Του Γιάννη Σιδέρη
Η φράση – κλισέ «τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα», την είχε χρησιμοποιήσει ο Φρανσουά Μιτεράν αλλά είναι εξαιρετικά αγαπητή στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η πατρότητα αποδίδεται στον Λένιν. Ούτως ή άλλως η ρήση βρίσκει την αποδεικτική της αξία στην κυβέρνηση.
Ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του ως στρατηγικό στόχο είχαν τη διενέργεια εκλογών στο τέλος της συνταγματικής περιόδου. Στην απόφασή τους συνηγορούσε μια δέσμη παραγόντων: Είχαν μελέτες (στην ουσία «ευχητικές» εκτιμήσεις) κάποιων οικονομολόγων του ΣΥΡΙΖΑ ότι προς το Φθινόπωρο η Οικονομία θα εμφάνιζε σημεία αφύπνισης.
Συνηγορούσαν επίσης: Η νωχέλεια των καλοκαιρινών διακοπών που αίρει τα προβλήματα τα καθημερινότητας. Η επιδοματική πολιτική. Οι περεταίρω προσλήψεις στο δημόσιο («Οι δημόσιοι υπάλληλοι και όσοι θέλουν να γίνουν, θα στείλουν τη ΝΔ στην αντιπολίτευση», όπως είπε η Τασία). Η τοποθέτηση σε θέσεις - κλειδιά δικών του ανθρώπων (που θα λειτουργούσαν ως πέμπτη φάλαγγα, δυναμιτίζοντας διοικητικές ενέργειες της νέας κυβέρνησης).
Παράλληλα: Ο ορισμός Έλληνα Επιτρόπου συριζαϊκής υπακοής. Οι τελευταίες θεατρικές προσπάθειες απαλλαγής από τον Στουρνάρα (καθότι η θητεία του λήγει το 2020). Οι αθρόες ελληνοποιήσεις που θα αντάμειβαν με ψήφο τους δωρητές υπηκοότητας (και ελληνικότητας). Η εκμετάλλευση της... «επίλυσης του Σκοπιανού» που θα φώτιζε τον Πρωθυπουργό με λάμψη… διεθνούς ηγέτη. Τα θετικά λόγια («σορόπια» λόγω ευπείθειας) της διεθνούς διοικητικής ελίτ, για τον… ευρωπαίο ηγέτη των Βαλκανίων.
Αυτά ήταν μερικά από τα περιουσιακά στοιχεία με τα οποία θα οδηγείτο στις εκλογές, με το βλέμμα στην επόμενη μέρα.
Αλλά όπως έχουν πει κατά κόρον ίδιοι οι Συριζαίοι, τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα.
Αντί για... «Βαλκανιάρχης» ο Πρωθυπουργός, του προέκυψε η κατηγορία του ενδοτικού. Το βελούδινο διαζύγιο με τον Πάνο είναι διάτρητο, και ασχέτως της τεκμηρίωσης των κατηγοριών που εξακοντίζει, αυτές θα είναι μια μόνιμη ηχητική όχληση ως το Φθινόπωρο. Οι βουλευτές του δεν θα τολμούν να εμφανίζονται σε λαϊκές συνάξεις («δεν θα τολμάτε να βγαίνετε από τα σπίτια σας» που έλεγε και ο ίδιος για τους άλλους). Η ανάπτυξη σέρνεται, με ανεπαίσθητη αύξηση. Οι επενδύσεις αποτελούν είδος εν ανεπαρκεία.
Η στήριξη των βουλευτών «επί ενοικίαση» τελικά λειτουργεί ως μπούμερανγκ, φιλοτεχνώντας εικόνα αστάθειας και αδυναμίας, αντί της δύναμης και πληρότητας που ανέμενε. Οι οιωνοί των δημοσκοπήσεων για τις εθνικές εκλογές είναι απογοητευτικοί, και για τις αυτοδιοικητικές καταποντιστικοί.
