Του Γιάννη Σιδέρη
Η ευτράπελη πλευρά της ημέρας
«Δοξασμένη» μέρα σήμερα για την κυβέρνηση, νιώθουν συγκινημένοι και περήφανοι, ριγώντας από την θύμηση του κλέους.
Τέτοια μέρα πριν ένα χρόνο συντρίψανε την Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού. Κήρυξαν, έτσι στο άσχετο, ένα δημοψήφισμα χωρίς ουσιαστικό ερώτημα, και οι μάζες του αδούλωτου λαού, που δεν είχε να χάσει τίποτα πέραν των αλυσίδων του, εισήλθε τροπαιούχος στο προσκήνιο της ιστορίας. (έτσι άλλωστε δεν έλεγε ο λαός; δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, και συμπέραινε ότι τα πράγματα «χειρότερα δεν μπορούν να γίνουν»).
Απάντησε ένα περήφανο «όχι», Μάρξ οίδε σε τι, αφού η ερώτηση στην οποία εκλήθη να αποφανθεί, είχε αποσυρθεί … και τα υπόλοιπα γνωστά.
Γι'' αυτό και ο Λαφαζάνης διαδηλώνει σήμερα, εις ανάμνησιν του περήφανου «όχι», που έδωσε τη διαπραγματευτική δύναμη που ζητούσε ο πρωθυπουργός, και υπέγραψε μια συμφωνία χειρότερη από την απορριφθείσα!
Εν τω μεταξύ ο κ. Τσίπρας βρίσκεται στο άντρο του πλέον στυγνού καπιταλιστικού κομμουνισμού, όπου διακινούνται ελεύθερα τα εμπορεύματα, αλλά όχι οι ιδέες, ενώ συνεχίζεται προς απογοήτευσιν των απανταχού εναπομεινάντων «μαοϊκών», η «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» - κατά τη γνωστή θεμελιακή κομμουνιστική ρήση.
Ο κινέζος πρωθυπουργός Λι Κετσιάνγκ, σε επίδειξη αβρότητας προς τον καλεσμένο έλληνα ομόλογό του, έβγαλε και αυτός τη γραβάτα κατά την συνάντησή τους. Ο κ. Τσίπρας σε μια επίδειξη - επιτυχημένου - αυτοσαρκαστικού χιούμορ, είπε «απέτυχα στην Ευρώπη, αλλά εξήγαγα το ντύσιμο χωρίς γραβάτα στην Κίνα».
Ο υπουργός Πολάκης το πήρε σοβαρά, ανήρτησε τη φωτογραφία της συνάντησης στο Face book και έγραψε: «Όχι απλά δεν θα βάλουμε γραβάτα, αλλά κάνουμε κι άλλους να τη βγάζουν ....Διαμαρτυρηθείτε και γι'' αυτούς, άντε ντε δηθενάδες του καθωσπρεπισμού, γραβατωμένα λαμόγια του απόλυτου τίποτα...».
Άλαλοι οι δηθενάδες του καθωσπρεπισμού …
Ελληνοκινεζική συνεργασία
Στα σοβαρά τώρα
Από πλευράς της κυβέρνησης διαχέεται ότι οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με την κινεζική ηγεσία έγιναν σε πολύ καλό κλίμα, και ότι οι κινέζοι εξετάζουν με ενδιαφέρον τις ελληνικές προτάσεις. Διατυπώθηκε η άποψη ότι με την συμφωνία για το λιμάνι, ανοίγει ένας νέος κύκλος διευρυμένης και αναβαθμισμένης συνεργασίας. Στο τραπέζι μπαίνει μια νέα ατζέντα για την επόμενη δεκαετία των ελληνο-κινεζικών σχέσεων. (Υπενθυμίζεται ότι φέτος ολοκληρώνεται η πρώτη συμφωνία για την «εταιρική σχέση» των δύο χωρών που ξεκίνησε το 2006 και ολοκληρώνεται με την συμφωνία για τον ΟΛΠ).
