Φυσικά όταν ένα κόμμα από το 4% εκτινάσσεται μέσα σε δύο μήνες στο 14% και στη δεύτερη θέση, το φαινόμενο είναι άξιο παρατηρήσεως. Βέβαια, για να κυριολεκτώ, δεν πρόκειται για κόμμα, αλλά για ένα άτομο, μια γυναίκα, που είναι και αρχηγός και κοινοβουλευτική ομάδα και κόμμα και σύζυγος και συνήγορος. Δηλαδή πολλά μαζί σε ένα. Προφανώς, αυτή η ιδιομορφία αποτελεί και τη λογική ερμηνεία αυτού του άλματος-θαύματος.
Φυσικά, σε αυτό το άλμα βοήθησαν και οι συνθήκες. Όμως αυτές τις συνθήκες δεν τις δημιούργησε η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου; Το ότι οι άλλοι ηλιθιοδώς έπεσαν στην παγίδα της και αυτό εγγράφεται στο ενεργητικό της. Κακά τα ψέματα. Το να τη δαιμονοποιούμε δεν λύνει κανένα απολύτως πρόβλημα. Η Ζωή παραμένει εκεί ψηλά και σχεδιάζει τα επόμενα βήματά της. Και από την πλευρά της άριστα πράττει.
Επειδή είναι ευφυές άτομο σίγουρα έχει αντιληφθεί πως η εκρηκτική άνοδός της οφείλεται στην ανακίνηση της τραγωδίας των Τεμπών. Δηλαδή γνωρίζει πως όσο αυτή η υπόθεση θα κυριαρχεί στην επικαιρότητα, τόσο θα συνεχίζεται η αναπάντεχη πορεία προς τη δόξα. Και για αυτό μετέρχεται κάθε μέσο, ώστε να παραμένει σταθερά πρώτο θέμα στην ειδησεογραφία και στον τηλεοπτικό σχολιασμό. Και επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά, η κυρία Κωνσταντοπούλου κάνει τη δουλειά της κυριολεκτικά, ως δικηγόρος και μεταφορικά ως καλή πολιτικός. Αν δεν μας αρέσουν τα όσα λέει και ο τρόπος που τα λέει, αυτό ουδόλως την ενδιαφέρει για έναν απλούστατο λόγο: Διότι δεν απευθύνεται σε εμάς. Έχει δημιουργήσει ένα ακροατήριο, το οποίο αυτά ακριβώς θέλει να ακούει με τον τρόπο ακριβώς που τα λέει η Ζωή.
Αυτό το κοινό υπήρχε, ήταν εν υπνώσει εδώ και μερικά χρόνια, και το ξύπνησε πρωτίστως όχι η τραγωδία των Τεμπών, αλλά η διαχείρισή της από 2-3 οικείους των θυμάτων και κυρίως ο λόγος της κυρίας Κωνσταντοπούλου επί του συγκεκριμένου θέματος. Διότι η Ζωή δεν είναι χθεσινή. Στις εκλογές του 2023 με το ζόρι μπήκε στη Βουλή και έχει παραδεχτεί δημοσίως πως δεν είναι έτοιμη ακόμα να προτείνει λύσεις σε όλα τα ζητήματα που μας απασχολούν ως έθνος και ως κοινωνία.
Συνεπώς, γνωρίζει πως με την ίδια ευκολία που από το 4% πήγε στο 14%, με την ίδια ευκολία μπορεί να επιστρέψει σε αυτό το μίζερο 4%. Βέβαια, θα πρέπει να αισθάνεται σίγουρη πως αυτό δε θα συμβεί όσο θα υπάρχουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι που σέρνονται από πίσω της. Τσιμπάει κάτι από όλους, αλλά αυτό το τσιμπολόγημα είναι διαρκές. Αλλά όλοι αυτοί μακάριοι βαδίζουν τον δρόμο της απώλειας.
Η μόνη που κατάλαβε τι ακριβώς συμβαίνει - έστω με σημαντική καθυστέρηση - είναι η κυβέρνηση και με την κίνηση που έκανε με το Δικαστικό Συμβούλιο αποπειράθηκε να περιορίσει τον λόγο της κυρίας Κωνσταντοπούλου, βγάζοντας τα Τέμπη από την επικαιρότητα ή για να ακριβολογήσω, προσπαθώντας να το κάνει αυτό. Είναι άγνωστο αν θα το καταφέρει. Πάντως, είναι η μόνη πολιτική που μπορεί να ανακόψει τη φρενήρη πορεία της Ζωής.
Διότι, οι κραυγές και τα αναθέματα του Διαδικτύου δεν παράγουν πολιτικά αποτελέσματα.
