Ο Νίκος Μπίστης, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, και από τους πρωτεργάτες της περίφημης «Γέφυρας», είχε τουλάχιστον την ευαισθησία να αντιδράσει. Δεν είμαστε δικαστές προθέσεων, δε θα του καταλογίσουμε υποκρισία για το θεαθήναι. Θεωρούμε ειλικρινή την αντίδρασή του. Το ίδιο βεβαίως και λειψή.
Η κριτική του σε σχέση με τη συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα Λιγνάδη, περιορίστηκε στον δημοσιογράφο Βαξεβάνη, μιλώντας για «εκτοξευτήρες που εμφανίζονται με φίλιο πρόσωπο και τελικά αποξενώνουν από την Αριστερά πολίτες, για τους οποίους τα θέματα ύφους και ήθους είναι ταυτοτικά της παράταξής τους».
Την ίδια στιγμή έκανε τιμητική αναφορά στον διευθυντή της Αυγής, Άγγελο Τσέκερη, ο οποίος «αντέδρασε σωστά». Ο εν λόγω είχε γράψει «Η τάση κάποιων στα σόσιαλ μήντια να κολλήσουν παιδεραστία στον Μητσοτάκη από το τίποτα είναι εμετικός κιτρινισμός και Μακελειό. Δεν γίνεται πολιτική εκτοξεύοντας ξερατά στον αντίλαλο».
Ως εκεί όμως. Η Αυγή ζήλεψε τις δόξες… Στάλιν, ο οποίος έκανε φώτοσοπ εξαφανίζοντας από φωτογραφία του τον κομισάριο Νικολάι Γιοζέφ, όταν τον εκτέλεσε! Το ίδιο είχε κάνει ο Πατερούλης και σε φωτογραφίες με τον κομισάριο Νικολάι Αντιπόβ, με τον Σεργκέι Κιρόβ και με τον σύμβουλό του, Νικολάι Σβέρνικ. Αφού τους «διέγραψε» από τη ζωή, τους διέγραψε και από τη φωτογραφία. Μέχρι που έμεινε μόνος και ησύχασε!
Βέβαια τα ίδια είχαν κάνει και ο Χίτλερ (π.χ. είχε σβήσει τον περίφημοι υπουργό του προπαγάνδας Γιοζεφ Γκαίμπελς) και ο Μουσολόινι!
Το ίδιο έκανε χθες και η Αυγή, αλλά διέφυγε στον κο Μπίστη. Δημοσίευσε μια τυπική φωτογραφία του Πρωθυπουργού (όπως κάθε Πρωθυπουργού με τους συντελεστές μιας παράστασης που έχει παρακολουθήσει). Η συγκεκριμένη ήταν από την Επίδαυρο. Στο σκηνικό υπήρχε ο Λιγνάδης, αλλά ώ του θαύματος, είχε εξαφανιστεί η Λυδία Κονιόρδου, πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ!
Προς Θεού. Δεν εννοούμε ότι ο ΣΥΡΖΑ οδεύει στα βήματα των προαναφερθέντων δικτατόρων. Ούτε την πολιτική κουλτούρα έχει, ούτε τα προσόντα. Εκείνοι δημιουργούσαν - απεχθή μεν, κοσμογονική δε - ιστορία, που γράφτηκε με πύρινα γράμματα. Δεν τουμπάρισαν με έρπη σε 17 ώρες διαπραγμάτευσης.
Και τα Μέσα Ενημέρωσης ήταν δικά τους. Μπορούσαν να προβάλουν όποια φωτογραφία ήθελαν για να στηρίξουν την προπαγάνδα τους. Και κυρίως είχαν μυαλό! Δε θα έκαναν την αδιανόητη απερισκεψία - στην εποχή των σόσιαλ μήντια - να πετσοκόψουν μια φωτογραφία για να καλύψουν τη δικιά τους υπουργό, αφού σε ένα λεπτό θα έβγαινε στον αέρα το πρωτότυπό της – ήταν τόσο αστείο τελικά!
Ο ίδιος ο Τσίπρας χθες ανακάλυψε βαρύτατες κυβερνητικές ευθύνες, τη στιγμή που η πρώτη μήνυση κατά Λιγνάδη κατατέθηκε στις 5 Φεβρουαρίου και στις 6 ο εν λόγω παραιτήθηκε! Είναι φυσικά άλλο θέμα αν η Μενδώνη θα μπορούσε να δείξει ευαισθησία και να έχει παραιτηθεί.
