Του Αιμίλιου Περδικάρη
Είναι 25 Μαΐου 2014 και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει την πορεία του προς την εξουσία, ξεκινώντας από τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η Ρένα Δούρου εκλέγεται περιφερειάρχης Αττικής και ετοιμάζεται να κάνει δηλώσεις έξω από το εκλογικό της κέντρο. Οι συνεργάτες της πλέουν σε πελάγη ευτυχίας, αλλά το αυστηρό πρόσταγμά της τους προσγειώνει ανώμαλα: «Κάντε όλοι ένα βήμα πίσω!» λέει. Το στιγμιότυπο καταγράφεται από τις κάμερες και μάλιστα σε απευθείας σύνδεση, δίχως να αφήνει αμφιβολίες ποιος θα είναι το αφεντικό στην περιφέρεια και μένει να συνοδεύει έκτοτε την εικόνα της.
Τα πράγματα, ωστόσο, δεν εξελίσσονται ποτέ όπως τα αναμένουμε. Πόσο μάλλον στην πολιτική. Ετσι και στην περίπτωσή της, η πραγματικότητα ήταν πολύ σκληρή για να μπορέσει να την αντέξει η περιφερειάρχης. Τα γεγονότα στη Μάνδρα, με τις φονικές πλημμύρες του Νοεμβρίου και την επανάληψη του σκηνικού πριν από μερικές ημέρες - ευτυχώς χωρίς θύματα αυτή τη φορά - αποτελούν το υπέρτατο πλήγμα στο προφίλ της. Ουδείς θυμάται πλέον τις - ελάχιστες έως μηδαμινές - ευχάριστες στιγμές κατά τη διάρκεια της θητείας της στην περιφέρεια. Ούτε, όμως, και τις κακές, όπως το Πεδίον του Αρεως ή τις πυρκαγιές της Ανατολικής Αττικής πέρσι το καλοκαίρι. Η Μάνδρα είναι αυτή που μένει να στοιχειώνει την κυρία Δούρου και να την καλεί να κάνει «ένα βήμα πίσω».
Συνειδητοποιώντας λοιπόν και η ίδια πως, μετά τη Μάνδρα, οι ελπίδες για να διεκδικήσει με αξιώσεις μια δεύτερη θητεία στην περιφέρεια Αττικής είναι μηδαμινές και η μάχη εξαρχής από χέρι χαμένη, η κυρία Δούρου αναζητεί μια ασφαλή «έξοδο κινδύνου». Την οποία, σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ», δείχνει να έχει βρει στην ευρωβουλή, σχεδιάζοντας να είναι υποψήφια στις εκλογές του Μαΐου του 2019. Θα έχει ούτως ή άλλως τότε ολοκληρώσει - τυπικά - τη θητεία της στην περιφέρεια, ενώ κατ'' αυτόν τον τρόπο ελπίζει να καταφέρει να διασωθεί πολιτικά, ιδιαίτερα εάν οι ευρωεκλογές γίνουν - όπως συζητείται - ξανά με λίστα και όχι με σταυρό, όπως έγιναν το 2014, κι εκείνη βρίσκεται σε εκλόγιμη θέση.
Η συγκεκριμένη φιλοδοξία συνάδει με τις γενικότερες βλέψεις της κυρίας Δούρου, ενώ τυγχάνει και τις πρωθυπουργικής έγκρισης. Ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να εκτιμά πως κατ'' αυτόν τον τρόπο θα «φρενάρει» τις φιλοδοξίες της, οι οποίες έχουν «ψηλώσει» το τελευταίο διάστημα και οι... κακές γλώσσες της Κουμουνδούρου λένε ότι φτάνουν ώς το μπόι του. Οπότε, έχει κάθε λόγο να την «κάψει» με την παραμονή της στις Βρυξέλλες έως το 2024, αφού θα έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον δύο εκλογικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα.
Μολονότι ουδέποτε έχει μιλήσει ανοιχτά για αυτό ή έχει αμφισβητήσει κατά πρόσωπο τον κ. Τσίπρα, η κυρία Δούρου λέγεται ότι φαντάζεται εαυτόν ως εν δυνάμει διάδοχο του σημερινού πρωθυπουργού και θα διεκδικούσε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, εάν ποτέ έμπαινε τέτοιο ζήτημα. Εξ ου και η σχέση τους το τελευταίο διάστημα - ιδίως μετά το δημοψήφισμα του 2015, στο οποίο απέφυγε εντέχνως να πάρει θέση- είναι απολύτως τυπική, αν και μετά τις φονικές πλημμύρες του Νοεμβρίου στη Μάνδρα είχαν κατέβει μαζί στις λάσπες, θέλοντας έτσι να διώξουν τα «ζιζάνια». Ομως, παρότι ήταν δίπλα του, ο κ. Τσίπρας απέφυγε επιμελώς να την ευχαριστήσει ή να αναφερθεί στο έργο της, δείχνοντας τις διαθέσεις του.
Κι όμως, η κυρία Δούρου είχε ξεκινήσει ως έμπιστη του σημερινού πρωθυπουργού, ανήκοντας στην ομάδα των «προεδρικών» (Παπαδημούλης, Μπαλάφας, Ζαχαριάδης, Ρήγας, Αναγνωστοπούλου, Στάικος), οι οποίοι είχαν συγκροτήσει τη λεγόμενη «Πλατφόρμα 2010». Σήμερα, έχει πάρει αποστάσεις από την εν λόγω ομάδα, αλλά και από συνεργάτες της στην περιφέρεια Αττικής. Η σχέση της ακόμη και με αντιπεριφερειάρχες βρίσκεται σε οριακό σημείο και κάποιοι υποστηρίζουν πως σε λίγο θα μοιάζει πολύ δύσκολο ακόμη και να ληφθούν αποφάσεις. Οπότε, όλοι μετρούν αντίστροφα για τις εκλογές - έστω και καθένας για διαφορετικό λόγο.
* Αναδημοσίευση από τον «Φιλελεύθερο» της Παρασκευής 29 Ιουνίου 2018.
Φωτογραφία: intimenews
