Περιορισμένος αριθμός νέων ταινιών προβάλλεται από την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους με διακριτές εκείνες δύο Ιαπώνων σκηνοθετών που μέσα από δύο διαφορετικά είδη –animation και δράμα– θίγουν βαθύτερα ζητήματα έχοντας τιμηθεί για τη θεματολογία και τη σκηνοθετική τους αρτιότητα σε κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Τις δύο αυτές ταινίες πλαισιώνουν τρεις ακόμη που άπτονται στην περιπέτεια/ δράση, το θρίλερ και τη σάτιρα. Εκτός των δύο των Ιαοώνων σκηνοθετών που αναφέρουμε παρακάτω, στις κινηματογραφικές προβάλλεται η νέα ταινία του Ρουμάνου Ράντου Ζούντε, «Μην περιμένετε και πολλά από το τέλος του κόσμου», στην οποία καυτηριάζει την κοινωνία. Πρωταγωνιστής ένας μη καλοπληρωμένος βοηθός παραγωγής ο οποίος αναλαμβάνει τη δημιουργία ενός εταιρικού βίντεο για λογαριασμό πολυεθνικής, το οποίο αφορά την ασφάλεια στο χώρο εργασίας.
Στην ταινία «Άργκαϊλ» του Μάθιου Βον όσα αναφέρονται στα βιβλία που γράφει μία συγγραφέας, γίνονται πραγματικότητα και τοποθετούνται σε έναν βίαιο κόσμο με πρωταγωνιστή τον πράκτορα Άργκαϊλ, σκοπός του οποίου είναι η εξάρθρωση ενός παγκόσμιου δικτύου κατασκόπων. Με την ταινία να αποτελεί σχόλιο τόσο για τη βία που υπάρχει σε κάθε κοινωνία όσο και για τη δύναμη του λογοτεχνικού λόγου μεταξύ άλλων στην οπτικοποίηση του κόσμου που ξετυλίγεται στις σελίδες των βιβλίων.
Όσο για τον «Ύποπτο» του Φιλίπ Μπαραντίνι, αποτελεί περιπέτεια ηλεκτρονικής καταδίωξης με κεντρικό πρόσωπο έναν νεαρό που κατηγορείται λανθασμένα ως ύποπτος βομβιστής.
Το αγόρι και ο ερωδιός
Πανελλήνια πρώτη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» και βραβευμένη με Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων η νέα ταινία του Ιάπωνα Χαγιάο Μιγιαζάκι, με τίτλο «Το αγόρι και ο ερωδιός». Το είδος της ταινίας –animation– το καθιστά και οπτικά πιο οικείο στους κινηματογραφόφιλους που βρίσκονται στην παιδική ηλικία και συνάδει απόλυτα με την υπόθεση που εκτυλίσσεται ώστε να αποδοθεί στο μέγιστο ο κόσμος που ξετυλίγεται στην ταινία.
Κεντρικό πρόσωπο ένα αγόρι που αναζητεί τη μητέρα του σε έναν κόσμο στον οποίο συνυπάρχουν ζωντανοί αλλά και νεκροί. Σε αυτόν τον κόσμο η έννοια της ύπαρξης αποκτά νέα σημασία, η παρουσία αγαπημένων προσώπων κρίνεται αδήριτη και αναδύονται τα βαθύτερα «θέλω». Ποιος είναι εν τέλει ο ήρωας;
Πλάνο 75
Μία ακόμη ταινία Ιάπωνα σκηνοθέτη στις μαρκίζες των κινηματογράφων από την 1η Φεβρουαρίου. Ο λόγος για το «Πλάνο 75» της Τσι Χαγιακάουα, μία τρυφερή ταινία που θίγει ζητήματα ύπαρξης και επιλογής της με φόντο την Ιαπωνία σε μία μελλοντική εκδοχή της. Η ταινία δανείζεται τον τίτλο της από το κυβερνητικό πρόγραμμα «Σχέδιο 75» το οποίο αναφέρεται στην υπόθεση και σύμφωνα με το οποίο οι πολίτες άνω των 75 μπορούν να επιλέξουν οικειοθελώς την ευθανασία, ως λύση στο πρόβλημα μιας ολοένα και πιο γερασμένης κοινωνίας.
Η μοναξιά αναδύεται ακόμη και εάν κάθε πρόσωπο βρίσκεται περιτριγυρισμένο από ανθρώπους κι αυτό είναι ένα σχόλιο της ταινίας. «Και παιδιά να έχεις πάντα νιώθεις μοναξιά. […] Είμαστε μόνοι σ’ αυτή τη ζωή», αναφέρει –μεταξύ άλλων– μία ηλικιωμένη γυναίκα με περιορισμένα μέσα επιβίωσης. Αποτελεί μία από τους πρωταγωνιστές της ταινίας από κοινού με έναν πραγματιστή που δίνει πληροφορίες για το Πλάνο 75 και ένα νεαρό εργάτη από τις Φιλιππίνες.
Πλάνα κάθε είδους με καμβά άλλοτε το φυσικό ή το αστικό τοπίο, έμφαση στις κινήσεις και λακωνικότητα στους διαλόγους στην ταινία της Χαγιακάουα που αποτελεί την επίσημη πρόταση της Ιαπωνίας στα 95α Όσκαρ (2023), απέσπασε ειδική μνεία της επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών και έχει βραβευθεί με Χάλκινο Αλέξανδρο στο 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Κεντρική φωτ.: Από την ταινία «Πλάνο 75». Πηγή φωτ.: Weirdwave
