Η συγκλονιστική τραγωδία των μεταναστών που τους ρούφηξε ο υγρός τάφος της Μεσογείου, σκορπίζει δέος και θρήνο, αλλά γίνεται και ευκαιρία για υστερόβουλες δηλώσεις. Τη θανάσιμη μοίρα των απόκληρων εργαλειοποιούν πολλοί για να προωθήσουν τις δικές τους ατζέντες.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν έχει δομή και συγκρότηση (όπως δεν έχει δομή και συγκρότηση αυτή η πρωτοφανής μετανάστευση λαών). Είναι μια πρωτόλεια σκιαγράφηση των πολλών δεδομένων - ένα κείμενο «κομμάτια και θρύψαλα» όπως οι ζωές όσων χάθηκαν, και αυτών που δυστυχώς θα ακολουθήσουν τη μοίρα τους στο μέλλον.
Οι δυστυχείς έρχονταν από Λιβύη έκαναν τη ζωή τους έρμαιο στα χέρια των λαθροδιακινητών, οι οποίοι δημιουργούν αμύθητες περιουσίες εκμεταλλευόμενοι το πόθο τους για καλύτερες συνθήκες ζωής.
Πλέον σε πλανητικό επίπεδο, υπάρχει μια νέα κινητήριος πραγματικότητα που δεν έχει γίνει αρκούντως κατανοητή. Τη ζωή της Δύσης, αρκούντως πολυτελή και ελκυστική για τα μέτρα του τρίτου Κόσμου, την βλέπουν καθημερινά στις οθόνες των κινητών τους. Έτσι ξεκινούν πουλώντας περιουσίες, ή τις οικονομίες μιας ζωής των οικογενειών τους, πληρώνουν χιλιάδες δολάρια στους δουλεμπόρους, προκειμένου να φτάσουν στο Ελντοράντο της Δύσης και να απολαύσουν το κέρας της Αμάλθειας.
Οι άτυχοι που η Μεσόγειος έγινε το νεκροκρέβατό τους, έρχονταν από τη Λιβύη. Να θυμίσουμε ότι τους επηρμένους Δυτικούς ηγέτες είχε προειδοποιήσει ο Μουαμάρ Καντάφι. Είχε πει ότι η χώρα υπό την ηγεσία του ήταν φράγμα που εμπόδιζε τις ατέλειωτες αφρικανικές μάζες να ορμήσουν στην Ευρώπη, και αν έπεφτε θα συνέβαινε αυτό. Όπερ και έγινε...
Μετά το θανατηφόρο ναυάγιο, άρχισαν εν χορώ οι σπαραξιδιάρικες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων. Ως «μια σπαρακτική υπενθύμιση ότι πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην αδίστακτη επιχείρηση των διακινητών», χαρακτήρισε το γεγονός ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ. Για «απόλυτη στήριξη της ΕΕ στην Ελλάδα» μίλησε ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς. Τη «θλίψη της και την ανησυχία της για τους αγνοούμενους», εξέφρασε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Καλοσύνη τους. Απαθείς και ανίκανοι μπρος στο διεθνές έγκλημα που συντελείται, δεν βλέπουν καν τα κοινωνικά, και τα εξ αυτών τα πολιτικά, προβλήματα που δημιουργεί στην Ευρώπη η μαζική έλευση μεταναστών.
Χωρίς να εισέλθουμε σε συνωμοσιολογία για τον στόχο της «Μεγάλης Αντικατάστασης», θυμίζουμε ότι όταν ο Τσίπρας κατήργησε τα σύνορα και έστειλε ένα εκατομμύριο μετανάστες στη Γερμανία, ο τότε πρόεδρος των Γερμανών Βιομηχάνων είχε δηλώσει πως «οι μετανάστες είναι ευλογία».
Μοιάζει η οικονομική ελίτ της Ευρώπης να τους θέλει, επειδή οι ευρωπαϊκοί λαοί γερνούν και χρειάζονται νέα και φτηνά εργατικά χέρια. Θα μπορούσε όμως να μεθοδεύσει διαφορετικά την είσοδο, νόμιμα και νομότυπα, χωρίς να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές.
