Μόλις συγκροτήθηκε η τουρκική κυβέρνηση, άρχισαν οι προκλήσεις στον Έβρο με τους παράνομους μετανάστες. Επαναλαμβάνεται το περσινό έργο. Η πατρίδα μας, ελέω της τυχοδιωκτικής επιλογής του ΣΥΡΙΖΑ με την απλή αναλογική, βρίσκεται με υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Αν αυτά συμβαίνουν τώρα επί του πεδίου, αν κινηθούμε σε ένα άλλο επίπεδο θα πρέπει να αναλύσουμε τι σημαίνει η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας από τον, επί 13 χρόνια, διοικητή της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν.
Ο 55χρονος Φιντάν είναι μια σημαντική και πολυσχιδής προσωπικότητα, με ακαδημαϊκούς τίτλους και θητεία σε διεθνείς οργανισμούς. Στο πρόσωπό του εκφράζεται η επιχειρησιακή ικανότητα και η διπλωματική δεινότητα. Επί των ημερών του η ΜΙΤ κατέστη ένας από τους βασικούς βραχίονες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, ενώ επιχειρησιακά ενεπλάκη σε πολλές δράσεις εναντίον στόχων, κυρίως στο εξωτερικό, που το καθεστώς Ερντογάν θεωρούσε εχθρικούς.
Πριν από κάθε «άνοιγμα» της Τουρκίας προηγείτο επίσκεψη του Χακάν Φιντάν για να προετοιμάσει το έδαφος. Ας σημειωθεί πως ήταν αξιόπιστος συνομιλητής τόσο των Ισραηλινών όσο και των Ιρανών. Οι σχέσεις του με τον δολοφονηθέντα ηγέτη των Φρουρών της Ιρανικής Επανάστασης, Κασέμ Σουλεϊμανί, ήταν γνωστές και αποδεικνύουν πόσο ισχυρή προσωπικότητα είναι ο νέος επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας. Απέναντί μας θα έχουμε έναν πράκτορα με περγαμηνές διπλωμάτη. Δύο σε ένα, όπως λέμε.
Για αυτό απαιτείται, μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, να σχηματιστεί μια κυβέρνηση με ισχυρή αυτοδυναμία και με ξεκάθαρους στόχους όσον αφορά τις σχέσεις μας με την Τουρκία. Μια ισχνή αυτοδυναμία συνεπάγεται και μια εύθραυστη κυβέρνηση, που θα άγεται και θα φέρεται από τα καπρίτσια δύο-τριών βουλευτών. Τα έχουμε ζήσει αυτά.
Η κατάσταση θα είναι ακόμα χειρότερη αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, οπότε θα βρεθούμε μπροστά σε μια κακή και σε μια χείριστη λύση: Κυβέρνηση συνεργασίας ή τρίτες εκλογές. Σενάρια που προκαλούν τρόμο.
Ας σκεφτούμε μια κυβέρνηση συνεργασίας να πρέπει να λάβει άμεσα αποφάσεις για τα εξοπλιστικά ή για την Ουκρανία και τα δύο κόμματα που τη συγκροτούν να έχουν αντίθετες απόψεις. Κυβερνητική παράλυση.
Είναι αυτονόητο νομίζω πως απέναντι σε μια νεοεκλεγμένη και ισχυρή τουρκική κυβέρνηση θα πρέπει και εμείς να έχουμε μια ισχυρή και αποφασιστική κυβέρνηση.
Η παρουσία του Χακάν Φιντάν στο Υπουργείο Εξωτερικών σημαίνει πως η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν αλλάζει πίστα. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι ποια πίστα θα επιλέξει. Πάντως, ούτως ή άλλως, είναι ένας ιδιαίτερα δύσκολος αντίπαλος, με δεδομένο μάλιστα πως η πολιτική τάξη της πατρίδας μας δεν έχει να επιδείξει κάποια προσωπικότητα με τα προσόντα και τις εμπειρίες του Φιντάν. Ξέρω ακούγεται ενοχλητικό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
Υποθέτω πως στη Νέα Δημοκρατία,και όχι μόνο, μελετούν τον αντίπαλο και ελπίζω να έχουν και τις κατάλληλες λύσεις για την αντιμετώπισή του. Τόσο στο επίπεδο της πολιτικής γραμμής όσο και στα πρόσωπα που θα υπηρετήσουν αυτήν την πολιτική γραμμή.
