Του Γιάννη Σιδέρη
Σήμερα 3η Μαΐου τιμούμε την …πρωτομαγιά των αγώνων, της ματωμένης μνήμης, του εργατικού κινήματος! Μια πρωτομαγιά που μετακινήθηκε δίκην …κινητής εορτής, απλώς για να συμπληρώσει το 4ημερο της αργίας, αφυδατωμένη από κάθε αγωνιστικό νόημα.
Άραγε οι μέρες μνήμης που γράφτηκαν πυρωμένες στις σελίδες της ιστορίας, δεν αποδυναμώνονται όταν μετατίθενται, απλώς για να διευκολύνουν την επέκταση της εορταστικής ευωχίας;
Αλλά έτσι κι αλλιώς δεν είναι η πρώτη φορά που η απεργία της Πρωτομαγιάς γίνεται εορταστική αργία. Πρώτος διδάξας ο εκσυγχρονισμός επί Σημίτη, που μετέθεσε την Πρωτομαγιά το μακρινό 2002. Μετάθεση για την Τρίτη του Πάσχα έγινε και το 2013, επειδή έπεσε Μεγάλη Τετάρτη! Προετοιμασία εξόδου στην ύπαιθρο και εργατικοί αγώνες, προφανώς δεν συμβαδίζουν. Φυσικά αφυδατωμένος στέκεται και σήμερα ο εορτασμός. Οι πολλοί την ώρα της διαδήλωσης απλώς θα βρίσκονται εποχούμενοι στις εθνικές οδούς, για το ταξίδι της επιστροφής.
Αλίμονο στις ημερομηνίες που σημάδεψαν την ιστορία. Είναι ευάλωτες στην σκοπιμότητα των πολιτικάντηδων, καθώς συχνά τις ερμηνεύουν κατά το δοκούν και τους προσδίδουν το νόημα που τους βολεύει, παραχαράσσοντας και ελαφρύνοντας το βάρος των γεγονότων που τις καθιέρωσαν.
Σαν τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημ. Παπαδημούλη, για παράδειγμα ο οποίος χωρίς αιδώ, έγραψε στο twitter για την 9η Μαΐου όπου θα συνέλθει το Eurogroup: «9 Μαΐου θα γίνει το πολυσυζητημένο Eurogroup. Ημέρα της Ευρώπης κι επέτειο της νίκης κατά του φασισμού- ναζισμού. Να δικαιώσει τον συμβολισμό»!
Και αν ο ευρωβουλευτής θα μπορούσε και θα δικαιούτο, να προσδοκά σε μία θετική λύση για τη χώρα μας επ΄ ευκαιρία της ημέρας της Ευρώπης, ποιος ανοίκειος συνειρμός, ποια ελαφρότητα συνείδησης, του επιτρέπει να επικαλείται την επέτειο κατά του φασισμού-ναζισμού, στην συζήτηση του ελληνικού θέματος στο Eurogroup; Ποια στατιστική και ποιοτική ανάλυση, του επιτρέπει χωρίς συνείδηση, να παραλληλίζει το - απεχθές σε όλους μας – μνημόνιο, με τα πάνω από 60 εκατομμύρια νεκρών του φασισμού και του ναζισμού, οι οποίοι δημιούργησαν την πλέον φρικιαστική κρεατομηχανή της ιστορίας, τον Β Παγκόσμιο πόλεμο;
Απλώς άρδευσε το «δικαίωμά του» από τον ενδημικό λαϊκισμό του κόμματός του. Τον ίδιο λαϊκισμό που ώθησε έναν άλλο κυβερνητικό βουλευτή κάποτε, τον κ. Δημ. Καμμένο των ΑΝΕΛ, να εξομοιώνει το μνημόνιο με τη φρίκη του Αουσβιτς!
Τσίπρας: Υπερασπίζουμε αξίες (ελλείψει έργου)!
Ούτως ή άλλως το Eurogroup είναι αιχμιακό, αλλά η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας υψηλούς τόνους αντίστασης, κατάφερε άνευ λόγου να βρεθεί στο καναβάτσο. Ο Πρωθυπουργός, από τη φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού «Αδρίας», παρουσιάστηκε αισιόδοξος ανήμερα το Πάσχα, στέλνοντας μήνυμα ότι η Ελλάδα αφήνει πίσω της τα δύσκολα.
Παράδοξη σιγουριά, παραγεμισμένη με λυρικότητες του στυλ «… ο ελληνικός λαός τα προηγούμενα χρόνια πορεύτηκε σε θάλασσα φουρτουνιασμένη, με ακλόνητη πυξίδα τις αξίες μας. Ο Τόπος βρέθηκε στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς κρίσης οικονομικής αλλά και της προσφυγικής, στην καρδιά των δύο σημαντικότερων κρίσεων που βρέθηκε η Ευρώπη, υπερασπιζόμενος όμως αξίες…»
Αυτή η ιδεαλιστική υπερκατανάλωση της λέξης «αξίες» καταδεικνύει την έλλειψη εμπράκτου αποτελέσματος της κυβερνητικής πολιτικής. Τονίζει τις «αξίες» ως μανδύα που θα αιτιολογήσει την ήττα και θα καλύψει την βραδυπορία, την αναιτιολόγητη αβελτηρία που επέτρεψε ώστε η χώρα να βρίσκεται εκ νέου στο ικρίωμα της απόφασης των δανειστών, ακριβώς όπως και πέρυσι, λες και η εμπειρία - που τόσο την πλήρωσε η Οικονομία, δηλαδή όλοι μας - να μην του πρόφερε ουδέν μάθημα…
Και φυσικά με μέτρα 5,4 δισ., ακόμη και αν αποφύγουμε την ψήφιση του προληπτικού μνημονίου, δεν τεκμηριώνεται η πρωθυπουργική αποστροφή, στην ίδια δήλωση, ότι «Τα δύσκολα είναι πίσω μας, καλύτερες μέρες έρχονται… με αισιοδοξία αλλά και όραμα ατενίζουμε ένα καλύτερο μέλλον για το λαό και τον τόπο. Πάντοτε υπερασπιζόμενοι αξίες (να τες πάλι οι αξίες), την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη».
Άμυνα από Ευρώπη
Σαφώς αποτελούν αντέρεισμα άμυνας δηλώσεις όπως αυτές των Γιούνκερ, Σαπέν, ή η χθεσινή του επικεφαλής της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Τζάνι Πιτέλα, ο οποίος είπε: Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι Γερμανοί καρχαρίες όπως ο Σόιμπλε, θέλουν να δουν την Ελλάδα να βυθίζεται, όμως οι Σοσιαλιστές σκοπεύουν να τους εμποδίσουν.
Είθε, να έχουν τόση δύναμη οι σοσιαλιστές, απέναντι στους καρχαρίες του Σόιμπλε και της Λαγκάρντ, αλλά η όλη αναστάτωση, αχρείαστη και επικίνδυνη, η υπερκατανάλωση πολιτικού κεφαλαίου της κυβέρνησης, προέκυψαν εξαιτίας του προληπτικού τέταρτου μνημονίου, το οποίο είναι δεδομένο ότι θα είχαμε αποφύγει αν το κυβερνητικό επιτελείο είχε συμβάλει να γίνει η αξιολόγηση στην ώρα της – εδώ και μήνες δηλαδή.
Αν κάτι εντυπωσιάζει πάντως είναι ότι, σύμφωνα με πληροφορίες του Liberal, η κυβέρνηση θεωρεί ότι το θέμα της αξιολόγησης θα κλείσει παράλληλα με το θέμα του χρέους. Δεν αναμένουν το θέμα του χρέους να τεθεί σε ύστερο χρονικό επίπεδο. Η κατηγορηματικότητα με την οποία το έθεσε ο συνομιλητής μας, παρέπεμπε σε πληροφόρηση και όχι σε απλή εκτίμηση δεδομένων. Ίδωμεν…
Οι μέρες που έρχονται θα είναι ανήσυχες, αλλά ακόμη και η γνώμη υπουργών (που όμως δεν μετέχουν στην διαπραγμάτευση), την οποία εκμυστηρεύτηκαν στο Liberal είναι ότι τελικά ίσως τα προσχήματα να κρατηθούν, αλλά επί της ουσίας η κυβέρνηση θα συνθηκολογήσει, γιατί αν δε, η καταστροφή θα είναι μεγαλύτερη.
Θα δούμε αν έχουν δίκιο αυτοί και όχι οι πηγές του Reuters που λένε ότι οι συζητήσεις προχωρούν πολύ αργά και δεν αναμένεται συμφωνία στις 9 Μαΐου.
