Το Goethe-Institut Thessaloniki, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και το πρόγραμμα Realise, που συνδιοργανώνει η ArtBOX, παρουσιάζουν το project In the heart of the heart of another country, ένα συλλογικό project, συνδιοργάνωση των AIN (Παρίσι-Δαμασκός-Βηρυττός), Mansion (Βηρυττός) και Twixtlab (Αθήνα).
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ταινίες, ντοκιμαντέρ, συζητήσεις και εκθέσεις, και διαφοροποιείται σε κάθε πόλη όπου πραγματοποιείται: Αθήνα (3-6 Ιουνίου), Θεσσαλονίκη (15 Ιουνίου) και Βηρυττό (19-25 Σεπτεμβρίου).
Στη Θεσσαλονίκη, το πρόγραμμα παρουσιάζεται στο πλαίσιο του project Realise - The Resilience of Art in Public Spaces, που διοργανώνει το Heinrich Boell Foundation Brandenburg σε συνεργασία με την ArtBOX και τέσσερις ακόμη φορείς απ' όλη την Ευρώπη, με την υποστήριξη του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη» της ΕΕ.
Επίσης, πραγματοποιείται κάτω από την ομπρέλα της σειράς εκδηλώσεων λόγου «Διασταυρώσεις» του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στις οποίες οι καλεσμένοι συζητούν τη σύνδεση της εικόνας με μία θεματική. Στην παρούσα εκδήλωση προσεγγίζεται η σχέση της εικόνας με την κρίση στη Συρία, στην Ελλάδα και στον Λίβανο. Πρόκειται για την πρώτη παράλληλη δράση του ΜΦΘ, στο πλαίσιο της έκθεσης φωτογραφίας «Μια άλλη ζωή: Ανθρώπινες ροές / Άγνωστες Οδύσσειες».
To Realise θέτει ερωτήματα σχετικά με το πώς οι σύγχρονοι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν το αποσταθεροποιητικό και γενικευμένο φαινόμενο των κρίσεων: Ποιες όψεις τους προσεγγίζουν; Τι είδους ιδέες και εναλλακτικά μοντέλα αντίστασης μπορούν να διαμορφωθούν; Πώς μπορεί η όποια κρίση να συμβάλλει στην προώθηση στρατηγικών αντίστασης; Με ποιους τρόπους η ίδια η τέχνη και ο πολιτισμός αντιμετωπίζουν κρίση; Υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί Δημιουργική Ευφυΐα εν καιρώ Κρίσης (Creative Crisis Intelligence);
Προκειμένου να ανιχνεύσει τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, το Realise διοργάνωσε τον περασμένο Δεκέμβριο στη Θεσσαλονίκη ένα συνέδριο γύρω από τον αντίκτυπο της τέχνης για την κοινωνική αλλαγή (art for social change) στη βιώσιμη ανάπτυξη μιας πόλης, σε συνεργασία με το project LABattoir του Δήμου Θεσσαλονίκης για τα Παλιά Σφαγεία.
Στις 15 Ιουνίου, το Realise καταπιάνεται με το ζήτημα της κρίσης μέσα από μια κατεπείγουσα οπτική, παρουσιάζοντας το project In the heart of the heart of another country, που έχει ως στόχο να προκαλέσει συζητήσεις γύρω από την τρέχουσα κατάσταση στη Συρία και την πολιτική και κοινωνικοπολιτική κρίση τόσο στην Ελλάδα όσο και στον Λίβανο, να επιδιώξει συσχετισμούς ανάμεσα στους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι αντιστέκονται σε αυτές τις περιοχές, και να εξετάσει πώς η παρουσία μετατοπισμένων ανθρώπων –των επονομαζόμενων μεταναστών ή προσφύγων– επιδρά στις καλλιτεχνικές και ακτιβιστικές πρακτικές σ' αυτές τις τρεις χώρες.
Το πρόγραμμα στη Θεσσαλονίκη περιλαμβάνει προβολές έργων βίντεο, ντοκιμαντέρ και μυθοπλαστικών ντοκιμαντέρ, καθώς και μια συζήτηση γύρω από την τρέχουσα κατάσταση. Καλλιτέχνες, ακτιβιστές και ερευνητές θα μοιραστούν και θα ανταλλάξουν σκέψεις, μεθόδους και πρακτικές για να αναλύσουν, να παρέμβουν και να δημιουργήσουν νέες προοπτικές εντός των τρεχόντων κοινωνικοπολιτικών μετασχηματισμών που συμβαίνουν στις τρεις χώρες. Το πρόγραμμα ευελπιστεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για μακροχρόνιες συνεργασίες και ανταλλαγές.
* Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από την ομότιτλη ποιητική συλλογή της Etel Adnan που δημοσιεύτηκε το 2005. Η Adnan είναι μια αναγνωρισμένη Λιβανο-Αμερικανίδα ποιήτρια, δοκιμιογράφος και εικαστικός, το έργο της οποίας ποτέ δεν απέφυγε να αντιμετωπίσει τις τραγωδίες της σύγχρονης ιστορίας κατά πρόσωπο. Γεννημένη το 1925, η Etel Adnan μεγάλωσε στη Βηρυττό. Η μητέρα της ήταν Ελληνίδα από τη Σμύρνη και ο πατέρας της Σύριος από τη Δαμασκό. Ζει ανάμεσα στο Παρίσι, στη Βηρυττό και στην Καλιφόρνια.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
18:00-18:30 ΠΡΟΒΟΛΕΣ
Randa Maddah, Light Horizon, 2012, βίντεο, 7''22''
Συρία, ζει στο Majdal al Beik
Χωρίς διαλόγους
Κινηματογραφημένη στο κατεχόμενο από το Ισραήλ συριακό Golan, στο κατεστραμμένο χωριό Ain Fit, μια γυναίκα συγυρίζει σχολαστικά το δωμάτιο ενός ερειπίου. Η ταινία της Maddah αποτελεί μια ποιητική απόπειρα καταγραφής της προσπάθειας ενός ατόμου να δημιουργήσει συνθήκες ιδιωτικότητας και οικειότητας σε μια βίαιη περιοχή που χαρακτηρίζεται από την τραγωδία και την καταστροφή.
Γεννημένη το 1983 στη Majdal Sharms (υψώματα του Golan), όπου ζει. Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Δαμασκού (Τμήμα Γλυπτικής), χρησιμοποιεί ζωγραφική, χαρακτική, γλυπτική και βίντεο, για επεξεργαστεί την πραγματικότητα της περιοχής όπου διαμένει, ανάμεσα στη Συρία και στο Ισραήλ. Η δουλειά της έχει εκτεθεί στη Mediterranea 16 (Ανκόνα), στο Al Ma'mal Art Foundation (Ιερουσαλήμ), στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο και στις Διεθνείς Συναντήσεις Αραβικού Κινηματογράφου στη Μασσαλία.
Ammar al Beik, The Sun's Incubator, μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ, 2011, 12''
Συρία, ζει στο Βερολίνο
Αραβικά και Γαλλικά με ελληνικούς υπότιτλους
4 Φεβρουαρίου 2011: Η οικογένεια ετοιμάζεται να πάει στη διαμαρτυρία. Το πλήθος εξαγριωμένο κραυγάζει: «Κάτω ο δικτάτορας Mubarak που εξευτελίζει τους Αιγύπτιους τα τελευταία τριάντα χρόνια!»
27 Μαΐου 2011: Ο δεκατριάχρονος Σύρος Hamza al-Khateeb φυλακίζεται και βασανίζεται μέχρι θανάτου. Η Συρία εξεγείρεται.
Η ταινία συνιστά μια σκέψη για τη ζωή, τον θάνατο και την πολιτική δέσμευση.
Γεννημένος στη Δαμασκό το 1972. Ζει στο Βερολίνο.
Οι ταινίες του φωτογράφου και κινηματογραφιστή Ammar al-Beik κινούνται μεταξύ μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Βιντεοσκοπεί στιγμές από την καθημερινότητά του, όπως για παράδειγμα τη σύζυγό του, τη μητέρα του, τους κοντινούς του φίλους και τα μέρη όπου διαμένει. Οι ταινίες του έχουν προβληθεί σε διεθνή φεστιβάλ, όπως αυτά του Σάο Παόλο, του Εδιμβούργου, του Βερολίνου, του Λοκάρνο και του Cimena du Reel. Έχει βραβευτεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας (2006) και στο Φεστιβάλ Αραβικού Κινηματογράφου του Ρότερνταμ (2007). Η ταινία του The Sun's Incubator προβλήθηκε πρώτη φορά στο Διαγωνιστικό Τμήμα Orizzonti του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας 2011. Η δουλειά του βρίσκεται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Ανάμεσά τους η Συλλογή του Centre Pompidou στο Παρίσι, του Μουσείου Τέχνης του Λος Άντζελες και του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜοΜΑ).
18:30-19:30 Συζήτηση: «Προσεγγίσεις περί Μετατοπίσεων»
Ελληνικά και Αγγλικά με διερμηνεία
Οι ομιλητές θα αναφερθούν σε διαφορετικές πλευρές της κρίσης, του μεταναστευτικού ζητήματος και της εξορίας, μέσα από την οπτική της αναπαράστασης.
Σοφία Γρηγοριάδου, εικαστικός, ιδρυτικό μέλος του TwixtLab / Αθήνα
Μέσα από τα πράγματα και τους τρόπους με τους οποίους δρουν, η Σοφία Γρηγοριάδου διερευνά διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με τον εκτοπισμό των ανθρώπων. Εστιάζει σε σχετικά έργα τέχνης, καθώς και στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης. Τελευταία, η μετανάστευση εμφανίζεται ως επαναλαμβανόμενο θέμα σε ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικής και ακτιβιστικής δραστηριότητας, από γνωστά διεθνή καλλιτεχνικά γεγονότα μέχρι τοπικές παρεμβάσεις και διαδικτυακά projects. Η προσέγγισή της αποτελεί μέρος μιας έρευνας γύρω από ζητήματα σχετικά με τη μετανάστευση, σε συνεργασία με την Έλλη Βασσάλου, καλλιτέχνιδα και αρχιτέκτονα (https://objectbios.wordpress.com).
Delphine Leccas, επιμελήτρια, ιδρυτικό μέλος του AIN / Γαλλία, Λίβανος, Συρία
Το AIN είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ξεκίνησε το 2008 στη Δαμασκό. Ασχολείται κυρίως με τη σύγχρονη καλλιτεχνική σκηνή της Συρίας, ενώ τακτικά οργανώνει δράσεις, κινηματογραφικές προβολές, εκθέσεις, στρογγυλά τραπέζια και performances στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη (Visual Arts Festival, Δαμασκός 2010, Biennale Νέων, Θεσσαλονίκη 2011, International Film Festival, Ρότερνταμ 2012, Depo, Κωνσταντινούπολη 2013, ZKM, Καρλσρούη 2014, Institute for Islamic Culture, Παρίσι 2015). Πρόσφατα μετεγκαταστάθηκε στη Βηρυττό. Το ΑΙΝ έχει ως στόχο να οργανώσει πλατφόρμες, για να στηρίξει τους Σύριους καλλιτέχνες που διαμένουν στο εξωτερικό δημιουργώντας δίκτυα και διασυνδέσεις στις νέες χώρες κατοικίας. Με αυτόν τον τρόπο πραγματώνει τον σκοπό της να αναδείξει τη συριακή καλλιτεχνική σκηνή.
www.delphineleccas.org
Ηώ Μυρτώ Χαβιαρά, εικαστικός, ιδρυτικό μέλος του TwixtLab / Αθήνα
Η Ηώ Μυρτώ Χαβιαρά είναι απόφοιτος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Goldsmiths του Λονδίνου (MFA) και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (2014). Είναι μια από τους επιμελητές του TwixtTlab, ενός project καλλιτεχνικής έρευνας μεταξύ –ή αλλιώς twixt– τέχνης, ανθρωπολογίας και κοινωνικής πραγματικότητας. Ως εικαστικός έχει συμμετάσχει σε διεθνείς εκθέσεις και έχει δημοσιεύσει κείμενα σχετικά με την τέχνη, την ελληνική κρίση και τον δημόσιο χώρο της Αθήνας. Έχει επίσης λάβει μέρος σε συνέδρια και έχει συνεπιμεληθεί διεθνή εργαστήρια και φεστιβάλ. Το καλλιτεχνικό της έργο περιλαμβάνει άρθρα, lecture performances, καλλιτεχνικές επεμβάσεις και επιμέλεια projects.
