Πολιτική χωρίς λόγια. Πολιτική με εικόνες, φωτό και αναρτήσεις στη δικτύωση. Σε 40 ημέρες ψηφίζουμε για Περιφερειάρχη και Δήμαρχο. Η σημασία τους για τη ζωή μας στην πόλη είναι τεράστια. Άλλο εάν μένουμε στην εικόνα των σελέμπριτι υποψηφίων και από τα ουσιαστικά χαμπάρι ο Τρύφωνας. Στη μεγαλύτερη Περιφέρεια της Ελλάδας, με έργα προϋπολογισμού περίπου 2 δισεκατομμύρια Ευρώ ικανά να μεταμορφώσουν το Λεκανοπέδιο! Σε ποια κατεύθυνση όμως; Δεν ξέρουμε, γιατί κανείς δεν μπαίνει στην ουσιαστική κουβέντα.
Πολιτική στο mute και στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Δυο μήνες μετά την ισοπεδωτική ήττα του, το κόμμα της αξ. Αντιπολίτευσης όχι μόνο δεν μπορεί να συνέλθει, δεν ξέρει καν τι να εκφράσει. Πως να τραβήξει τους αδιάφορους πολίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε χρησιμότητα σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αυτή η «στιγμή» χάθηκε μέσα στον χρόνο, συνεπώς σήμερα πρέπει να υιοθετήσει ή να ανακαλύψει κάτι καινούργιο.
Και να σου:
Ο Κασσελάκης δεν έχει πει ούτε μία ατάκα πολιτική αλλά κάνει θραύση στη δικτύωση. Είναι μια εικόνα τόσο αντίθετη με τον ΣΥΡΙΖΑ ικανή όμως να συγκεντρώνει τα βλέμματα. Γιατί κι οι άλλοι υποψήφιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που μίλησαν πολιτικά είπαν κάτι ουσιαστικό, πρακτικό, μετρήσιμο. Θεωρίες μόνο ανούσιες.
Η κρίση Πατούλη, αρχές Αυγούστου, μέσα στη ΝΔ κράτησε μόλις κάτι ώρες. Με το που ακούστηκε το όνομα Χαρδαλιάς και καθώς ο νυν Περιφερειάρχης δεν ήθελε εσωκομματική φασαρία που πιθανότατα θα τον διακτίνιζε στον πλανήτη Πλούτωνα της πολιτικής, η Αττική καλωσόριζε τον υποψήφιο Περιφερειάρχη της. Ο ίδιος ο Χαρντ Νικ αρκείται προς το παρόν σε κάτι γενικόλογα περί της πολιτικής, αρκεί που δίνει στη δημοσιότητα τις φωτό των σελέμπριτι υποψηφίων συμβούλων του συνδυασμού του!
Πεζοδρόμια Πανεπιστημίου, με Βουκουρεστίου και Αμερικής, πεζόδρομος Κοραή ανοιχτά εργοτάξια. Μην τολμήσεις και διασχίσεις το κέντρο της Αθήνας όταν φυσάει. Με φόντο τα έργα, Ζαχαριάδης από τον ΣΥΡΙΖΑ, Δούκας από το ΠