Κάποια στιγμή όταν πρωτοάρχισε να εγγράφεται στο πολιτικό στερέωμα ο δημόσιος λόγος του Παύλου Πολάκη, είχε γίνει viral (συγγνώμη κε Μπαμπινιώτη) η δήλωσή του ότι θα έπρεπε να έχει θάψει έναν δημοσιογράφο «τρία μέτρα κάτω από τη γη». Ανεξάρτητα από το άκομψο της διατύπωσης (Πολάκης είναι αυτός), ήταν η μόνη φορά που αναγνωρίζουμε δίκιο (!) στην αγανάκτησή του - και το έχουμε ξαναγράψει.
Αυτό που έγινε είναι ότι σε συνέντευξη τύπου, όπου όλα πήγαιναν ήρεμα και καλά, ένας που δήλωσε δημοσιογράφος (λέμε «δήλωσε» γιατί επαγγελματίας δημοσιογράφος δεν θα φερόταν έτσι), απευθυνόμενος στον υπουργό κ. Ξανθό, του λέει: «Ο σκύλος που έχετε δίπλα σας», εννοώντας τον υπουργό αναπληρωτή Πολάκη.
Να σημειωθεί ότι τότε ακόμη ο Πολάκης δεν είχε δείξει δείγματα της μετέπειτα συμπεριφοράς του. Αργότερα σε κομματική εκδήλωση εκφώνησε την περίφημη φράση «έπρεπε να τον θάψω τρία μέτρα κάτω από τη γη». Ηχησε άσχημα από τα χείλη ενός υπουργού, πολύ περισσότερο που ο κόσμος δεν γνώρισε το περιστατικό, αλλά έμαθε ότι η… πρόθεση θαψίματος αφορούσε κάποιον «δημοσιογράφο».
Το αναφέρουμε γιατί παρά το μη θεσμικόν της φράσης, ουδείς από τον ΣΥΡΙΖΑ έκανε δήλωση αντίθεσης. Όλοι τον υπερασπίστηκαν αναγνωρίζοντας το δίκαιον της αγανάκτησής του, και μόνο ελαχιστότατοι ποίησαν την νήσσαν.
Ετσι κι αλλιώς ήταν άλλωστε παροιμιώδης η σύμπνοια (συντροφική, ή έστω σκόπιμα και ψευδεπίγραφα «συντροφική») που επέδειξαν μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και κατά την περίοδο τη αντιπολιτευτικής περιόδου 2010-15, όσο και κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας. Οι εσωκομματικές αντιθέσεις άρχισαν να εμφανίζονται πολύ πρόσφατα, σε φορά αντίστροφη με την δημοσκοπική του καθίζηση.
Η Φώφη
Τις προάλλες η Φώφη Γεννηματά ερωτηθείσα εάν διάβασε το βιβλίου του Αντρέα Λοβέρδου, κατάφερε να σκορπίσει δυσαρέσκεια στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ, και τους οπαδούς του στα social media, με την απάντηση: Αυτή την στιγμή ασχολούμαι με τα σοβαρά της πανδημίας.
Σαφώς εξελήφθη ως απαξιωτική και αντισυντροφική στάση. Θα είχε διαφύγει τον σκόπελο λέγοντας ότι πάντως σκοπεύει να το διαβάσει.
Να σημειωθεί ότι το βιβλίο του Λοβέρδου έτυχε ιδιαίτερης δημοσιότητας, γιατί εμπεριέχει την (δημοσιογραφικά γαργαλιστική και πολιτικώς μη ορθή), εξομολόγησή του, ότι υπό το φόρτιση της αγανάκτησής του σκέφθηκε στα σοβαρά να δείρει τον Τσίπρα μέσα στη Βουλή, όταν τον συμπεριέλαβαν στους κατηγορούμενους για τη Novartis.
