Παραπολιτική είναι τα νταλαβέρια και τα κομπρομί με μεγαλοεπιχειρηματίες, παραπολιτική είναι όταν η πολιτική εξουσία συμμετέχει στον ανταγωνισμό των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων. Παραπολιτική είναι και όταν δεν προχωρούν μεταρρυθμίσεις γιατί αυτές θίγουν φίλους μας επιχειρηματίες. Αυτές οι συμπεριφορές που μερικές φορές οδηγούν σε εκρήξεις, προσωπικά με βρίσκουν απέναντι. Δε μου αρέσει αυτός ο τρόπος που παίζεται τόσο το πολιτικό όσο και το οικονομικό παιχνίδι.
Από την άλλη μεριά πολιτική είναι να δουλεύουν μετά από δεκαετίες στο φουλ οι μηχανές των ναυπηγείων. Πολιτική είναι αυτό που έγινε με τις συντάξεις του ΕΦΚΑ. Μα είχαν λάθη. Τα λάθη διορθώνονται, σημασία έχει πως ο πολίτης έλαβε τη σύνταξή του σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πολιτική είναι να έρθουν και να λειτουργήσουν στην Ελλάδα παραρτήματα αξιόλογων πανεπιστημίων του εξωτερικού. Πολιτική είναι η ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης. Προχθές αναβλήθηκε στη Θεσσαλονίκη για δεύτερη φορά η δίκη των 49 αντιεξουσιαστών που συνελήφθησαν στο Βιολογικό του ΑΠΘ. Ξέρετε γιατί; Διότι ένας δικηγόρος δήλωσε κώλυμα. Ξέρετε πότε ορίστηκε δικάσιμος; Στις 29 Νοεμβρίου 2024.
Πολιτική είναι οι μεταρρυθμίσεις να είναι απλωμένες στο χρόνο, ώστε όταν ψηφίζεται η επόμενη να έχουν απορροφηθεί οι κοινωνικοί κραδασμοί που προκάλεσε η προηγούμενη. Πολιτική τελικά είναι η στρατηγική των συμμαχιών. Δε μπορεί να έχεις όλους απέναντί σου. Εσύ θα πρέπει να επιλέξει με ποιους, υπό ποιες προϋποθέσεις και σε ποια θέματα θα συμπορευθείς.
Πολιτική είναι η πολιτική εξουσία να χαλιναγωγεί την οικονομική όταν παραβιάζει την αρχή των διακριτών ρόλων. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας επιθυμεί μεγαλύτερα κέρδη και περισσότερο κύρος και γόητρο. Αν δεν τον τιθασεύσεις δε θα φταίει αυτός. Τη δουλειά του κάνει.
Όλο αυτό το πλέγμα που συνθέτει την πολιτική το υπερασπιζόμαστε, γιατί τελικά είναι η δημοκρατία μας, παράλληλα με τον σεβασμό των θεσμών. Άλλωστε -και αυτό έχει τη σημασία του- η παραπολιτική σχεδόν πάντα καταλήγει σε εξωθεσμικές και αντιθεσμικές συμπεριφορές. Η παραπολιτική θέτει ζητήματα δημοκρατίας και αυτό η πατρίδα μας το έχει πληρώσει από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 μέχρι τις μέρες μας. Η διαπλοκή ήρθε για να μείνει. Δυστυχώς.
Σήμερα τι παρατηρούμε; Μια πανίσχυρη κυβέρνηση τρέχει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, τα οποία προκλήθηκαν άνευ λόγου και αιτίας. Ή μάλλον και λόγοι υπάρχουν και αιτίες και συμποσούνται στη σύγχυση που υπάρχει μεταξύ πολιτικής και παραπολιτικής. Η πολιτική τεκμαίρεται -με μαχητό τεκμήριο- πως είναι διαφανής, η παραπολιτική είναι εξ ορισμού αδιαφανής, χωρίς κανόνες και εδώ επιτρέπονται όλα τα κτυπήματα. Ακόμα και η δημοσιοποίηση «οικείων» sms. Συνεπώς, όσοι επιλέγουν να παίξουν σε αυτό το γήπεδο να μην παραπονιούνται.
Ως φύσει αισιόδοξο άτομο τους λέω πως ποτέ δεν είναι αργά!