Οι επενδυτικές προτάσεις που έκανε η ελληνική πλευρά στην κατ΄ ιδίαν συζήτηση των δύο πρωθυπουργών, αλλά και στην διευρυμένη συνάντηση καθώς και στο γεύμα, είναι:
Συμμετοχή των Κινέζων στους διαγωνισμούς για το Θριάσιο πεδίο και το αεροδρόμιο Καστελίου, Εξέταση κινεζικής ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, Επένδυση στον τραπεζικό τομέα, Διεύρυνση των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων και τροφίμων στην Κίνα, Δημιουργία κέντρου Research & Development στην Ελλάδα, Επενδύσεις σε τουριστικά ακίνητα, αύξηση τουρισμού, και δημιουργία απευθείας πτήσης Πεκίνου-Αθήνας. Τέλος συνεργασία στον πολιτιστικό τομέα και την εκπαίδευση.
Η κινεζική πλευρά δείχνει ιδιαίτερα θετική τις ελληνικές προτάσεις. Ως εκ τούτου αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μόνιμη ελληνο-κινεζική επιτροπή παρακολούθησης των θεμάτων αυτών που θα εξετάσει τα επόμενα βήματα σε κάθε τομέα ξεχωριστά.
Η φράση - κλειδί
Θετικά τα ανωτέρω, και ας μην ηχούν τόσο εντυπωσιακά όσο οι 21 κανονιοβολισμοί στην ιστορική πλατεία Τιέν Αν Μεν (πρωτόκολλο είναι).
Ωστόσο από την θεματολογία των ελληνικών προτάσεων, οι πλέον σίγουρες είναι οι προσκλήσεις να επενδύσουν εδώ – να «ξεπουλήσουμε» που θα έλεγε παλιά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η αγορά της Κίνας είναι τεράστια. Κάποτε επί Μάο, όταν την επισκέφτηκε ο Αλιέντε ζητώντας βοήθεια, είχε πει ενδεικτικά, ότι αν μία φορά το χρόνο κάθε κινέζικη οικογένεια έπινε ένα μόνο μπουκάλι κρασί Χιλής, η οικονομία της χώρας του θα σωζόταν!
Ωστόσο οι κινέζοι είναι κομμουνιστές αλλά συνάμα και άτεγκτοι καπιταλιστές και σκληροί πελάτες. Ίσως γι΄αυτό, παρ' όλες τις ελληνικές προσπάθειες, και τον σταθερό προσανατολισμό όλων των τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων, για την ανάπτυξη των ελληνο-κινεζικών σχέσεων, από εποχής Σημίτη τουλάχιστον, η Ελλάδα δεν έχει διεισδύσει επαρκώς στην κινέζικη αγορά.
Είναι χαρακτηριστική η φράση - κλειδί που είπε ο κινέζος πρωθυπουργός στοκ κ. Τσίπρα, ότι η Κίνα είναι μια μεγάλη εξαγωγική χώρα, αλλά «είμαστε πρόθυμοι να εισάγουμε προϊόντα, αρκεί να είναι ποιοτικά».
Οπότε το μόνο σίγουρο είναι οι επενδύσεις των κινέζων, τι θα «αγοράσουν» δηλαδή. Το τι θα εξάγουμε εμείς σε αυτούς, μάλλον σκοντάφτει στη λέξη του κινέζου πρωθυπουργού «αρκεί να είναι ποιοτικά».
Υπενθύμιση: Τα συγκεκριμένα, π.χ. το Καστέλι, η μαζική έλευση κινέζων τουριστών, η απευθείας αεροπορική σύνδεση Πεκίνου – Αθήνας, και τα υπόλοιπα που συζήτησε ο κ. Τσίπρας είχαν συζητηθεί και επί Σαμαρά, ενώ η ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων πάει πολύ μακριά, τουλάχιστον από την επίσκεψη Σημίτη το 2000. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί Σαμαρά ειπώθηκε και η φράση, να γίνει επιτέλους η απευθείας σύνδεση, «τόσα χρόνια το συζητάμε»!
Ακόμη το συζητάμε…
Διαβάστε ακόμα: - Αλ. Τσίπρας: Λαμπρή περίοδος στις σχέσεις Ελλάδας - Κίνας
- Κινέζος πρόεδρος: Η Ελλάδα είναι ο πιο αξιόπιστος φίλος της Κίνας στην ΕΕ
- Αλ. Τσίπρας: Επισφραγίσαμε την αναβάθμιση των ελληνοκινεζικών σχέσεων