Ο γράφων δεν εντάσσει εαυτόν στους θεράποντες της πολιτικής ορθότητας και εξ αυτού δεν κατανοεί ως προς τι, και γιατί, είναι καταδικαστέα η αυθόρμητη παρόρμηση (που πάντως δεν έγινε πράξη), ενός ανθρώπου, ο οποίος θεωρεί ότι οι αντίπαλοί του χρησιμοποίησαν παραδικαστικούς μηχανισμούς ως πολιτικό εργαλείο για την εξόντωσή του.
Έναν πολιτικό ο οποίος εξέλαβε ότι επεχείρησαν να τον ενοχοποιήσουν, να τον καταρρακώσουν ψυχικά, ηθικά και πολιτικά, εφ’ όρου ζωής, για εξυπηρετήσουν με ευτελή τρόπο τα εκλογικά τους σχέδια. Πολύ περισσότερο που, μετά τον παραδικαστικό μηχανισμό, ανέλαβε την εξόντωσή του η κρεατομηχανή των troll του ΣΥΡΙΖΑ στο twitter, εκεί όπου η λούμπεν πτυχή-τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει σημαντική υπεροπλία. Και την έχει, όχι τόσο λόγω αριθμητικής παρουσίας, όσο λόγω φανατισμένης κατεδαφιστικής επιθετικότητας επί των αντιπάλων.
Η δήλωση Γεννηματά εξελήφθη από τους επικριτές της ως μικροπρέπεια και κακεντρέχεια έναντι ενός εσωκομματικού αντιπάλου, επειδή ο Λοβέρδος έχει γνωστοποιήσει την πρόθεσή του να διεκδικήσει τον προεδρικό της θώκο.
Τις ίδιες ημέρες αχό ξεσήκωσε στο εσωτερικό του κόμματος η δήλωση της κατά την συζήτηση του προϋπολογισμού, περί «προοδευτικής διακυβέρνησης». Ολοκληρώνοντας τη ομιλία της, η Φώφη είχε πει: «Η νέα Αλλαγή, η προοδευτική διακυβέρνηση, η νέα σελίδα για την χώρα μας δεν είναι ένα ευχολόγιο. Αλλά ένα κοινωνικό αίτημα που δεν ξεπηδά μόνο από τις αναμνήσεις, αλλά κυρίως από την ελπίδα του λαού μας να ξαναζήσει ημέρες ευημερίας, ειρήνης και περηφάνιας. Σε αυτά το Κίνημα Αλλαγής είναι έτοιμο να ανταποκριθεί».
Τη φράση «έτοιμο να ανταποκριθεί» εκμεταλλεύτηκε ο Τσίπρας, ο οποίος έσπευσε να δηλώσει: «Άκουσα με ενδιαφέρον το τέλος της ομιλίας της κας Γεννηματά και το οποίο αφορούσε την ανάγκη να υπάρξει, μετά από αλλαγή των συσχετισμών, άλλη κυβέρνηση, να υπάρξει προοδευτική κυβέρνηση στον τόπο. Και θεωρώ ότι είναι αυτό εύλογο».
Φυσικά στο εσωτερικό του κόμματος ερίζουν. Ο κύκλος Γεννηματά λέει ότι η θέση «προοδευτική διακυβέρνηση» είναι παραδοσιακή θέση του ΚΙΝΑΛ και ότι ο Τσίπρας έσπευσε να σπεκουλάρει για ιδιοτελείς κομματικούς λόγους. Αντιθέτως όσοι υποβλέπουν με καχυποψία τις δηλώσεις Γεννηματά, φοβούνται ότι θα τους οδηγήσει «σούμπιτους» σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ !
Φυσικά όλα αυτά δεν θα τα λύσει η μικροπολιτική και οι εσωκομματικές διαμάχες. Θα τα λύσει ο χρόνος των εκλογών (αν θα γίνουν πριν τις εσωκομματικές του ΚΙΝΑΛ ή όχι) και κυρίως η λαϊκή ψήφος. Προς το παρόν υπάρχει μια ακινησία σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ. Οπότε, ανεξαρτήτως προθέσεων και πολιτικών στοχεύσεων, υπάρχει το πολύ απλό πρόβλημα ότι δεν θα τους βγαίνουν τα νούμερα. Προς τι λοιπόν ο «σπαραγμός»;
