Του Γιάννη Σιδέρη
Οι διαρροές της Κουμουνδούρου περί Πασόκων που θα κοσμούσαν στην επιτροπή ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ και θα δημιουργούσαν έκπληξη, περιορίστηκαν τελικά στην συμπαθή αλλά μηδαμινής πολιτικής επιρροής κα Ρεγγίνα Βάρτζελη, πρώην διευθύντρια του πρωθυπουργικού Γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου. Ωστόσο η προσχώρηση δεν υπονοεί αναγκαστικά συνήχηση με τον πρώην Πρωθυπουργό, αφ'' ής στιγμής είχε αυτονομηθεί και δεν τον είχε ακολουθήσει ούτε στη δημιουργία του ΚΙΔΗΣΟ.
Τη λίστα των σχεδόν 700 ονομάτων απαυγάζουν συνδικαλιστικοί αστέρες του παλιού λαϊκιστικού ΠΑΣΟΚ των ΔΕΚΟ, όπως Χρήστος Κοκκινοβασίλης, Δημήτρης Πιπεριάς και Νίκος Φωτόπουλος (ναι, αυτός που εν μέσω κρίσης, εν πλήρη σοσιαλιστική αλληλεγγύη, αναφώνησε «ξυδάκι» σε όσους αντέδρασαν στην χορήγηση τροφείου στους πένητες εργαζόμενους της ΔΕΗ).
Δίπλα τους τα γνωστά ονόματα συντρόφων, Γιάννης Ραγκούσης, Μαριλίζα, Θάνος Μωραΐτης, Αγγελος Τόλκας, και άλλοι έθαλλαν στο μεταμοντέρνο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου, παρέα με τους παλιούς Τζουμάκα, Σπίρτζη και Κοτσακά. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, αλλά είναι ένα ΠΑΣΟΚ ξεπερασμένο, παρωχημένο, που αποπνέει νοοτροπία δεκαετίας 80, όπως και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ.
Λογική είναι η καθήλωσή τους στο ''80. Οι Πασόκοι είχαν Αντρέα και κοινοτικά κονδύλια να μοιράζουν, η μάζα ακολουθούσε, δεν χρειάστηκε να εγκύψουν και να κουραστούν με την αναζήτηση πολιτικών θεωριών περί του τι εστί Σοσιαλισμός στην εποχή μας (το ίδιο βέβαια ισχύει και για την αλτέρα παρς, το παραδοσιακό κομμάτι της ΝΔ που κοιτούσε αδιάφορο, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαζε ιδεολογική προμετωπίδα της παράταξης τον Ριζοσπαστικό Φιλελευθερισμό («είμαστε φιλελεύθεροι και βάλαμε και το «ριζοσπαστικό» γιατί είναι της μόδας», είχε εξηγήσει κάποτε επί Προεδρίας του ο Μιλτιάδης Εβερτ).
Πάντως με την ανακοίνωση των ονομάτων της επιτροπής ανασυγκρότησης ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι έφτασε πλέον στο όρια της διείσδυσης στο στελεχικό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ. Οικειοποιήθηκε παλιά υλικά, τα συνδικαλιστικά στελέχη περασμένης εποχής και δευτερεύοντα πολιτικά στελέχη της νυν, αλλά λείπουν τα ονόματα που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν την κατίσχυσή του στον κεντροαριστερό χώρο.
Η επιτροπή θα συνεδριάσει πανηγυρικά το Σάββατο, ουσιαστικά γα να ακούσει την ομιλία του Αλέξη αλλά ουδέν άλλο θα προσφέρει. Επιτροπές με 695 μέλη δεν συγκροτούνται για να παράγουν έργο, απλώς για τις εντυπώσεις και τους συμβολισμούς που εκπέμπουν ο αριθμός και τα ονόματα των μελών τους. Και οι συμβολισμοί της συγκεκριμένης επιτροπής είναι ισχνοί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει άλλα προβλήματα. Ταλανίζεται από εσωτερική γκρίνια στην πορεία προς το συνέδριο. Ο Τσίπρας δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται για την κομματική ορθοδοξία, και με την διόγκωση της Επιτροπής θέλει να την ξεπεράσει. Άλλωστε και το γεγονός ότι το συνέδριο προόρισται να διεξαχθεί μετά το Πάσχα, κοντά ένα χρόνο από τη βαριά εκλογική ήττα, δείχνει ότι αδιαφορεί για τις εσωτερικές ανησυχίες και μεθοδεύει τον απεγκλωβισμό του από τον έλεγχο της κομματικής γραφειοκρατίας.
Κάτι που έχουν καταλάβει και δεν σκοπεύουν να του επιτρέψουν οι «53+». Σε πρόσφατο κείμενό τους, τονίζουν ότι στο κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς «δεν έχουν θέση μονοπρόσωπα όργανα και πρακτικές ξεπερασμένων αρχηγικών κομμάτων» ( να σημειώσουμε ότι και σε αυτό πάει να αντιγράψει επί της ουσίας τον Αντρέα. Κάποτε μεγάλος, για να μην ασχολείται να δίνει εξηγήσεις στο Εκτελεστικό Γραφείο, είχε θεσμοθετήσει – κατά παγκόσμια πρωτοτυπία – ο Πρόεδρος να αποτελεί ξεχωριστό όργανο του κόμματος! Ο Τσίπρας το κάνει εμπράκτως).
Παράλληλα εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους καταγράφοντας την στρατηγική αμηχανία του κόμματος: «οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η μετεκλογική στάση του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πολλές φορές υποτονική και αμήχανη». Αυτή θα είναι η μεγάλη μάχη, για τη φυσιογνωμία του κόμματος, αντικρούοντας τη πρόθεση του Αλέξη να την αλλάξει.
Με τα ως τώρα δεδομένα, θα καταλάβουν τι τους έχει ο Αλέξης για μετά: Ένα ψηφοθηρικό εκλογικό μηχανισμό, ένα σούπερ μάρκετ χωρίς ιδεολογία (κατά τη δική τους έκφραση), το οποίο όμως προετοίμασαν και οι ίδιοι, όταν επί τέσσερα χρόνια έβλεπαν που πήγαινε το κόμμα, αλλά σιωπούσαν για να μην κάνουν το έγκλημα και δημιουργήσουν προβλήματα στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς.
