Οικονόμου: Το εθνικό δεν επιτρέπεται να διακυβεύεται για μικροκομματισμούς
Eurokinissi
Eurokinissi

Οικονόμου: Το εθνικό δεν επιτρέπεται να διακυβεύεται για μικροκομματισμούς

Ο υποψήφιος Βουλευτής Φθιώτιδας, Γιάννης Οικονόμου, τόνισε το πρωί του Σαββάτου στην ΕΡΤ ότι το εθνικό δεν επιτρέπεται να διακυβεύεται για μικροκομματισμούς, ενώ ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα εφαρμόζει μια αυστηρή, αλλά δίκαιη μεταναστευτική πολιτική με καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με την περίοδο 2015-19 και τις αρχές και το Λιμενικό μας να σώζουν κόσμο στο Αιγαίο, φυλάσσοντας ταυτόχρονα τα σύνορα μας.

Πρόκειται για ένα τραγικό συμβάν που μας έφερε αντιμέτωπους με συνθήκες πένθους και σοκ για τον άδικο χαμό τόσων συνανθρώπων μας. Φέρνει εμφατικά στην επιφάνεια τα αποτελέσματα της μεταναστευτικής κρίσης. Συμφωνούμε όλοι ότι πρέπει, ανάμεσα στα υπόλοιπα, να ρίξει η διεθνής κοινότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το βάρος της και στις χώρες αφετηρίας - εκκίνησης των μεταναστών με παρεμβάσεις, πολιτικές, ακόμη και οικονομικές ενισχύσεις που να φθάνουν απευθείας στους ανθρώπους και να μην  περνούν από τους ολιγάρχες, τα κυκλώματα ή τα συστήματα που κυβερνούν εκεί.

 Αναδύθηκαν μια σειρά από διαφορετικές προσεγγίσεις και αντιλήψεις σε ό,τι αφορά στη διαχείριση του μεταναστευτικού. Υπάρχει μια μερίδα συμπολιτών μας -και στην Ελλάδα, αλλά και στο κόσμο- ας το πούμε δικαιωματιστών, που ισχυρίζονται ότι όσοι άνθρωποι αναγκάζονται να φεύγουν, ψάχνουν, βρίσκουν τον τρόπο και ρισκάρουν τη ζωή τους και θα πρέπει να ανοίξουν τα σύνορα και να μπουν όλοι μέσα στη χώρα.

Υποστηρίζουν αυτή την άποψη στο όνομα του ανθρωπισμού ή του διεθνούς δικαίου. Εμείς υποστηρίζουμε ότι αυτό –εάν ποτέ γινόταν– θα συνιστούσε ένα βατερλώ ανθρωπισμού, διότι η χώρα μας -και καμία χώρα χωρίς ευρύτερη συνεννόηση- δεν θα μπορούσε να προσφέρει συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης και ασφάλειας σε όλους τους ανθρώπους αυτούς. Αντίθετα, θα δημιουργούνταν συνθήκες διάλυσης της τοπικής κοινωνίας και εξαθλίωσης όλων: πολιτών, προσφύγων και μεταναστών.

Υπάρχει μια πολιτική διαχωριστική γραμμή. Αναδείχθηκε περίτρανα και από την τοποθέτηση του κ. Τσίπρα χθες, αλλά και όλες αυτές τις μέρες, με την απόπειρα υπεράσπισης από την πλευρά του πρώην Πρωθυπουργού της μεταναστευτικής πολιτικής το διάστημα 2015 – 2019. Είναι προφανώς δικαίωμα του να υπερασπίζεται τη πολιτική που άσκησε η Κυβέρνησή του, η οποία –κατά τη δική μας άποψη και νομίζω την συμμερίζεται η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας- είχε ολέθρια αποτελέσματα για τη χώρα, τις τοπικές κοινωνίες και ιδίως τα νησιά μας.

Είχε αποτελέσματα που δεν αρμόζουν σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση που είχαν και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες εδώ. Ροές που ξεπερνούσαν τις 800-900 χιλιάδες, δομές που δεν τιμούσαν τη χώρα μας στη Μόρια, στην Ειδομένη, μετανάστες που «λιάζονταν», 5000 ασυνόδευτα παιδιά τα οποία βρίσκονταν είτε στη Μόρια, είτε στην Ειδομένη, είτε σε κάποια κρατητήρια, είτε στο δρόμο. Εντελώς χρονοβόρες διαδικασίες σε ό,τι αφορά το άσυλο, λανθασμένα μηνύματα ότι μπορούν οι ροές να έρχονται προς τα εδώ και η Ελλάδα να γίνεται χώρα διέλευσης και υποδοχής του 75% των ροών προς την Ευρώπη, όταν σήμερα αυτό το ποσοστό είναι πολύ χαμηλότερο: 800-900 χιλιάδες το χρόνο τότε, λιγότερο από 40 χιλιάδες τώρα. Ο κύριος Τσίπρας επέμενε εμφατικά στην υποστήριξη αυτής της πολιτικής.

Εμείς εφαρμόζουμε μια αυστηρή, αλλά δίκαιη, μεταναστευτική πολιτική, που νομίζω ότι έχει φέρει καλύτερα αποτελέσματα στη χώρα, σε σχέση με αυτά που βίωνε η Ελλάδα το 2015 έως το 2019.

Η μεγάλη ένσταση και εκείνο που δεν πρέπει κανείς να επιτρέπει είναι να επιχειρείται, με βάση και αυτή την τραγωδία, είναι η εργαλειοποίηση της, έτσι ώστε από άγνοια, από αφέλεια ή από αντιπολιτευτικό μένος να πληγεί το κύρος της χώρας. Δυστυχώς στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης υπάρχουν πολλοί -ο κύριος Παπαδημούλης είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα- με υπονοούμενα που ακούγονται από ανθρώπους που δεν είναι ειδικοί, δεν έχουν το σύνολο της εικόνας, επιμένουν να αγνοούν τις εξηγήσεις και ερμηνείες του Λιμενικού και να δίνουν βάση σε άλλα σενάρια.

Όπως γινόταν και στο παρελθόν για παράδειγμα με την περίπτωση της «μικρής Μαρίας». Είναι μια τακτική η οποία πλήττει τη χώρα -είναι άδικη σε ό,τι αφορά και την Ελλάδα και το λαό της- και τις αρχές ασφάλειας που σώζουν κόσμο στο Αιγαίο, φυλάσσοντας ταυτόχρονα τα σύνορα μας».