Το Twixtlab έχει ερευνητικό, εκπαιδευτικό και δημιουργικό χαρακτήρα μεταξύ –ή αλλιώς twixt– τέχνης, ανθρωπολογίας και κοινωνικής πραγματικότητας. Υιοθετεί τη μορφή εργαστηρίου και στοχεύει να διαμορφώσει ή να στηρίξει παρεμβάσεις στην καθημερινή ζωή με τη χρήση των εργαλείων της σύγχρονης τέχνης. Οι δραστηριότητες του Twixtlab χαρακτηρίζονται από την αναφορά στον κριτικό λόγο των ανθρωπιστικών επιστημών και τη συστηματική διασύνδεση καλλιτεχνικής και επιστημονικής έρευνας. Το Twixtlab προτείνει μαθήματα, σεμινάρια, workshops, προβολές κ.ά. Απευθύνεται σε οποιονδήποτε επιθυμεί να συμμετάσχει, ανεξάρτητα με την ως τώρα επαφή του με τη σύγχρονη τέχνη ή τις ανθρωπιστικές επιστήμες. https://twixtlab.wordpress.com/
Ελένη Χοντολίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Α.Π.Θ., Συντονίστρια του προγράμματος παιδαγωγικής παρέμβασης των καταυλισμών στα Διαβατά και στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης
Η Ελένη Χοντολίδου σπούδασε Φιλολογία και Παιδαγωγική στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και στο Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Σχολικής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, όπου διδάσκει από το 1981. Τα μαθήματα, οι δημοσιεύσεις και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της λογοτεχνικής και γλωσσικής εκπαίδευσης, του σχεδιασμού και της αξιολόγησης προγραμμάτων διδασκαλίας, των Σπουδών Γραμματισμού και των Πολιτισμικών Σπουδών, με έμφαση σε ζητήματα ταυτότητας, ετερότητας και υποκειμενικότητας. Συμμετείχε στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων (1997-2015) με κύριο αντικείμενο τη δημιουργία εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού για το μάθημα της λογοτεχνίας. Υπήρξε υπεύθυνη Επιμόρφωσης των Εκπαιδευτικών και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής-Ομάδας Συντονισμού, 2001-2004 στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Στρατευμένη με την «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη» από το 2006 και Πρόεδρος της Α΄ Κοινότητας από τον Σεπτέμβριο του 2014. Συντονίστρια του προγράμματος παιδαγωγικής παρέμβασης των καταυλισμών στα Διαβατά και στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης και μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων.
Ανδρέας Τάκης, Επίκουρος Καθηγητής Φιλοσοφίας και Μεθοδολογίας του Δικαίου στο Τμήμα Νομικής του Α.Π.Θ.
Ο Ανδρέας Τάκης είναι Επίκουρος Καθηγητής Φιλοσοφίας και Μεθοδολογίας του Δικαίου στο Τμήμα Νομικής του Α.Π.Θ. Υπήρξε Γενικός Γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής στο Υπουργείο Εσωτερικών (2009-2011), Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, υπεύθυνος του Τομέα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (2003-2009), και μέλος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (2003-2011). Πρόσφατα, διορίστηκε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και έχει γράψει άρθρα πολιτικής και ηθικής φιλοσοφίας και συνταγματικού δικαίου.
20:00-23:30 ΠΡΟΒΟΛΕΣ
Tracing Movements, Patras Dead End, 2015, ντοκιμαντέρ, 33''12
Ελλάδα, ζουν στην Αθήνα, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία
Ελληνικά και Αγγλικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους
Η Πάτρα είναι κεντρικό λιμάνι της Ελλάδας στην Αδριατική Θάλασσα – η Ιταλία βρίσκεται μονάχα μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, μετανάστες έχουν έρθει στην Πάτρα γιατί είναι πύλη εξόδου, το τελευταίο λιμάνι απόπλου για εκείνους που ελπίζουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους στη Δυτική Ευρώπη. Η ταινία ακολουθεί εκείνους που προσπαθούν να επιβιώσουν καθημερινά στην Πάτρα, αναπολούν την εποχή των συλλογικών διεκδικήσεων των μεταναστών και αναρωτιούνται τι επιφυλάσσει το μέλλον.
Το Tracing Movements είναι ένα συλλογικό κινηματογραφικό εγχείρημα που προσπαθεί να καταγράψει στιγμές συλλογικής πολιτικής δράσης ενάντια σε μια Ευρώπη που διαρκώς φιλτράρει και ελέγχει την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων εντός και εκτός των συνόρων της. Η Λώρα Μαραγκουδάκη είναι εικαστικός και κινηματογραφίστρια και ζει στην Αθήνα. Η Sylvie Plannerl είναι ερευνήτρια και κινηματογραφίστρια και ζει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Matthieu Quillet είναι ανεξάρτητος κινηματογραφιστής και ζει στη Νότια Γαλλία.
