Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να περιχαρακώσει το κόμμα και να καλύψει τα νώτα του μέσα από επιλογές προσώπων που θα στελεχώσουν εκ νέου τον μηχανισμό και παρά την γενική ομοφωνία που επέδειξαν τα στελέχη έναντι των προτάσεών του, η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ παραμένει έκρυθμη.
Ο Νίκος Φίλης επαναλαμβάνει με χθεσινές δηλώσεις πως δεν είναι αρχηγικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Θανάσης Καρτερός δηλώνει πως στο κόμμα δεν υπάρχουν βαρωνίες, αλλά βρίσκεται σε «καλό δρόμο» προς την κατεύθυνση αυτή.
Η αναβολή του συνεδρίου δίνει στον Αλέξη Τσίπρα ανάσες ως προς την αντιμετώπιση του κομματικού εμφυλίου που έχει ξεσπάσει στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ενώ η επιλογή του Δημήτρη Τζανακόπουλου έγινε αποδεκτή, χωρίς ιδιαίτερες γκρίνιες από του 53+ και τους πασοκογενείς, όχι όμως και από τους προεδρικούς, του αποκαλούμενους και πραιτοριανούς ή σωματοφύλακες που βλέπουν στο πρόσωπό τους έναν αντίπαλο αν και προέρχεται από τα σπλάχνα τους.
Στην περίπτωση δε που ο Νάσος Ηλιόπουλος δεν αποδεχθεί τελικά (η περίπτωση του επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δήμου Αθηναίων αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο) και το ενδεχόμενο να αναλάβει τα καθήκοντα αυτά η Έφη Αχτσιόγλου, προκαλεί αντιδράσεις και μόνο με τη σχετική διαρροή.
Την ίδια στιγμή οι λεγόμενοι κομματικοί που κινούνται αυτόνομα ταυτιζόμενοι κατά διαστήματα με τους 53+ δεν αντιλέγουν στην επιλογή του Δημήτρη Τζανακόπουλου αλλά στην προσπάθεια που κάνει ο Αλέξης Τσίπρας να ελέγξει πλήρως το κόμμα.
Ενδεικτική η αναφορά του Νίκου Φίλη χθες στο radio north σύμφωνα με την οποία «άλλο ο πρωθυπουργοκεντρικός τρόπος λειτουργίας μιας κυβέρνησης που πρέπει να υλοποιεί έργο και άλλο η λειτουργία ενός κόμματος της αντιπολίτευσης, και δη της Αριστεράς, όπου ο αρχηγός πρέπει να είναι πρώτος μεταξύ ίσων».
Σημειώνεται πως τα παλαιά στελέχη του κόμματος αντιδρούν στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό ρόλο και η παρουσία του Πάνου Σκουρλέτη στην θέση του γραμματέα του κόμματος εξασφάλιζε, όσο το δυνατόν, το ενδεχόμενο αυτό.
Όμως και η επίθεση του Νίκου Φίλη στο ΠΑΣΟΚ με αφορμή και την 3η του Σεπτέμβρη δείχνει πως τα παλαιά στελέχη όπως και οι 53+ αντιδρούν στην περαιτέρω διεύρυνση. Όχι σε επίπεδο ψηφοφόρων φυσικά αλλά σε επίπεδο προσώπων εκτιμώντας ότι αυτή η εξέλιξη θα προκαλέσει σοβαρά ιδεολογικά προβλήματα στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Τα όσα έχουν λάβει χώρα στον ΣΥΡΙΖΑ με τις εκατέρωθεν εμφυλιοπολεμικές δηλώσεις (υπενθυμίζεται πως ο Παύλος Πολάκης είχε προαναγγείλει ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο συνέδριο που τελικά ανεβλήθη εκ νέου) και τις προσπάθειες των διαφόρων τάσεων να ξεχωρίσουν στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα έσπευσε να σχολιάσει και ο, επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ διευθυντής του γραφείου του Πρωθυπουργού, Θανάσης Καρτερός θέτοντας το ερώτημα αν υπάρχουν βαρωνίες στο κόμμα.
Και ενώ απαντά «όχι» με άρθρο του στο Documento δηλώνει αμέσως μετά «αλλά είναι σε καλό δρόμο». Και το μήνυμα από έναν στενό συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα και συνομιλητή του έρχεται αμέσως μετά με την αναφορά «αν δεν τους εμποδίσουν τίποτε ονειροπαρμένοι, που θεωρούν την ανιδιοτέλεια προσόν, την αλληλεγγύη αξία, τη συντροφικότητα αρετή, την αφοσίωση στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ελπίζουν σ’ αυτούς ευθύνη, και την κοινωνική συνείδηση οδηγό, μπορεί και να τα καταφέρουν.»
Δεν καταγράφει όμως ποιοί είναι αυτοί αν και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν πως η αναφορά αφορά του λεγόμενους Πασοκογενείς που επιχειρούν να καταλάβουν πόστα μέσα στο κόμμα, αλλά και κάποιους προεδρικούς που δείχνουν να επιθυμούν να κατέχουν μόνο αυτοί τις θέσεις δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα.
Σε κάθε περίπτωση ο πρώην πρωθυπουργός έχει κάνει τις κινήσεις του για να καλύψει τα νώτα του. Τα στελέχη δεν αντέδρασαν με ορισμένους να υποστηρίζουν πως αναμένονται και οι επόμενες επιλογές τους για τη θέση του εκπροσώπου του κόμματος αλλά και αυτές των τομεαρχών και των γραμματειών ειδικά αυτής του Οργανωτικού.
Πάντως ο Αλέξης Τσίπρας αν και αναφέρεται συνεχώς στην ανάγκη διεύρυνσης και κάλυψης του κενού στο κέντρο με τις μέχρι τώρα κινήσεις τους και την τακτική που ακολουθεί αντιπολιτευόμενος την κυβέρνηση, αφενός κλείνει την πόρτα στο ΚΙΝΑΛ αφετέρου επανέρχεται σε έναν λαϊκίστικο αντιπολιτευτικό λόγο με στόχο την προσέλκυση των νεοαγανακτισμένων και όσων πληγούν από τις συνέπειες της πανδημίας στην Οικονομία
