O Francis Boyle, καθηγητής διεθνούς δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Illinois, είναι ένας από τους σημαντικότερους γνώστες σε θέματα διεθνούς δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως.
Σε αυτή τη συνέντευξη στον Michael Nevradakis για την ιστοσελίδα Truthout, ο F. Boyle συζητά για μια σειρά από καυτά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των συνεχιζόμενων καταγγελιών εναντίον μελών της κυβέρνησης των ΗΠΑ για εγκλήματα πολέμου, αναλύει τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, σχολιάζει τη συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή αλλά και τη νομιμότητα που διέπει τα μνημόνια και τις συμφωνίες για το χρέος της Ελλάδας.
Αναλυτικά το απόσπασμα της συνέντευξης για την Ελλάδα:
Ερώτηση: Η συνεχιζόμενη και επιδεινούμενη σύγκρουση στη Συρία και σε όλη τη Μέση Ανατολή έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τεράστιων κυμάτων προσφύγων που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους και κάτω από επικίνδυνες συνθήκες ταξιδεύουν προς την Ευρώπη, ενώ η Ελλάδα χρησιμεύει ως σημείο εισόδου. Πώς εκτιμάτε τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στην προσφυγική κρίση και τι προβλέπει το διεθνές δίκαιο σε τέτοιες περιπτώσεις;
F. Boyle: Όλοι αυτοί οι πρόσφυγες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει καταστρέψει τις χώρες τους. Τη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, την Υεμένη και τη Λιβύη. Από κει προέρχονται τα μεγαλύτερα κύματα προσφύγων. Έχουμε απέναντί μας συνθήκες τρομοκρατίας, εγκλημάτων πολέμου, γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας κι όλα αυτά λόγω των πολιτικών επιλογών των ΗΠΑ σ' αυτές τις χώρες.
Όσον αφορά την Ευρώπη, όλα τα κράτη είναι συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ. Αυτό είναι το διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται θέλουν να κάνουν την Ελλάδα τον αποδιοπομπαίο τράγο για όλα αυτά. Θέλουν να περιορίσουν τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, κάτι το οποίο είναι τελείως άδικο. Δεν ξέρω ακριβώς τι συμβουλές να δώσω στην Ελλάδα ως προς το πώς να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Το δίκαιο που διέπει το προσφυγικό υπάρχει, αλλά [οι πρόσφυγες] γίνονται το εξιλαστήριο θύμα για τις πολιτικές των ΗΠΑ και η Ευρώπη κλείνει τα μάτια της.
Ερώτηση: Τα τελευταία έξι χρόνια, οι ελληνικές κυβερνήσεις - συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - υπέγραψαν μνημόνια τα οποία όχι μόνο έχουν επιβάλει σκληρή οικονομική λιτότητα αλλά και είχαν ως αποτέλεσμα την ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα βασικών δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, ενώ παράλληλα περιλαμβάνουν, τουλάχιστον στα χαρτιά, την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Η ΕΕ και η τρόικα έχουν δικαιώματα έγκρισης επί της βασικής νομοθεσίας που κατατίθεται στη Βουλής, ενώ τα μνημόνια έχουν τεθεί υπό τη νομική αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου και του Λουξεμβούργου. Οι συμφωνίες αυτές έχουν νομική ισχύ βάσει του διεθνούς δικαίου; Τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα για να αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία της;
F. Boyle: Φαίνεται όντως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει και προδώσει τον ελληνικό λαό και τις υποσχέσεις που είχε κάνει πριν εκλεγεί. Ενδεχομένως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το επιχείρημα της οικονομικής απειλής και της απειλής καταναγκασμού στο πλαίσιο της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών για να προσπαθήσει να πάρει πίσω κάποιες από αυτές τις συμφωνίες που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο για το χρέος, υπάρχει ένα πολύ γνωστό δόγμα βάσει του διεθνούς δικαίου, το γνωστό «απεχθές χρέος» που πιστεύω ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εξετάσει για να κλείσει μια καλή συμφωνία επ' αυτού. Δεν έχω μελετήσει τα στοιχεία του ελληνικού χρέους, αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν περισσότερα από αρκετά στοιχεία που θα μπορούσαν να καταγγείλουν το χρέος ως απεχθές.
Τέλος, είναι σαφές ότι η Γερμανία οφείλει τις αποζημιώσεις στην Ελλάδα για την εποχή της ναζιστικής κατοχής και τα εγκλήματα πολέμου που συντελέστηκαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β ''Παγκοσμίου Πολέμου. Ακόμα δεν έχουν καταβληθεί και νομίζω ότι η ελληνική κυβέρνηση ή οι Έλληνες πρέπει να επιμείνουν σε αυτό, ώστε να έχουν την επιθυμητή μόχλευση απέναντι στη Γερμανία, ειδικά από τη στιγμή που είναι η πιο ισχυρή χώρα στην Ευρώπη και καθορίζει την ατζέντα. Έστω όμως ότι η Ελλάδα αποκτά αυτή τη δύναμη, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσει.
