Τελικά ο μοιραίος σταθμάρχης της Λάρισας δεν είναι ο «εσταυρωμένος» στον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποπειράθηκε να του φορτώσει όλες τις «αμαρτίες» του ελληνικού σιδηρόδρομου. Η σύγχυση του 59χρονου με τα «κλειδιά» που ευθυγράμμισαν την υπερταχεία με τις «ράγες του θανάτου» αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας από τα λεγόμενα του ίδιου του πρωταγωνιστή της εθνικής τραγωδίας. Ακόμη περισσότερο εδραιώνει την αποτίμηση κατά τις πρώτες ώρες της κρίσης που έγινε αντικείμενο, πολιτικού κανιβαλισμού και στοιχείο μικροπολιτικής εκμετάλλευσης.
Η φράση του πρωθυπουργού «…όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος», έγινε η αιχμή στην αντιπολιτευτική «λόγχη». Κατά την προσφιλή της τακτική η Κουμουνδούρου καταλόγιζε στο Μέγαρο Μαξίμου σπουδή ως μέρος της κυβερνητικής προσπάθειας να συγκαλύψει άρον-άρον τις ευθύνες της, οι οποίες ούτε απεκρύβησαν, αλλά ούτε απαρνήθηκε η Ηρώδου Αττικού. Απέναντι στην ακαριαία αλληλουχία με την οποία ξεδιπλώθηκαν οι κυβερνητικές αντιδράσεις, με την πρώτη παραίτηση υπουργού, την καρατόμηση διοικήσεων και την άμεση δρομολόγηση ερευνητικών διαδικασιών, ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε να υψώνει ως λάβαρο της αντιπολιτευτικής πολεμικής, την έωλη καταγγελία ότι η πλειοψηφία αναζητά εύκολα «θύματα» που θα επωμιστούν και το δικό της βάρος.
Ήταν άλλωστε οι προεδρικοί συνεργάτες που έκαναν την βρώμικη δουλειά για τον θεσμικό Αλέξη Τσίπρα, που ανερυθρίαστα επέμεναν στον αντιπολιτευτικό καταλογισμό εναντίον του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης ότι δήθεν με το τηλεοπτικό μήνυμα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης σπεύδει «να προδικάσει ότι η τραγωδία με τα τρένα στα Τέμπη οφείλεται κυρίως σε ανθρώπινο λάθος».
Αυτά τα πρόσωπα, οι συγκεκριμένοι οι φορείς εκπομπής των πύρινων επιθέσεων εναντίον της κυβέρνησης και ταγοί της αντιπολιτευτικής προσπάθειας να αντιστραφεί η προφανής συνθήκη που προκάλεσε το πολύνεκρο δυστύχημα, υποτάσσονται στην σιγή που επιβάλλουν τα ίδια τα ντοκουμέντα της εθνικής τραγωδίας. Δεν εξηγείται η παρατεταμένη σιωπή των πειστηρίων του ανθρώπινου σφάλματος, που εμφανίζουν τον εντεταλμένο για τη σιδηροδρομική ασφάλεια πλήρως αποσυνδεδεμένο από τα αποτελέσματα της πραγματικότητας που προκάλεσαν οι ενέργειες του. Σε άλλη διάσταση ο μοιραίος σταθμάρχης δεν έχει αντιληφθεί τι έχει προκληθεί δεκάδες λεπτά μετά από τη μοιραία σύγκρουση.
Οι φράσεις «έγινε τράκα» και «δεν ξέρω τι συμβαίνει σήμερα με αυτά τα κλειδιά» ή τα επιφωνήματα «αμάν» συνιστούν αντιδράσεις ενδεικτικές όσο και αποκαλυπτικές της στέρεης βάσης πάνω στην οποία στηριζόταν η αρχική εκτίμηση που είχε διαμορφωθεί για τις συνθήκες που οδήγησαν στην πολύνεκρη σύγκρουσης.
Δεν ήταν όμως επαρκής, πολλού δε αποδεκτή, καθώς δεν άφηνε περιθώρια για να αναπτυχθεί από το αντιπολιτευτικό στρατόπεδο το αφήγημα που ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να κυριαρχήσει στο δημόσιο διάλογο. Ακόμη και η αιχμή στο κατηγορώ της Κουμουνδούρου που αφορά στις εφεδρείες ασφάλειας καταρρέει προ των σοκαριστικών αντιδράσεων του σταθμάρχη, ο οποίος ακόμη και μια ώρα μετά το μοιραίο αποτέλεσμα των ενεργειών του, παραδέχεται ότι δεν έχει αντιληφθεί ποιος μπορεί να είναι ο αντίκτυπος τους: «Δεν ξέρω, Ελένη, δεν ξέρω, ό,τι και να σου πω θα σου πω ψέμματα».
Αυτά τα λόγια αποκρούουν την επιθετική στάση της Κουμουνδούρου και νομιμοποιούν τη θέση εκείνων που θεωρούν καθοριστικό το ρόλο του ανθρώπινου παράγοντα τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θέλησε πρόδηλα να προστατεύσει. Ένας ανθρώπινος παράγοντας που δείχνει ικανός να υποσκελίσει ακόμη και τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Δεν περνάει απαρατήρητη άλλωστε η πολύωρη αναζήτηση στο σκοτάδι όλων των εμπλεκόμενων για το τι πραγματικά είχε συμβεί.
