Του Γιάννη Σιδέρη
Δεν ήταν το χρώμα, δεν ήταν η διαφορετική κουλτούρα, δεν ήταν καν η θρησκεία, σε αρκετούς νουνεχείς που είχαν επιφυλάξεις για την προτέρα αθρόα προσέλευση παράτυπων μεταναστών στη χώρα μας. Και δεν ήταν η πλειοψηφία ρατσιστές και εθνικιστές, όπως η ένθερμη, εύκολη και ανέξοδη, καταγγελία τους χαρακτήριζε.
Ήταν η δυναμική των αριθμών και η προβολή τους στο μέλλον: Δισεκατομμύρια άνθρωποι πένονται στον τρίτο Κόσμο. Αν άνοιγε εύκολη δίοδος εισόδου, θα είχαμε εισροή εκατομμυρίων στη χώρα και δεκάδων, αν όχι εκατοντάδων εκατομμυρίων, στην Ευρώπη. Που θα έβρισκαν δουλειά, πως θα έτρωγαν, που θα κοιμούνταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Αυτά τα απλοϊκά ερωτήματα ήταν τα μείζονα, αλλά ουδένα από τους διαπρύσιους κήρυκες του εύκολου ανθρωπισμού (μεταξύ στους οποίους υπάγονται και κυβερνητικά στελέχη), απασχόλησαν ουδέποτε.
«Σε 18 χρόνια θα φύγουν οι πρόσφυγες από την Ελλάδα»
Σύμφωνα με τον Steve Symonds, εκπρόσωπο της Διεθνούς Αμνηστίας για το Ηνωμένο Βασίλειο, αν συνεχιστεί ο σημερινός ρυθμός για την μετεγκατάσταση των προσφύγων θα χρειαστούν 18 χρόνια για να εκπληρώσουν οι ευρωπαϊκές χώρες τις υποχρεώσεις τους. «Έτσι, στην Ελλάδα θα παραμείνουν για όλο αυτό το χρονικό διάστημα αποκλεισμένοι». (σ.σ. να σημειωθεί ότι η έκθεση είναι στατική, απεικονίζει τους σημερινούς αριθμούς, όχι τους μελλοντικούς μια και συνεχίζουν να έρχονται, πρόσφυγες και μετανάστες, με ρυθμό μεγαλύτερο αυτών που φεύγουν).
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας κάνει λόγο για «αποθήκη ψυχών» και καταγγέλλει ότι οι «άθλιες συνθήκες που αντιμετωπίζουν γυναίκες, άνδρες και παιδιά που είναι παγιδευμένοι εκεί (στην Ελλάδα) είναι αποτέλεσμα της επαίσχυντης συλλογικής αποτυχίας εκ μέρους των Ευρωπαίων ηγετών».
Όντως, σύμφωνα με την έκθεση με τίτλο «Our Hope is Broken», η Αυστρία, η Ουγγαρία και η Πολωνία μέχρι τώρα δεν έχουν λάβει κανέναν πρόσφυγα στα εδάφη τους, ενώ χώρες, όπως είναι το Βέλγιο, η Κροατία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία και η Γερμανία φιλοξενούν λιγότερο από το 5% των προσφύγων που είχαν υποσχεθεί ότι θα φιλοξενήσουν.
Έμφαση στη φύλαξη των συνόρων όχι στη φιλοξενία
Αύριο στη Βιέννη συνέρχεται η σύνοδος ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων, στην οποία, για πρώτη φορά εκτάκτως καλείται η Ελλάδα. Θα λάβουν επίσης μέρος η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, ηγέτες δύο αντίπαλων στρατοπέδων στην ευρωπαϊκή συζήτηση αναφορικά με τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.
Ωστόσο, η συνάντηση της Βιέννης, όσο και αυτή της 6ης Οκτωβρίου στη Βουλγαρία, (ενόψει της πρεμιέρας για το Ευρωπαϊκό Σώμα Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής), δεν αποσκοπούν στο να λύσουν το πρόβλημα υποδοχής και κατανομής των προσφύγων/μεταναστών στις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά στην καλύτερη φύλαξη των συνόρων. Ο οικοδεσπότης καγκελάριος Κρίστιαν Κερν, όσο και ο υπουργός Εξωτερικών του, Σεμπάστιαν Κουρτς - σύμφωνα δημοσίευμα του Observer - δήλωσαν στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη ότι «έχει γίνει πλέον κατανοητό στην Ε.Ε. ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι ροές παράτυπων μεταναστών και ότι είναι αναγκαίοι οι συνοριακοί έλεγχοι στα εξωτερικά σύνορα».
Η μοναξιά της Ελλάδας
Ο κ. Τσίπρας θα ζητήσει ξανά την μετεγκατάσταση περισσότερων προσφύγων από την Ελλάδα στην Ευρώπη, και «τη δημιουργία νόμιμων οδών προσφύγων», και τα συγκινητικά «η Ελλάδα της κρίσης έκανε το ανθρωπιστικό της καθήκον», θα είναι φωνή εν τη ερήμω και ουδόλως πρόκειται να συγκινήσει τους ευρωπαίους ηγέτες. Το ίδιο και η παρότρυνση ότι δεν πρέπει να αναπτυχθούν ξενοφοβικές και ρατσιστικές δυνάμεις. Θα μιλάει εις ώτα μη ακουόντων, ακριβώς γιατί η μετεγκατάσταση αναπτύσσει τις ξενοφοβικές τάσεις, και είναι αυτό έχει πανικοβάλει τους ευρωπαίους ηγέτες. Ήδη το παράδειγμα της Μέρκελ με τις εκλογικές ήττες από ακροδεξιό ξενοφοβικό AFD, αποτελεί τον εφιάλτη τους.
Η Ελλάδα βρίσκεται μόνη και θα εξακολουθεί να είναι μόνη, στη διαχείριση ενός προβλήματος που πλέον την ξεπερνάει, καθώς δεν μπορεί να το διαχειριστεί, λόγω ανεπάρκειας του διοικητικού μηχανισμού, της έλλειψης πόρων αλλά και του αυξανόμενου αριθμού των μεταναστών/προσφύγων.
Τα ανωτέρω ήταν μια απλή και διστακτική προσέγγιση. Happy end δεν έχει, ή τουλάχιστον η στήλη δεν το βλέπει. Μοναδική λύση είναι ο διοικητικός μηχανισμός της χώρας μας και η πολιτική ηγεσία να ξεπεράσουν τον εαυτό τους στη διαχείριση της εγκατάστασης και διαμονής των προσφύγων/μεταναστών. Θα βρίσκονται εδώ για δεκαετίες - χάρη και στην άφρονα πολιτική του πρώτου χρόνου της αριστερής κυβέρνησης. Αν δεν το αντιμετωπίσουμε με οργανωμένη διοικητική μέριμνα, τα όσα έγιναν στο hot spot της Μόρια, θα είναι μια απλή πρόγευση των εσωτερικών συγκρούσεων του μέλλοντος. Ωστόσο, η αίσθηση που υπάρχει - με αφορμή και τις καταγγελίες Βουδούρη - είναι πως η πολιτική ηγεσία δεν έχει κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος.