Με αυτή την τακτική τους ήρθε και το ολέθριο αποτέλεσμα, όλη η Ευρώπη να γέρνει προς την ακροδεξιά. Πρωτοπόρα η Ιταλία όπου η Μελόνι παραμένει κραταιά, η Γερμανία που το φασιστικό AfD σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις έρχεται δεύτερη δύναμη, η Σουηδία όπου οι ακροδεξιοί «Δημοκράτες» στηρίζουν την κυβέρνηση, η Ισπανία όπου το φρανκικό VOX ανεβαίνει, η Γαλλία με την Λεπέν ανθούσα, και άλλοι της ίδιας συνομοταξίας, σε άλλα κράτη. Δεν τρελάθηκαν ξαφνικά οι λαοί της Ευρώπης.
Στην Ελλάδα οι πάσης φύσεως αλληλέγγυοι, αποθαρρυμένοι από την συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, με την υδάτινη τραγωδία βρήκαν ευκαιρία να βγουν από το καβούκι τους, και να επιτεθούν με μια θεατρικώς οργισμένη αγανάκτηση.
Νεαρός π.χ. που τον έχουν πολλαπλώς απαθανατίσει οι κάμερες ως «μπιστικό» της Ζωής να κρατάει τη ντουντούκα της, και προσφάτως μπαστακωμένος στο εκλογικό περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ, επιτέθηκε λεκτικά στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που έσπευσε στον τόπο της τραγωδίας. Την κατηγόρησε ακόμη και γιατί φωτογραφήθηκε στον φράχτη του Έβρου. Και της φώναζε ομού μετά έξαλλης νεανίδος δίπλα του, «Ντροπή»!
Αυτό στην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας - η οποία βεβαίως δεν είχε καμιά δουλειά να ανοίξει κουβέντα με έξαλλους «επαγγελματίες» Συριζαίους. Και ούτε καν είχε δουλειά να μεταβεί στον χώρο. Ανθρώπινη κίνηση μεν, αλλά αφορούσε απώλειες που δεν έγιναν καν στα χωρικά μας ύδατα (αναφερόμαστε στο πρωτόκολλο του θώκου, όχι στο πρόσωπο της Προέδρου).
Ο Γνωστός Τσίπρας, πάλι προσπάθησε να τυμβωρυχίσει εκλογικά, δηλώνοντας ότι το ναυάγιο έγινε σε σημείο που «θα έπρεπε να είναι τα ελληνικά σκάφη». Μα ήταν. Άλλωστε αν δεν ήταν, ποιος έσωσε τους επιζώντες και περισυνέλλεξε τους νεκρούς; Δεν έμαθε ότι οι αλλοδαποί, παρά τις επανειλημμένες κλήσεις του Θαλάμου Επιχειρήσεων προς το αλιευτικό, αρνήθηκαν κάθε συνδρομή, πλην τροφοεφοδίων;
Από κοντά και κάποιοι οι οποίοι κανοναρχούν τους εδώ μετανάστες να διαδηλώνουν ζητώντας «σπίτια, διαβατήριο και λεφτά». Μίλησαν για «έγκλημα της ελληνικής κυβέρνησης»! Επαγγελματίες του ανθρωπισμού και άγνωστο το πώς σιτίζονται. Ούτε αυτοί έμαθαν πως οι «εγκληματίες του Λιμενικού» προσφέρθηκαν να βοηθήσουν.
Σε όλους αυτούς, και στις ευαίσθητες ψυχούλες στα σόσιαλ μίντια, φταίνε τα κράτη που δεν ανοίγουν τα σύνορα. Λες και αν άνοιγαν θα μπορούσε η Ευρώπη να αντέξει το ατελείωτο ανθρωπομάνι, τα εκατοντάδες εκατομμύρια του Τρίτου Κόσμου, που θα εισέρρεαν. Για τους χρυσοφόρους διακινητές, για τις καμουφλαρισμένες ΜΚΟ που έχουν επάγγελμα τον επικερδή ανθρωπισμό, δεν είχαν καμιά καταγγελία.
Και φυσικά δεν έλειψαν οι ευαίσθητες δημοσιογραφικές ψυχούλες που πουλούσαν κιτρινιάρικο συγκινησιακό ανθρωπισμό στους αναγνώστες τους.
Ουδείς όμως προσφέρει λύσεις. Ούτε εμείς τις έχουμε στο τσεπάκι. Η πρώτη κίνηση ίσως θα ήταν να κοπούν τα επιδόματα που είναι μαγνήτης για τους απόκληρους του Τρίτου Κόσμου, καθώς τα μηδαμινά αυτά ποσά είναι ολόκληρος μισθός στις χώρες τους. Αλλά αυτό, ως πρώτο αναγκαίο βήμα, στην Ευρώπη κανείς δεν το συζητάει.