Khaled Soliman al Nassiry, Antonio Augugliaro, Gabriele Del Grande,
On the bride''s side, μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ, 2014, 98''
Συρία-Παλαιστίνη-Ιταλία, ζουν στο Μιλάνο
Αραβικά και Ιταλικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους
Ένας Παλαιστίνιος ποιητής κι ένας Ιταλός δημοσιογράφος συναντούν στο Μιλάνο πέντε Παλαιστίνιους και Σύριους που πέρασαν στην Ευρώπη μετά τη φυγή τους από τον πόλεμο. Με την ελπίδα ότι οι ίδιοι δεν θα συλλαμβάνονταν ως διακινητές, αποφάσισαν να βοηθήσουν τους πρόσφυγες να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους προς τη Σουηδία, σκηνοθετώντας έναν γάμο. Σε αυτό το φορτισμένο συναισθηματικά ταξίδι αναδύονται ιστορίες, ελπίδες και όνειρα, αλλά επίσης αποκαλύπτεται μια άγνωστη πτυχή της Ευρώπης. Μια διεθνής, αλληλέγγυα και «ασεβής» Ευρώπη που εξευτελίζει τους νόμους και τους περιορισμούς ενός μασκαρεμένου φρουρίου.
Γεννημένος το 1978 στο Μιλάνο, όπου ζει, ο Antonio Augugliaro εργάζεται ως μοντέρ και σκηνοθέτης σε τηλεοπτικά κανάλια, αλλά και σε ανεξάρτητες κινηματογραφικές παραγωγές του Μιλάνο.
Γεννημένος το 1982 στο Μάντσεστερ, ο Gabriele del Grande ζει στο Μιλάνο. Είναι συγγραφέας και ανεξάρτητος δημοσιογράφος. Το 2006 ίδρυσε το διαδικτυακό παρατηρητήριο για τα θύματα των συνόρων Fortress Europe, μια από τις πιο αξιόπιστες πηγές ενημέρωσης για ζητήματα γύρω από τα ευρωπαϊκά σύνορα. Επίσης, κάλυψε δημοσιογραφικά την Αραβική Άνοιξη και τους πολέμους στη Λιβύη και στη Συρία.
Γεννημένος το 1979 στη Δαμασκό, ο Khaled Soliman al-Nassiry ζει στο Μιλάνο. Είναι ποιητής, κριτικός λογοτεχνίας και γραφίστας. Τελευταία εργάζεται ως αρχισυντάκτης και γραφίστας ενός εκδοτικού οίκου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και ως αρχισυντάκτης στο ιταλο-αραβικό περιοδικό Al-Jarida.
Ziad Kalthoum, The Immortal Sergeant, μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ, 2013, 72''
Συρία-Γερμανία, ζει στο Βερολίνο
Αραβικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους
Γυρισμένη στην καρδιά της Δαμασκού στις αρχές της επανάστασης, η ταινία αιχμαλωτίζει την καθημερινότητα των κατοίκων της Δαμασκού. Όταν ο κινηματογραφιστής τελειώνει με τα καθημερινά στρατιωτικά του καθήκοντα στον συριακό στρατό, όπου υπηρετεί υποχρεωτικά, βγάζει τη στρατιωτική του στολή και επιστρέφει στη ζωή του, δηλαδή στη δουλειά του ως βοηθός του σκηνοθέτη Mohammad Malas. Αναζητώντας νόημα σε αυτή τη σχιζοφρενική κατάσταση, αποφασίζει να γυρίσει ένα making-of για την ταινία στην οποία εργάζεται. Το έργο ξεπερνά τους αρχικούς του στόχους.
Γεννήθηκε στη Homs το 1981 και ζει στο Βερολίνο. Έχοντας ολοκληρώσει τις κινηματογραφικές σπουδές του στη Ρωσία, ο Ziad Kalthoum εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε διάφορες ταινίες Σύριων κινηματογραφιστών, όπως ο Mohammad Malas και ο Talal Derki. Σύντομα, το 2011, άρχισε να δουλεύει επάνω στα δικά του ντοκιμαντέρ. Το έργο του Aydil (2011) γυρίστηκε στο Κομπάνι. Ο ίδιος αναγκάστηκε να φύγει από τη Συρία μετά τα γυρίσματα της ταινίας The Immortal Sergeant. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνει την καινούρια του ταινία γύρω από τις εργασιακές συνθήκες των Σύριων εργατών στη Βηρυττό.
