Μπορεί η Angela Merkel να παραμείνει καγκελάριος όμως αυτό ήταν το μοναδικό στοιχείο του εκλογικού αποτελέσματος που δεν προκάλεσε έκπληξη. Οι Σοσιαλδημοκράτες κατέρρευσαν, το ακροδεξιό AfD μπήκε στη βουλή για πρώτη φορά από την εποχή του Χίτλερ και πλέον ένας συνασπισμός «Τζαμάικα» είναι το πιο πιθανό σενάριο.
Το αμερικανικό περιοδικό Politico παραθέτει πέντε μαθήματα από τις γερμανικές εκλογές:
1. Ξεκίνησε η παρακμή της Merkel
Ο ηγέτης του SPD Martin Schulz είπε στη Merkel ζωντανά στην τηλεόραση ότι αυτή ήταν ο «μεγαλύτερος χαμένος». Ίσως λίγο βαρύς ο χαρακτηρισμός (ιδιαίτερα όταν προέρχεται από έναν υποψήφιο που μόλις κατέγραψε το χειρότερο αποτέλεσμα όλων των εποχών για το κόμμα του), αλλά έχει δόση αλήθειας. Αντί να αντιμετωπίσει δύσκολα ερωτήματα όπως το προσφυγικό, η Merkel επέλεξε μία αόριστη, ευχάριστη καμπάνια, υποσχόμενη μία «Γερμανία στην οποία ζούμε καλά και ευτυχισμένα», δίνοντας ωστόσο λίγα στοιχεία για το πως θα το πετύχει.
Μπορεί να κέρδισε όμως το κόμμα της έχασε πάνω από 20% σε σύγκριση με το 2013, παρά τη χαμηλή ανεργία, την ισχυρή οικονομία και άλλα θετικά στοιχεία τα οποία θα έπρεπε να είχαν εξασφαλίσει στους Χριστιανοδημοκράτες μία εύκολη λύση. Ούτε ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός του Wolfgang Schaeuble ήταν ικανός να κάνει τους ψηφοφόρους να συγχωρήσουν τη Merkel για το προσφυγικό.
2. Κλονίζεται το πολιτικό μοντέλο της Γερμανίας
Η επόμενη βουλή θα έχει επτά κόμματα, γεγονός που αντανακλά μία πολύ πιο διαφοροποιημένη διατομή του πολιτικού σώματος της χώρας, σε σύγκριση με πριν. Η είσοδος της ακροδεξιάς στη βουλή θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Ο ηγέτης του AfD, Jorg Meuthen, ξεκαθάρισε την Κυριακή ότι η αντιπαράθεση και η πρόκληση είναι δύο κεντρικά στοιχεία στη στρατηγική του κόμματος.
3. Ξεχάστε οποιαδήποτε σημαντική μεταρρύθμιση στην Ευρωζώνη
Οι συντηρητικοί της Merkel ήταν επιφυλακτικοί απέναντι στις προτάσεις του Macron ακόμη και πριν την Κυριακή. Ένας μεγάλο συνασπισμός θα ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να κάνει ο Γάλλος πρόεδρος το όραμά του πραγματικότητα. Τώρα που δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, η αποδυναμωμένη Merkel αποκλείεται να καταφέρει να κερδίσει όσους διαφωνούν. Μπορεί Γαλλία και Γερμανία να συμφωνήσουν σε κάποιο είδος κοινού προϋπολογισμού για την Ευρωζώνη, δίνοντας ίσως ακόμη και τον τίτλο του υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης, όμως δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που περίμεναν οι Γάλλοι.
4. Το Βερολίνο θα σκληρύνει τη στάση του για το προσφυγικό
Η υπομονή της Γερμανίας σε ότι αφορά την έλλειψη αλληλεγγύης στην Ευρώπη για το προσφυγικό ήδη είχε αρχίσει να τελειώνει. Μετά το αποτέλεσμα της Κυριακής, αναμένεται σκληρή αντιπαράθεση με χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία. Στο μυαλό πολλών Χριστιανοδημοκρατών, το AfD δεν θα είχε ενισχυθεί τόσο αν άλλες ευρωπαϊκές χώρες είχαν αναλάβει τις δικές τους ευθύνες στο προσφυγικό.
5. Εδώ δεν είναι Βαϊμάρη
Για να αποφευχθούν οι όποιες ιστορικές συγκρίσεις, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η Γερμανία είναι μία σταθερή δημοκρατία. Η μεγάλη πλειοψηφία των Γερμανών δεν ψήφισε το AfD και οι περισσότεροι από αυτούς που το έκαναν, ήταν για να διαμαρτυρηθούν. Τα επόμενα χρόνια δεν θα είναι εύκολα όμως τα δημοκρατικά θεμέλια της Γερμανίας είναι αρκετά ισχυρά για να αποκρούσουν την λαϊκιστική επίθεση.
Φωτογραφία αρχείου SOOC
