Κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων το ΠΑΣΟΚ και οι «προοδευτικές δυνάμεις» στις εκλογές του 2027 θα συγκεντρώσουν κοντά στις εκατό έδρες, βαριά-βαριά. Και ως γνωστόν με εκατό βουλευτές δε σχηματίζεται κυβέρνηση, εκτός αν ζητήσουν και τη συνδρομή της… Νέας Δημοκρατίας. Τότε γιατί εκτίθενται σήμερα με άσκοπες δηλώσεις; Γιατί δεν αυτοπεριορίζονται και διαγκωνίζονται στο ΠΑΣΟΚ ποιος θα πει τη μεγαλύτερη ανοησία;
Τραβούν κανένα ζόρι να δώσουν εξετάσεις στον Βαρουφάκη και στη Ζωή για τα «προοδευτικά» φρονήματά τους; έχουν αντιληφθεί τι ευθύνες φέρει ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Εκτός αν ο Γερουλάνος και τα λοιπά λαλίστατα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως έχουν γίνει αξιωματική αντιπολίτευση.
Πολιτικά μιλώντας, αντιλαμβάνομαι πως θέλουν να απευθυνθούν στους παλιούς αντιδεξιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που παραμένουν στον χώρο της ευρύτερης ριζοσπαστικής Αριστεράς. Επί πλέον φοβούνται την τυχόν επανασυγκόλληση του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά, γεγονός που στο κοινοβουλευτικό επίπεδο θα φέρει την απώλεια για το ΠΑΣΟΚ της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάτι που θα εγγραφεί ως μια πολιτική και επικοινωνιακή ήττα.
Όμως, με αυτά τα ανοίγματα προς την Αριστερά εκτίθενται και πολιτικά και ηθικά. Πολιτικά διότι περιορίζουν δραματικά το βεληνεκές του λόγου τους και ηθικά διότι συμπορεύονται με τους υβριστές τους. Και το κυριότερο, σε αυτήν την αριστερή πορεία δε θα βαδίσουν ενωμένοι. Κάποιοι, όχι λίγοι, τόσο στην κορυφή όσο και στη βάση, δε θα ακολουθήσουν την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Όλα αυτά δεν τα έχουν αντιληφθεί οι καλλικέλαδοι εκπρόσωποι του Κινήματος; Πιθανόν όχι!
Τέλος, υπάρχει και ένα ζήτημα απλής αριθμητικής. Τα κόμματα εξουσίας επιδιώκουν πρωτίστως να «κλέψουν» ψηφοφόρους το ένα από το άλλο, διότι αυτή η κίνηση ό,τι προσθέτει στο ένα κόμμα το αφαιρεί από το άλλο. Η λογική λέει πως αν το ΠΑΣΟΚ στόχευε να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους του μεταρρυθμιστικού Κέντρου που γοητεύθηκαν από τον Μητσοτάκη το όφελος θα ήταν διπλό. Προφανώς, αυτές οι σκέψεις είναι πολύ σύνθετες για κάποιους μέσα στο Κίνημα.
Φυσικά, ο Μητσοτάκης παρακολουθεί το ΠΑΣΟΚ να παλεύει με την αριστερή μιζέρια του και, όπως έγραψα χθες στην «Καθημερινή», θα πρέπει να στείλει ένα καλάθι με ακριβά ποτά στον Νίκο Ανδρουλάκη για αυτές τις επιλογές του. Η δεξιά στροφή του Κυριάκου δε θα έχει καμιά συνέπεια στην απήχησή του, λόγω ακριβώς της αριστερής στροφής του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους ο Κακλαμάνης να είναι πολιτικά αντιπαθής, αντιπαθέστεροι όμως είναι ο Βαρουφάκης, η Ζωή και ο καραδοκών Τσίπρας.
Αφήνω τον Γερουλάνο να ψάχνει πώς θα σχηματίσει την «προοδευτική» κυβέρνηση και αναμένω τις απαντήσεις των «προοδευτικών» ηγετών στην πρότασή του για κυβερνητική συνεργασία. Θα έχει πλάκα αν του δείξουν «πόρτα»!
