Συσσωρεύει δυσαρέσκεια πλέον το ενεργειακό κόστος. Διαπερνά όλη την παραγωγική οικονομία και παράγει πολιτική γκρίνια. Για τους αγρότες είναι το πρώτο αίτημα. Από δίπλα η μεταποίηση δυσανασχετεί καιρό τώρα. Το πρόβλημα αποτυπώνεται και στον «σφυγμό των επιχειρήσεων», την ετήσια έρευνα του ΣΕΒ, την οποία παρουσίασε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Δ. Παπαλεξόπουλος.
Σε λίγο, όποιος πολιτικός εκθειάζει την ενεργειακή μετάβαση θα μετρά τα λόγια του. Όλα δείχνουν πως η στιγμή του πολιτικού κόστους πλησιάζει. Το ζήτημα, φυσικά, δεν είναι μόνο ελληνικό. Αγκαλιάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση και περισσότερο τους πολιτικούς του ορθολογισμού, καθώς βρίσκονται εκτεθειμένοι στις πιέσεις των λαϊκιστών.
Θορυβήθηκε το Μαξίμου από την αγροτική έγερση. Από καιρό «έβραζε» η κατάσταση αλλά οι κυβερνητικές προτεραιότητες ήταν άλλες. Ο Πρωθυπουργός δεν είχε περιθώριο να χάσει κι άλλο χρόνο αδικαιολόγητα. Ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει από 5 έως 10 χιλιάδες ευρώ την αρωγή για την πλημμυρική καταστροφή στον θεσσαλικό κάμπο, αλλά οι απαιτήσεις των ξεσηκωμένων δεν σταματούν εδώ.
Έχοντας «πιάσει» το κλίμα στο αγροτικό περιβάλλον ο Κ. Μητσοτάκης ενσωμάτωσε στη ρητορική του το αίτημα. Δεν θα επιτρέψει, τόνισε, να πληρώσουν οι αγρότες την ενεργειακή μετάβαση και ότι θα επιδοθεί σε αυτή την προσπάθεια εντός Ένωσης.
Στο αγροτικό μπλόκο της Βόνιτσας ήταν αναλυτικός:
«Δεν γίνεται εμείς να επιβάλλουμε στους αγρότες και στους κτηνοτρόφους μας να έχουν ένα κόστος για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και ταυτόχρονα να εισάγουμε στην ΕΕ προϊόντα από χώρες που δεν έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και δεν βάζουν τα ίδια υψηλά στάνταρ στα προϊόντα τους. Αυτό είναι ένα ευρωπαϊκό ζήτημα που θα μας απασχολήσει πολύ έντονα τους επόμενους μήνες».
Και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) ευθυγραμμίζεται. Εκφράζει απαισιοδοξία για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας. Αποδίδει το σοβαρό πρόβλημα, της επιταχυνόμενης τα τελευταία χρόνια, αποβιομηχάνισης στο ενεργειακό κόστος και την ενεργειακή μετάβαση.
«Στηρίζουμε, είπε ο Δ. Παπαλεξόπουλος, τις προσπάθειες της Ευρώπης να είναι στην πρωτοπορία για την κλιματική αλλαγή και σε βάθος χρόνου η ενεργειακή μετάβαση θα είναι θετική για την Ελλάδα, αλλά για το μεσοδιάστημα η ενεργειακή μετάβαση θα είναι δύσκολη, επώδυνη και ακριβή και αυτό δεν πρέπει να το υποβαθμίσουμε».
Συνέχισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ με την παρατήρηση, ότι η ενεργειακή μετάβαση θα αυξήσει τις ανισότητες τα επόμενα χρόνια. Ειδικά για τις ελληνικές επιχειρήσεις και το ενεργειακό κόστος, επεσήμανε την ανάγκη της αποτελεσματικής λειτουργίας της αγοράς ενέργειας και την επιτάχυνση των επενδύσεων σε υποδομές και διασυνδέσεις. Το ζητούμενο για τις επιχειρήσεις είναι το κατά το δυνατόν χαμηλό ενεργειακό κόστος κι οι καλά λειτουργούσες αγορές, κατέληξε ο Παπαλεξόπουλος.
Ο λαϊκισμός, ελληνικός και ευρωπαϊκός, δεν παραδέχεται την κλιματική αλλαγή. Προπαγανδιστικά βρίσκει την ευκαιρία και δαιμονοποιεί όλα τα σχετικά με την ενεργειακή μετάβαση και την πράσινη ενέργεια. Σ' ένα ακροατήριο, όπως των αγροτών, που πιέζεται από το διαρκώς αυξανόμενο κόστος καλλιέργειας και ταυτόχρονα λόγω συγκυρίας από τη μείωση ή τον εκμηδενισμό των εσόδων (στην περίπτωση της Θεσσαλίας), η συζήτηση που αφορά στην τιμή του πετρελαίου κίνησης και του ηλεκτρικού ρεύματος είναι προσάναμμα έντασης.
Ο ευρωπαϊκός αγροτικός ξεσηκωμός δεν είναι άσχετος με τις επικείμενες ευρωεκλογές. Όπως συνήθως συμβαίνει, ο αργοκίνητος μηχανισμός των Βρυξελλών πιθανότατα να ξυπνήσει, πάλι με καθυστέρηση, λίγο πριν την πολιτική ζημιά. Αλλά τελικά να αντιδράσει. Κυρίως να ανακουφίσει στο πρόβλημα του ενεργειακού κόστους, που επηρεάζει όλο το εύρος της παραγωγής, από το χωράφι έως τη βιομηχανία.
Αντιστοίχως στην Ελλάδα, ο Φεβρουάριος φαίνεται μήνας δύσκολος για το Μαξίμου. Γάμος ομόφυλων ζευγαριών, αγροτική αντάρα και ιδιωτικά ΑΕΙ συμπίπτουν την ίδια χρονική στιγμή. Μάλλον ο προγραμματισμός δεν ήταν και ο πιο επιτυχής.
Η Αντιπολίτευση αναζητά πολιτικό οξυγόνο μέσα στη φωτιά, την οποία θα προσπαθήσει να συντηρήσει όσο περνάει από το χέρι της. Θα μετρήσει, όπως πάντα, η ψυχραιμία του Πρωθυπουργού και η κυβερνητική συγκρότηση.
Αντίπαλος, εξακολουθεί, ο «κακός» και μόνο εαυτός! Αλλά, δεν του λείπει πια η εμπειρία να κρατηθεί σοβαρός…