Όμως και σε αυτό υπάρχουν κάποιοι που σκέπτονται περίεργα, σε εισαγωγικά ή μη. Λογικό! Στις δύσκολες εποχές ο σκεπτικισμός μετατρέπεται σε καχυποψία. Κατά την ερμηνεία των εν λόγω, το μένος κατά Μενδώνη, ίσως έχει σχέση με το γεγονός ότι η υπουργός είναι το μόνο πολιτικό πρόσωπο που ξέρει να ακυρώνει τις παγίδες των αρχαιολόγων για την αναστολή του έργου του Ελληνικού. Υπερβολική φαντασία ίσως των «υποψιασμένων». Δεν το υιοθετούμε απλώς το καταγράφουμε ως αξιοσημείωτη άποψη.
Όπως καταγράφουμε και την ανάρτηση ενός στελέχους της Ανανεωτικής Αριστεράς, και συμβούλου του Νίκου Φίλη στο υπουργείο Παιδείας, παρακαλώ. Ερμήνευσε στο Facebook ότι η επιλογή Λιγνάδη έγινε «για να υλοποιήσει συν τοις άλλοις, μια πολύ βρώμικη αποστολή στο Εθνικό Θέατρο. Να αποκαταστήσει το όνομα της δοσίλογης ηθοποιού, της Ελένης Παπαδάκη, παντοτινό σύμβολο προστυχιάς και προδοσίας, σε αίθουσα του, ιδιοκτησίας Εθνικού Θεάτρου, Ρεξ».
Και συνεχίζει ο σύντροφος, σύμβουλος: «Έτσι, ώστε, η άγρια εκτέλεσή της από την Λαϊκή Πολιτοφυλακή (ένα λάθος που αναγνωρίστηκε σχεδόν αμέσως από το ΚΚΕ) να σβήσει την κατοχική της δράση και να «στιγματίζει» την Αριστερά. Στο όνομα μιας πτωματολαγνείας, την οποία ξεθάβει η δεξιά αναθεωρητική ιστοριογραφία, επιδιώκοντας νέους διχασμούς»!
Κατά αρχάς να πούμε ότι μας μπέρδεψε ο σύντροφος: Αφού η Παπαδάκη είναι «παντοτινό σύμβολο προστυχιάς και προδοσίας», γιατί χαρακτηρίζει «άγρια» την εκτέλεσή της από την ΟΠΛΑ; Και γιατί το ΚΚΕ αναγνώρισε «σχεδόν αμέσως» το λάθος; Ήταν λάθος η άγρια εκτέλεση μιας «δωσίλογης»;
(Σημ: όσο για το κατά πόσο η δεξιά ιστοριογραφία στο όνομα της πτωματολαγνείας επιδιώκει νέους διχασμούς, το αφήνουμε στους διανοούμενους της Προοδευτικής Συμμαχίας να μας το εξηγήσουν. Ποιοι άραγε μίλησαν την εποχή των μνημονίων για «γερμανοτσολιάδες», «προδότες», «Τσολάκογλου», και ποιοι συγκρατήθηκαν και δεν μίλησαν για «σφαγείς», «κονσερβοκούτια» και «Εαμοβούλγαρους. Ποιοι δηλαδή προστάτευσαν την εθνική συναίνεση;).
Με αυτούς καλούσε σε συνεργασία η «Γέφυρα», περιώνυμο μέλος και πρωτεργάτης ήταν ο κ. Μπίστης. Τότε που θεωρούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ «απαλλαγμένο από την παράταιρη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ». Το γεγονός ότι για κάνει αυτή τη «παράταιρη συμμαχία» κάποια ομοειδή ποιοτικά στοιχεία θα είχε με τους ΑΝΕΛ, δεν τους απασχόλησε.
Τους είχε γοητεύσει επειδή σάρκωσε το διαχρονικό «διεθνιστικό» τους όραμα: Την απόδοση στους Σκοπιανούς Εθνικότητα και γλώσσα (ανολοκλήρωτο πάντως όραμα. Ήθελαν το σκέτο το όνομα Μακεδονία, αλλά δεν τους κάθισε). Και γι’ αυτή την συμφωνία απήλλαξαν τον ΣΥΡΙΖΑ από όλα!
Όσο για τον Βαξεβάνη, για μας προς το παρόν είναι ένας δημοσιογράφος - εκδότης. Γράφει ό,τι νομίζει, τα οποία είναι υποστηρικτικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν κατανοούμε γιατί τον χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως παρατρεχάμενο; Εκτός αν η υπό διερεύνηση υπόθεση Καλογρίτσα δείξει κάτι άλλο.
Τότε όμως ο κ. Μπίστης, οι «Γεφυραίοι» και η «Προοδευτική Συμμαχία», θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί καλούσαν τις συλλογικότητες της Κεντροαριστεράς και το ΚΙΝΑΛ, σε συνεργασία στο κόμμα το Τσίπρα. Γιατί δε θα είναι θέμα Βαξεβάνη. Θα είναι θέμα ΣΥΡΙΖΑ.