Όσο για τα επιδόματα που δίνει, η ιστορία διδάσκει ότι δεν έσωσαν κανέναν ως τώρα. Το πολύ –πολύ να βοήθησαν κάπως τον Καραμανλή στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007, καθώς η κοινή γνώμη βρέθηκε υπό σοκ της φρίκης των δεκάδων απανθρακωμένων στις φωτιές της Ηλείας. Η τότε κυβέρνηση με τα τριχίλιαρα που σκόρπισε επί δικαιούχων πληγέντων και μη, έδωσε την ψευδαισθητική εικόνα ετοιμότητας και άμεσης ανταπόκρισης (έτσι κε Ρουσόπουλε;).
Ο δρόμος ως τον Σεπτέμβρη διαμορφώνεται κακοτράχαλος για την κυβέρνηση. Οδεύει όλο και «πιο χαμηλά» (που θα τραγουδούσε, με άλλη έννοια, μία καθ΄όλα συμπαθής αοιδός, και απροσδόκητη ένθερμη groupie του Αλέξη στα social media).
Στο Μαξίμου χαρτογραφούν με έντονο σκεπτικισμό την κατηφορική πορεία. Βλέπουν ότι οι δημοσκοπικοί αριθμοί δε λένε να πάρουν τα πάνω τους, και τους ζώνουν μαύρα φίδια.
Γι'' αυτό και άρχισε να ακούγεται η φωνή των νουνεχών (μεταξύ των οποίων ο ΠτΒ Νίκος Βούτσης), οι οποίοι συνιστούν πρόωρες εκλογές, εν αντιθέσει με τους υπερφίαλους νεαρούς που περιστοιχίζουν τον Πρωθυπουργό.
Στην κυβέρνηση θέλουν να αφήσουν παρακαταθήκη κάποια φιλολαϊκά μέτρα που θα αποτελούν και το ύστατο προεκλογικό επιχείρημά τους. Προς ψήφιση απομένουν το νομοσχέδιο για τα «κόκκινα δάνεια», όπου είναι πιθανό να προβούν σε λαϊκίστικες υπερβολές (η διττή προειδοποίηση Δραγασάκη για τον κίνδυνο ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ίσως να απευθύνεται και στο Μαξίμου, για να χτυπήσει καμπανάκι σχετικά με τους κινδύνους που ελλοχεύουν από ενδεχόμενη μονομερή κυβερνητική κίνηση).
Πέραν των δανείων μένει ο «Ακατάσχετος Λογαριασμός», η ρύθμιση των 120 δόσεων, και η ρύθμιση για την ελάχιστη δόση των ασφαλιστικών εισφορών των αγροτών. Αυτά ως τέλη Φεβρουαρίου, ή το αργότερο ως τα μέσα Μαρτίου, μπορεί να έχουν ψηφισθεί. Τα όποια προαπαιτούμενα μπορούν να «πασαριστούν» στην επόμενη κυβέρνηση.
Οπότε από τα μέσα Μαρτίου και εκείθεν, το πεδίο είναι ανοιχτό για εκλογές. Η είδηση για εκλογές στις 26 Μαΐου που δημοσίευσε χθες το «Ποντίκι», δεν είναι τυχαία, και χτύπησε συναγερμό στα κομματικά επιτελεία, καθώς η εφημερίδα δεν γράφει από την φαντασία της. Απλώς ως προς την ημερομηνία διατηρούμε επιφυλάξεις. Με τροπολογία που είχε κατατεθεί τον Ιούλιο από τον τότε υπουργό Πάνο Σκουρλέτη, ο πρώτος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Μαΐου, και ο δεύτερος μαζί με τις ευρωεκλογές στις 26.
Θα είναι παράξενο να διακινδυνεύσει η κυβέρνηση να βγουν αποτελέσματα καθίζησης την πρώτη Κυριακή στις αυτοδιοικητικές. Οι εντυπώσεις ήττας που θα δημιουργηθούν θα είναι καταλυτικές και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάει επί σφαγή στη δεύτερη Κυριακή. Οπότε η ακριβής ημερομηνία παραμένει ανοιχτή.
