.

11. Η ακροδεξιά υποστηρίζει πως η φιλοξενία των μεταναστών καλύπτεται με χρήματα των φορολογουμένων. Ψεύδος! Καλύπτεται από ευρωπαϊκά κονδύλια, των οποίων η εκταμίευση θα σταματούσε αν η Ελλάδα προέκρινε λύση Σπιναλόγκας. Επιπλέον, οι παροχές προς τους μετανάστες είναι ελάχιστες και ούτε κατά διάνοια θα μπορούσαν να καλύψουν τέτοια θηριώδη κόστη.

12. Η ακροδεξιά υποστηρίζει πως και τα ευρωπαϊκά χρήματα είναι ελληνικά. Η αλήθεια είναι πως η ελληνική συμμετοχή στα προγράμματα είναι της τάξης του 15% και στο σύνολο των χρημάτων που ξοδεύουμε δεν φθάνει ούτε το 5%. Σε πολλές περιπτώσεις είναι μηδενική – όπως σ’ αυτές των λεγομένων «ειδικών δράσεων». Από πού, λοιπόν, θα βρεθούν τα χρήματα για τις αφελείς αυτές «προτάσεις»; Θα κόψουν από τον τοίχο; Μήπως θα βρουν λεφτά από την υπερτάπεζα του Όρμπαν, που έχει ήδη δανείσει τον Ισπανό Αμπασκάλ και την Γαλλίδα Λεπέν;

13. Όλες αυτές οι αντεθνικές «προτάσεις» έρχονται σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο και την Συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες που η Ελλάδα υπέγραψε από τους πρώτους επί Εθνάρχου Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να μην τηρεί τις Συνθήκες, διότι η τήρησή τους είναι υπαρξιακή για την πατρίδα μας. Αν αρχίσουμε να ξηλώνουμε το πουλόβερ, τότε κάποιοι άλλοι θα απαιτήσουν ξήλωμα και άλλων Συνθηκών.

Οι μεταναστευτικοί νόμοι Καραμανλή - Σαμαρά

14. Ο Νόμος 3386 για την Μετανάστευση ψηφίστηκε το 2005 επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή και με αρμόδιο υπουργό τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Τότε δημιουργήθηκαν και τα πρώτα κέντρα μεταναστών. Σύμφωνα με εκείνον τον νόμο «οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν νομίμως στη χώρα έχουν ελευθερία κίνησης και εγκατάστασης στο σύνολο της Επικράτειας». Με αυτόν τον νόμο ελήφθη ειδική πρόνοια για την προστασία των παιδιών (παιχνίδια, ψυχαγωγία κλπ). Με εκείνον τον νόμο οι άδειες διαμονής εκδίδονταν από τον ΓΓ της Περιφέρειας, όταν, λόγω ειδικών συνθηκών, όπως οι πόλεμοι, οι άνθρωποι φθάνουν στη χώρα μας χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Εκτός και αν μας απαντήσουν ότι στα νησιά θα πηγαίνουν μόνο οι προς απέλαση απορριφθέντες. Αλλά αυτοί είναι πλέον πολύ λιγότεροι από τους μισούς, αφού άσυλο λαμβάνουν όλοι όσοι προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές ή διώκονται για λόγους θρησκευτικούς, πολιτικούς ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Και τελικά πώς θα γίνονται οι απελάσεις από τα νησιά που θα έχουν ήδη μετατραπεί σε αποικίες παρανόμων; Θα χτίσουμε και φυλακές;

15. Ο νόμος 4251 (1/4/2014) ψηφίστηκε επί Αντώνη Σαμαρά και έφερε το όνομα «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης». Και ο νόμος αυτός προέβλεπε ελεύθερη κίνηση και εγκατάσταση, αλλά και την ένταξη (δηλαδή τhν ενσωμάτωση) των μεταναστών. Επιπλέον, ο Σαμαράς δεν διανοήθηκε ποτέ να βγει εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Τον Ιανουάριο του 2013 η Ελλάδα παρουσίασε τη δική της πρόταση στο Άτυπο Συμβούλιο των υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, που συνήλθε στο Δουβλίνο. Τον Φεβρουάριο του 2013, αποφασίστηκε η ευρωπαϊκή συμμετοχή σε κονδύλια για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης να αυξηθεί στο 95% (από το 70%). Τον Σεπτέμβριο του 2013, η Κομισιόν ενέκρινε το ελληνικό σχέδιο. Στις 21 Οκτωβρίου 2013, ο Αντώνης Σαμαράς επισκέφθηκε την Ιταλία και την Μάλτα, προκειμένου να επιτευχθεί σύμπηξη μετώπου των πληττομένων χωρών και να εκπονηθεί κοινό σχέδιο που θα υποβαλλόταν στη Σύνοδο Κορυφής (24-25 Οκτωβρίου 2013) και να εφαρμοστεί από την ελληνική προεδρία.

Μπορεί κάποιος να μας πει τι έγινε ξαφνικά και ακριβώς τώρα οι πιο ψεκασμένες, αντεθνικές και αντιευρωπαϊκές απόψεις προβάλλονται ως… πάνσοφες και «πατριωτικές»;


* Η Σοφία Βούλτεψη είναι βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος