Του Γιάννη Σιδέρη
Πενία ποσοστών όξυνση κατεργάζεται.
Υπάρχει μία ποιοτική μεταβολή στις επιθέσεις που υφίσταται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η οργή για τον βίο και πολιτεία του, έχει υποχωρήσει και σε μεγάλο ποσοστό έχει αντικατασταθεί από τον σαρκασμό, καθώς μετέρχονται συμπεριφορές που οι ίδιοι οργίλως κατήγγειλαν επί χρόνια.
Αυτό καθιστά σκωπτικά απέναντί τους και κοινωνικά τμήματα που δεν είναι κατ' ανάγκην εχθρικά προς τις ιδέες της Αριστεράς, αλλά αποστρέφουν οφθαλμόν από την συγκεκριμένη «Αριστερά», που στον πανικό της για την δημοσκοπική υστέρηση, δείχνει ότι δεν έχει επίγνωση της απέχθειας, της περιφρόνησης και του σαρκασμού που προκαλεί, δι'' έργων και λόγων.
Προκάλεσε σαρκασμό, π.χ. η απειλή ότι ο Πρωθυπουργός θα μεταφέρει στο λαϊκό κόμμα την κατηγορία που του απηύθυνε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ότι έκανε ανταλλαγή τις συντάξεις με την συμφωνία των Πρεσπών, ενώ τον κατηγόρησε και ως προδότη!
Είναι λογικός ο αγανακτισμένος σαρκασμός, όταν ο Πρωθυπουργός δήλωσε προχθές ότι «εμείς δεν τσουβαλιάσαμε τους πολίτες που διαμαρτυρήθηκαν κι έχουν διαφορετική άποψη». Προφανώς η φράση «ετερόκλητος όχλος» με την οποία χαρακτήρισε το πλήθος που συγκεντρώθηκε στο συλλαλητήριο του Συντάγματος, ήταν εύφημος μνεία.
Στην ίδια δήλωση ο κ. Τσίπρας ισχυρίστηκε «εμείς δεν είπαμε κανένα μειοδότη και προδότη»! Δεν κατανοεί ότι στην εποχή μας είναι ιδιαίτερα τρωτός. Οι αντίπαλοί του δεν χρειάζεται καν να ανοίξουν τους φακέλους με τις αρχειοθετημένες δηλώσεις του. Υπάρχουν όλα απλόχερα στο διαδίκτυο, και το ψεύδος αποκαλύπτεται στιγμιαίως στο φιλοθεάμον κοινό: Το 2011 πχ, με αφορμή δημοσίευμα γαλλικής εφημερίδας που έγραφε για σχέδιο να περάσουν 125 δις δημόσιας περιουσίας στα χέρια εταιρίας με έδρα το Λουξεμβούργο, ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει: «Διερωτόμαστε αν μια τέτοια επιλογή δεν σημαίνει εσχάτη προδοσία για τον ελληνικό λαό και την πατρίδα. Και αν αυτό δεν σημαίνει προδοσία, τότε τι είναι προδοσία;» (σ.σ. έλα ντε! τα 125 δις που ήταν μέρος της δημόσιας περιουσίας, ήταν προδοσία. Γι'' αυτό φρόντισε να την υποθηκεύσει όλη για 99 χρόνια!).
Ο ίδιος επίσης, το 2012 είχε δηλώσει «μπορεί οι Ευρωπαίοι να λένε ότι είμαστε όλοι Έλληνες, αλλά μάλλον κάποιοι Έλληνες δεν είναι και τόσο Έλληνες»! Προφανώς και αυτό απόδοση εθνικής τιμής ήταν και όχι κατηγορία προδοσίας!
Χθες με non paper ενημερωθήκαμε ότι κατά την συνάντησή με τον Πιερ Μοσκοβισί, ο Ευρωπαίος Επίτροπος «ήταν ενημερωμένος για τις δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως και όλοι στην Κομισιόν, και εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του». Ο κ. Τσίπρας που θα άλλαζε την Ευρώπη, τώρα αναδεικνύει τους ηγέτες της σε εθνικούς μας κηδεμόνες!
Χειρότερος του κ. Τσίπρα ο ευρωβουλευτής Δημ. Παπαδημούλης. Έκανε σκληρούς μεν αλλά πολιτικούς χαρακτηρισμούς στον Μητσοτάκη, καταλογίζοντάς του «κορυφαία αθλιότητα ή συνειδητή συκοφαντία». Εάν αρκούταν σε αυτά, θα διαλάνθαναν της προσοχής μας. Δεν μας αφορούν. Όμως προχώρησε και χαρακτήρισε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και «κότα»! Είναι διαφορετικό, και δικαιολογήσιμο ακόμη, αν τέτοιες εκφράσεις εκτοξευθούν στη Βουλή, σε μια αντιμαχία εν βρασμώ, και διαφορετικό να γράφονται εν ψυχρώ στα social media. Είναι έκπτωση πολιτικού ήθους.
Την ίδια στιγμή, σαρκαστικό γέλωτα ξεσήκωσε η απαίτηση του ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάσει η ΝΔ την αντισυγκέντρωση που πραγματοποιείται σήμερα εις ένδειξιν διαμαρτυρίας για την συμφωνία των Πρεσπών, κατά την ώρα της ομιλίας για την ομιλία Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη, στο Παλέ Ντε Σπορ.
Κατ' αρχάς η ίδια η ομιλία του κ. Τσίπρα είναι αήθεια με βάση τις αρχές της πολιτικής δεοντολογίας. Η ίδια η ομιλία του είναι μια μορφή αντισυγκέντρωσης την ώρα που το αντίπαλο κόμμα ξεκινάει το συνέδριό του και η μέρα του ανήκει επικοινωνιακά. Ουδείς πολιτικός αρχηγός καθ'' όλη τη μεταπολίτευση, είχε διανοηθεί μια τέτοια κουτοπόνηρη μικροπρέπεια. Ούτε καν στους καιρούς των μεγάλων μαχαιρωμάτων μεταξύ Αντρέα και Κων. Μητσοτάκη. Υπήρχε πολιτική μεγαθυμία και τήρηση άγραφων ηθικών κανόνων.
Το έτερον είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί από τη ΝΔ να καταδικάσει την συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του κ. Τσίπρα. Το κόμμα που δεν τσουβαλιάζει «τους πολίτες που διαμαρτύρονται κι έχουν διαφορετική άποψη» χαρακτηρίζει την συγκέντρωση ως «αντισυγκέντρωση ακραίων εθνικιστικών κύκλων», ενώ κατά τον Γραμματέα του κόμματος Π. Σκουρλέτη: «Πρόκειται όχι απλώς για αντισυγκέντρωση, πάει να ξεπεράσει και την πρακτική των Γκοτζαμάνηδων» (οπότε όσοι μετάσχουν διαμαρτυρόμενοι για τη Μακεδονία, είναι εν δυνάμει Γκοτζαμάνηδες»)!
Ίσως δεν είναι μόνο η αγωνία της ήττας που τους ωθεί να γρονθοκοπούν τη λογική. Ίσως αυτοί είναι. Ίσως να βρίσκουν τον εαυτό τους μόνο στη γλώσσα της επιθετικότητας, της διαστρέβλωσης και της εχθροπάθειας. Οπότε έχουν δίκιο. Ήρθαν για να μείνουν. Όχι στην εξουσία την οποία χάνουν, αλλά ως πολιτικός λόγος εχθροπάθειας, διαστρέβλωσης και έκπτωσης του πολιτικού ήθους.
Φωτογραφία: intime.news
