Του Γιάννη Σιδέρη
Δεν θα εμπλακούμε στην ατέρμονα συζήτηση για το «νόημα της εξέγερσης» του Πολυτεχνείου, για την αυθεντική ερμηνεία του οποίου ερίζουν τεσσεράμισι δεκαετίες τώρα οι αριστερές κυρίως δυνάμεις. Άλλωστε δεν μας πέφτει λόγος, λίγες χιλιάδες παιδιά το έκαναν και καμιά μαζικότητα λαού, όπως μυθολογήθηκε εκ των υστέρων.
Όμως χθες κατά τις δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που αντέδρασαν στην απαγόρευση να καταθέσει στεφάνι η αντιπροσωπεία του, θεώρησε ότι το νόημα το αρνούνται όσοι τραμπουκίζουν, έχουν πνεύμα ιδιοκτησίας του νοήματος, κι εμποδίζουν εκπροσώπους πολιτικών οργανώσεων να καταθέσουν.
Μα τόσα χρόνια το Πολυτεχνείο είχε ιδιοκτήτες «του νοήματος», ενίοτε και κάποιους που το 74 απέτρεπαν στην πραγματοποίησή του. Είναι ενδιαφέρον όμως που μόλις χθες αγανάκτησε ο ΣΥΡΙΖΑ ( του οποίου βεβαίως, επιβάλλεται να πούμε, κάποια στελέχη είχαν πάρει μέρος στην εξέγερση, και κάποια λιγότερα, στην ενεργή αντιχουντική δράση μέσα από αντιστασιακές ομάδες).
Ξεπερνώντας τις… πιστοποιήσεις ιδιοκτησιών μηνύματος, παραμένουμε το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξαφνιάστηκε για το μίσος που εισέπραξε. Κακώς ξαφνιάστηκε για τους κάτωθι λόγους:
Επί τόσα χρόνια, θεωρείτο οργανικό και πεφωτισμένο (έτσι περνούσε) τμήμα του λεγόμενου «λαϊκού κινήματος», αλλά ουδέποτε αντετάχθη για λόγους αρχής, όταν στο παρελθόν άλλοι εμποδίζοντο στην κατάθεση στεφάνου.
Κατά την έξαλλη αντιμνημονιακή περίοδό του, μέλη και οπαδοί του προπηλάκιζαν ΝΔτες και κυρίως Πασόκους. Χρησιμοποιώντας ως μέσο επικοινωνίας τα social media και δη το twitter, ενημερώνοντο οι χρήστες οπαδοί, σε ποια ταβέρνα, ποιας περιοχής και ποιας οδού, έτρωγε με την οικογένειά του ο τάδε πρώην υπουργός, ή και ο πρώην Πρωθυπουργός ΓΑΠ, ώστε να επιδράμουν και να τον προπηλακίσουν.
Όσα αλαφροΐσκιωτα έλεγαν στα αμφιθέατρα, τελικά τα πίστευαν. Στην Ελλάδα της δανεικής και επιδοτούμενης από την Ευρώπη ευμάρειας, στη χώρα όπου η ιδιοκατοίκηση βρισκόταν στο υψηλότερο ευρωπαϊκό ποσοστό, τα ΙΧ σε κάθε σπίτι, και τα εξοχικά, αυθαίρετα ή μη, γύρω στο ενάμισι εκατομμύριο, προσομοίαζαν μακρινές επαναστάσεις ρακένδυτων κολίγων και εργατών που δεν είχαν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους!
Χαρακτηριστική ήταν η προσομοίωση των εποχών που είχε κάνει ο Γ. Κατρούγκαλος σε εκπομπή στο Μέγκα, θέλοντας να δικαιολογήσει τους - κατά τον γράφοντα απολίτικους - τραμπουκισμούς, ιδιαίτερα κατά στελεχών του ΠΑΣΟΚ που κάποια εποχή πήραν μορφή επιδημίας, με πρωτεργάτες τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ( Λοβέρδος στο Ιλιον, Πάγκαλος στα Καλύβια, Πεταλωτής στην Ηλιούπολη, Χρηστίδης στον Βόλο κ.α). Το ίδιο και με τις αφίσες στην επαρχία, τοιχοκολλημένες από τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που έφεραν τις κεφαλές βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, και στολισμένες με επιγραφές Αγριας Δύσης «ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ»! (Πάντως ήταν πολιτισμένοι. Δεν συμπλήρωναν… «ζωντανός ή νεκρός»)!
Ο Γ. Κατρούγκαλος με το κύρος του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, αναφερόμενος στο Mega σε αυτές τις εκδηλώσεις, είχε πει ότι «όποιος εκτίθεται στην πολιτική θα πρέπει να απολαμβάνει τον έπαινο, τον ψόγο αλλά ακόμα και την καζούρα όταν του χρειάζεται».
Στην ερώτηση (σε σχέση και με τα χτισίματα καθηγητών στα γραφεία τους), ποιος βάζει τα όρια στις αντιδράσεις, απάντησε «η κοινωνία που μερικές φορές αντιδρά έξω από τα θεσμικά όρια». Έφερε δε ως παράδειγμα ότι… «τον 19 αιώνα η απεργία ήταν παράνομη, αλλά μέσα από λαϊκούς αγώνες καθιερώθηκε ως εργασιακό δικαίωμα (κολιός και κολιός από το ίδιο βαρέλι, οι βίαιες επαναστατικές αλλαγές της ιστορίας, με τον τραμπουκισμό των νεολαίων του ΣΥΡΙΖΑ).
Ως εκ τούτου για μια ακόμη φορά συλλαμβάνονται ασυνεπείς με τις διακηρύξεις τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Παραπονέθηκαν χθες για τους προπηλακισμούς και την απαγόρευση κατάθεσης στεφάνου. Μα στα χνάρια της δική τους λογικής, η κοινωνία τους το απαγόρευσε, αφού φέρεται και αντιθεσμικά, με βάση τις ιστορικές αναγκαιότητές της! Η όχι;
Το ότι οι ίδιοι τροφοδότησαν την αυθαιρεσία και τώρα την υφίστανται, δεν τους περνάει από μυαλό. Γιατί να τους περάσει άλλωστε; Εξακολουθούν να παραμυθιάζουν και να παραμυθιάζονται ότι είναι αντιμνημονιακοί, ότι η εξουσία τους έτυχε και την υπομένουν αγόγγυστα μόνο χάριν λαού.
Απορούν δε που οι άλλοι δεν τα βλέπουν αυτά, που τους βλέπουν μόνο ως εξουσία, και μάλιστα κυνική!
