Με τι θα παρομοιάζαμε κάθε μουσικό όργανο; Με ένα σώμα που αναμένει το αναγκαίο κάθε φορά άγγιγμα για να ξεδιπλωθεί ο ήχος που κρύβεται εντός του περιγράμματός του. Η απάντηση αυτή είναι μία από τις πολλές και εδράζεται στην υποκειμενικότητα. Λαμβάνοντάς την εν λόγω απάντηση υπόψη, θα μπορούσε να λεχθεί ότι το πιάνο (με ουρά) ομοιάζει με μια ανθρώπινη ύπαρξη ξαπλωμένη και κάθε πλήκτρο που πατιέται ισοδυναμεί με ένα διαφορετικό χάδι. Αποτελούμενο – ως είθισται – από συνολικά 88 πλήκτρα (52 λευκά και 36 μαύρα), «εκφέρει» ίδιο αριθμό ήχων που με τη σειρά τους θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε 88 συνενώσεις συναισθηματικών καταστάσεων.
Το πιάνο παραμένει στάσιμο και αναμένει είτε το απαλό άγγιγμα είτε το επίμονο πάτημα παρακινούμενο από τις παρτιτούρες. Χρειάζεται φροντίδα καθημερινή – όπως και ο άνθρωπος που από άνθρωπο αγαπιέται – για την πορεία του προσώπου που παίζει πιάνο αλλά και την ευδαιμονία του κοινού που έχει βρεθεί σε μία αίθουσα για να ακούσει πιανιστικές συνθέσεις. «Αν δεν ασχοληθώ μια μέρα στο πιάνο θα το καταλάβω εγώ, αν δεν ασχοληθώ δυο μέρες θα το καταλάβουν οι φίλοι μου, αν δεν ασχοληθώ τρεις μέρες θα το καταλάβει όλος ο κόσμος», όπως είχε υπογραμμίσει ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.
Ανακαλούμε την εικόνα ενός πιάνου. Τα ασπρόμαυρα πλήκτρα του καλούν έκαστο να τα πλησιάσει και να αγγίξει – αρχικά διστακτικά, έπειτα πιο προσεχτικά, στην πορεία λιγότερο τρεμάμενα και περισσότερο σίγουρα ώσπου το πιάνο να αποτελέσει προέκταση του ψυχισμού του προσώπου που παραδίνεται στην πιανιστική μαγεία. Μία τέτοια «προέκταση» αποτυπώνεται – μεταξύ άλλων – στην ταινία της Νεοζηλανδής σκηνοθέτη Jane Campion, με τίτλο «Μαθήματα Πιάνου» (1993), καθώς το πιάνο αποτελεί τη «φωνή» για την μουγγή πρωταγωνίστρια της ταινίας η οποία κατακλύζεται από τη μουσική που συνέθεσε ο Michael Nyman, αποδίδοντας στο μέγιστο το συναισθάνεσθαι της ηρωίδας.
Τα παραπάνω ανακλήθηκαν από τη συναισθηματική μνήμη με αφορμή τη μεγάλη γιορτή του πιάνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ο λόγος για τις Piano Days, το πλούσιο πρόγραμμα των οποίων δίνει τη δυνατότητα σε ανθρώπους κάθε ηλικίας να παρακολουθήσουν συναυλίες με κλασικές αλλά και τζαζ επιρροές, δράσεις για παιδιά αλλά και ρεσιτάλ ανερχόμενων μουσικών και να γνωρίσουν από κοντά το πιάνο, τη φιλολογία και τους ερμηνευτές του, χωρίς στεγανά και προκαταλήψεις.
Η πιανιστική γιορτή θα πραγματοποιεί φέτος το διήμερο 25 και 26 Ιανουαρίου, οπότε και στους φιλόξενους χώρους του Μεγάρου Μουσικής θα παρευρεθούν και θα αναμετρηθούν με το πιάνο οι σολίστ Αρτύρ Ανσέλ, Αχιλλέας Γουάστωρ, Αλεξία Μουζά, Νεφέλη Μούσουρα, Λουντμίλα Μπερλίνσκαγια, Αλεξάντρα Νταριέσκου, Αλεξάντρα Ντόβγκαν, Απόστολος Παληός, Ίλια Σμούκλερ, Λούκας Στέρνατ.
Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζουμε την πρωτοποριακή παράσταση πολυμέσων για σόλο πιάνο με χορό και ψηφιακά κινούμενα σχέδια «Ο Καρυοθραύστης κι εγώ» την οποία δημιούργησε η ρουμανικής καταγωγής σολίστ του πιάνου Αλεξάντρα Νταριέσκου, με στόχο να προσεγγίσει το νεότερο κοινό και να χτίσει γέφυρες με όσους δεν είναι ακόμη εξοικειωμένοι με την κλασική μουσική.
Από την παράσταση «Ο Καρυοθραύστης κι εγώ» @ΝigelNorrington. Πηγή φωτ.: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Στις αίθουσες του Μεγάρου Μουσικής μας προσκαλούν, επίσης, συνθέσεις των Μωρίς Ραβέλ, Καμίγ Σαιν-Σανς, Αρτούρο Μάρκες, Μπετόβεν, Σούμαν, Σκριάμπιν και Μπαχ, όπως αναλυτικά περιγράφονται στο παρακάτω πρόγραμμα.
Piano Days - 25-26 Ιανουαρίου. Η προπώληση για όλες τις εκδηλώσεις έχει αρχίσει. Πληροφορίες: 210 7282333, megaron.gr
Πηγή κεντρικής φωτ.: Shutterstock
