Η γυναίκα σε όλες της τις εκφάνσεις είναι ένα από τα βασικά θέματα στις ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ, ο οποίος αποτύπωσε στο μέγιστο την πολυπλοκότητα και την ομορφιά της γυναικείας φύσης, συνηθίζοντας να δουλεύει με τις ίδιες ηθοποιούς. Μία από αυτές, η βραβευμένη με το τιμητικό βραβείο Γκόγια (2018), Μαρίσα Παρέδες, η οποία «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 78 ετών έχοντας κατά την καριέρα της κερδίσει το προσωνύμιο «το κορίτσι του Αλμοδόβαρ».
Η είδηση του θανάτου της μας κάνει να αναπολήσουμε τις ταινίες του Ισπανού σκηνοθέτη και τα χαρακτηριστικά τους, ένα από αυτά η αισθητική των έντονων χρωμάτων που χρησιμοποιεί σε πολλές ταινίες του. Ομοίως έντονα τα χρώματα με τα οποία ενδυόταν η Μαρίσα Παρέδες στις έξι ταινίες του Αλμοδόβαρ. Από τα «Ψηλά Τακούνια», «Το Μυστικό μου Λουλούδι», «Όλα για τη Μητέρα Μου», «Μίλα Της», «Το Δέρμα που Κατοικώ» και τις «Αμαρτωλές Καλόγριες», η αποθανούσα Ισπανή ηθοποιός άφησε το στίγμα της με αφοπλιστικούς διαλόγους και αντίστοιχο, έντονο βλέμμα, μεγάλα κοσμήματα που τόνιζαν την κάθε φορά εμφάνισή της και χαρακτηριστικό βάδισμα.
«Ο ισπανικός κινηματογράφος μένει χωρίς μία από τις πιο εμβληματικές ηθοποιούς, τη Μαρίσα Παρέδες, η οποία αφήνει πίσω της μια μακρά καριέρα στην οποία το κοινό μπόρεσε να τη δει σε περισσότερες από 75 περιπτώσεις στη μεγάλη οθόνη», όπως ανακοίνωσε η Ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter).
El cine español se queda sin una de sus actrices más icónicas, Marisa Paredes, que deja tras de sí una larga carrera en la que el público ha podido verla en más de 75 ocasiones en la gran pantalla.https://t.co/gS32fWU4fz pic.twitter.com/sAFty5B08C
— Academia de Cine (@Academiadecine) December 17, 2024
Διεθνή και σημαντικά φεστιβάλ, όπως των Καννών την αποχαιρετούν με ένα βίντεο - αναδρομή στην καριέρα της.
Éternelle Marisa Paredes.💔 Pour ce sublime, inoubliable moment de cinéma et tous les autres. Pour l'émotion, merci. pic.twitter.com/A5e2g4Bq7E
— Festival de Cannes (@Festival_Cannes) December 17, 2024
Εκτός από τις ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ, τη θυμόμαστε για τη συμμετοχή της σε παραγωγές όπως «Η ζωή είναι ωραία» του Ιταλού Ρομπέρτο Μπενίνι καθώς και «Στη ράχη του διαβόλου» του Μεξικανού Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. Η καριέρα της, ξεκίνησε να «οικοδομείται» από την ηλικία των 14 ετών, και κατάφερε να γίνει μία από τις σπουδαίες κυρίες της υποκριτικής στην Ισπανία, όπου διετέλεσε και πρόεδρος της Ακαδημίας Κινηματογράφου της χώρας, το διάστημα μεταξύ 2000 και 2003. Είχε προταθεί δύο φορές για τα εθνικά κινηματογραφικά βραβεία Γκόγια της Ισπανίας.
Το διπλανό δωμάτιο
Μιας και έγινε λόγος για τον Αλμοδόβαρ, δεν θα μπορούσε να απουσιάσει μία μικρή αναφορά στην τελευταία του ταινία – και μάλιστα αγγλόφωνη – «Το διπλανό δωμάτιο» (2024) η οποία μάλιστα απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους η Τίλντα Σουίντον και η Τζούλιαν Μουρ, συνθέτουν μία ταινία άκρως εξομολογητική και βαθιά ανθρώπινη για την υπαρξιακή αγωνία και τον θάνατο δίχως να επιδίδονται σε μελοδραματισμούς.
Τα έντονα χρώματα παραπέμπουν σε πίνακες του Χόκνεϋ, έρχονται δε, σε αντιπαράθεση με το φορτισμένο περιεχόμενο της ταινίας. Η ειλικρίνεια και ανάγκη επικοινωνίας υπογραμμίζεται με το πολύ κοντινά πλάνα και ο Αλμοδόβαρ μας τονίζει την παντοδυναμία του «μαζί» παρότι ο θάνατος είναι για τον καθένα μία κατάσταση μοναχική.
Κεντρική φωτ.: Η ηθοποιός Μαρίσα Παρέδες κρατά το τιμητικό βραβείο Γκόγια κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής των κινηματογραφικών βραβείων Γκόγια στη Μαδρίτη, το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018. (AP Photo/Paul White)
