Στις 2 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους ο Αλ. Τσίπρας κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι πουλάει ελπίδα «λέγοντας πως έχει εξασφαλίσει και μάλιστα δωρεάν, ένα εμβόλιο που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί». Σήμερα, πενήντα έξι ημέρες μετά, εμβολιάστηκε με το εμβόλιο που «δεν έχει ανακαλυφθεί»!
Αυτή είναι η διαφορά από το ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ. Τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης κάνουν κριτική επί τη βάσει των πραγματικών δεδομένων, επεξεργασμένων υπό το πρίσμα της πολιτικής τους άποψης και, γιατί όχι, της πολιτικής τους σκοπιμότητας. Επί των πραγματικών δεδομένων όμως.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται στην κατασκευή μιας δικής του πραγματικότητας και αντιπολιτεύεται επί αυτής. Δεν έχει ξαναγίνει! Όπως ας πούμε, πέραν του Αλέξη, η Αυγή η οποία αναπαράγοντας πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, έγραφε: «Ας σταματήσει επί τέλους ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του να επιδίδονται σε εμπόριο ελπίδας, παίζοντας με την αγωνία των πολιτών για την πανδημία, με δεσμεύσεις για εμβόλιο το Δεκέμβριο, το οποίο είναι σε δοκιμαστικό στάδιο».
Η επιστήμη βέβαια προχωράει χωρίς να κοιτάει τη μελαγχολία του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι οι επαΐοντες μιλούν για ένα επιστημονικό θαύμα που … «έσπασε το φράγμα του χρόνου», αλλά τα ελληνικά social media είχαν άποψη. Αφού το ψυγείο δεν έβγαλε ατμούς όπως βγάζουν όλα α ψυγεία όταν ανοίξεις την κατάψυξη, άρα μας κοροϊδεύουν. Όσο για τους επίσημους που έκαναν το εμβόλιο, παίζει και να τους τους έβαλαν και σκέτο ορό για να τσιμπήσουν τα πρόβατα.
Όχι, δε λέμε ότι οι τελευταίοι εκπροσωπούν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλίμονο. Αλλά όταν για να κάνεις αντιπολίτευση, κάτι λιγότερο από δυο μήνες πριν, λες ότι το εμβόλιο δεν έχει ανακαλυφθεί και ότι κάνει προπαγάνδα ο Μητσοτάκης, τι να κάνει και ο έρμος ο ψεκασμένος, βρίσκει πάτημα στη συνωμοσιολογία του.
Φυσικά και η κυβέρνηση δεν ευτύχησε σε επικοινωνιακό επίπεδο, και το δέχεται ως μπούμερανγκ. Η αρχική διαβεβαίωση ήταν ότι δεν θα γίνει δεύτερο λοκντάουν. Που το ήξεραν και πως το προεξοφλούσαν, ειδικά όταν όλοι οι επιδημιολόγοι πάντα μιλούσαν ιστορικά για δεύτερο και τρίτο κύμα όλων των επιδημιών; Οι δηλώσεις εξελήφθησαν σαν σήμα που λειτούργησε καθησυχαστικά προς τον λαό: «Περάσαμε το λούκι, άρα ξεμπερδέψαμε». Αν είχε π.χ. πει όσο τηρούμε τα μέτρα τόσο θα το αποφύγουμε, αυτό και θα λειτουργούσε παιδαγωγικά στον λαό, και οι αντίπαλοί της στα social media δεν θα το έκαναν σημαία.
Ατυχώς λειτούργησαν και οι διαβεβαιώσεις για δυο εκατομμύρια εμβολιασμούς τον μήνα. Ας ήταν έτοιμη και οι πολίτες θα το διαπίστωναν εν τη πράξει και θα της το πίστωναν. Δεν χρειάζονταν οι διαβεβαιώσεις αυτοπεποίθησης. Βέβαια στην προκειμένη περίπτωση δεν φταίει η ίδια. Τόσο μπόρεσαν οι εταιρίες να παραγάγουν, δεδομένης και της δυσκολίας μαζικής ανεύρεσης πρώτων υλών. Όμως τώρα ευκαιρίας δοθείσης π.χ. ο Νίκος Παππάς ανήρτησε: «ξεκινήσαμε με 2 εκ. εμβολιασμούς το μήνα και καταλήξαμε να ξεκινάμε με 9.000 εμβόλια».
Βέβαια είναι ψήγμα αλήθειας, και αλλοίωση πραγματικότητας. Αφενός γιατί ως 30 Δεκεμβρίου θα έρθουν στη χώρα άλλες 83.850 δόσεις, και ως τα τέλη Ιανουαρίου 429.000 - ενώ συνολικά η χώρα θα λάβει ως τέλη Μαρτίου 1. 265.000 δόσεις, και μόνο από των Pfizer/BioNTech. Αυτά εξαιρουμένων των εμβολίων που αναμένονται από Moderna, astrazeneca, κλπ.
Πάντως μπορεί να ξεκίνησε μια νέα εποχή εκκωφαντικής προόδου για την επιστήμη, αλλά η κοινωνία δεν αποτελείται από επιστήμονες για να κατανοήσουν το μέγεθος του επιτεύγματος. Οι ταχύτητες της ψηφιακής εποχής επέφεραν την άμεση ενημέρωση για τη δριμύτητα και ταχύτητα εξάπλωσης του ιού, και την αντίδραση των κρατών με καραντίνες, (συν την οργιαστική επιστημονική ανάπτυξη που έφερε τα νέου τύπου εμβόλια). Αυτά συνέβαλαν ώστε οι κοινωνίες να μην καταλάβουν καν από ποια, ιστορικού μεγέθους, τραγωδία παγκόσμιου μαζικού θανάτου γλυτώσαμε.
Έτσι θα συνεχιστεί η μιζέρια. Στο επόμενο στάδιο δεν θα είναι πρόβλημα οι αρνητές ψεκασμένοι. Αυτοί συ τω χρόνω, με τους ολοένα μεγαλύτερους εμβολιασμούς πληθυσμών θα βλέπουν τα αποτελέσματα και θα σιγήσουν, ως απομεινάρια μιας εποχής που τους ξεπέρασε.
Το πρόβλημα θα είναι οι χαμένες θέσεις εργασίας, η ενδεχόμενη φτώχεια, που ιστορικά όλες οι επιδημίες έχουν επιφέρει (με το μαζικό θανατικό σταματάει η παραγωγή και το εμπόριο αγαθών). Εκεί έγκειται το πρόβλημα της παγκόσμιας κοινότητας και των εθνικών κυβερνήσεων. Να βρουν το φάρμακο κατά της μιζέριας που θα εκδηλωθεί.
