Την υποχρέωση των δικηγόρων και των δικαστών να υπερασπίζονται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, διότι έτσι υπερασπίζονται τη θεμελιώδη Αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών και την ίδια την Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, από το βήμα του 14ου Πανελλήνιου Συνέδριου Συνέδριο Δικηγορικών Συλλόγων, το οποίο διεξάγεται στις Σέρρες, με θέμα «Δικηγορία και Δικαιοσύνη στη νέα εποχή».
Ο κ. Παυλόπουλος μίλησε για τον θεσμικό ρόλο του Δικηγόρου ως Συλλειτουργού της Δικαιοσύνης και τόνισε ότι αναγκαία συνέπεια αυτού του ρόλου του είναι ο σεβασμός και η υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, ιδίως υπό τη μορφή της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των Δικαστικών Λειτουργών. Κι αυτό, πάντοτε, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση, ότι εξίσου οι Λειτουργοί της Δικαιοσύνης οφείλουν να σέβονται την κατά την έννομη τάξη ανεξαρτησία του Δικηγόρου, ως προς τον χειρισμό των ενώπιον της Δικαιοσύνης αγομένων υποθέσεων, που σχετίζονται με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και έννομων συμφερόντων του εκάστοτε εντολέα του.
Παράλληλα τόνισε πως εξίσου ο Δικηγόρος, ως Συλλειτουργός της Δικαιοσύνης, οφείλει να σέβεται και την Προσωπική Ανεξαρτησία των Δικαστικών Λειτουργών. «Διότι, όπως είπε, μόνον όταν γίνεται σεβαστή και αυτή η Ανεξαρτησία, ο Δικαστής μπορεί να αισθάνεται -ιδίως κατά την άνοδό του στην δικαστική ιεραρχία- πραγματικά ανεξάρτητος , αφού το έργο του αξιολογείται αποκλειστικώς και μόνο με βάση την θεσμικώς εγγυημένη Αξιοκρατία και, εν τέλει, Αριστεία. Υπό τα δεδομένα αυτά ο Δικηγόρος, ως Συλλειτουργός της Δικαιοσύνης, οφείλει να τιμά τον Δικαστή με βάση την απόδοσή του κατά την ορθή απονομή της Δικαιοσύνης, και όχι -κατ'' ουδένα τρόπο- υπό όρους προσωπικού νεποτισμού, ακόμη δε περισσότερο με βάση κριτήρια που σχετίζονται με τα επαγγελματικά του συμφέροντα».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι οι δικαστικές αποφάσεις δεν είναι στο απυρόβλητο, αρκεί να τηρούνται τα επιστημονικά νομικά όρια της κριτικής.
Απευθυνόμενος στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης και τις Ενώσεις των Δικαστών είπε ότι εκείνοι που πρέπει να υπερασπιστούν πρώτοι την ανεξαρτησία τους είναι οι ίδιοι οι δικαστές. Τους κάλεσε να μην υπολογίζουν την πορεία τους ανάλογα με τις πολιτικές αλλαγές, αλλά με μόνο γνώμονα την αίσθηση του χρέους απέναντι στη Δικαιοσύνη και να το πράττουν αυτό με όρους ενότητας, λέγοντας: «Η ενότητα της Δικαιοσύνης, των στελεχών της Δικαιοσύνης είναι η μεγαλύτερη ασπίδα της. Και ο διχασμός μέσα στη Δικαιοσύνη είναι αυτός που σπέρνει, δυστυχώς, και τα ζιζάνια, τα οποία αφορούν όλους εκείνους που στηρίζονται σε αυτόν τον διχασμό».
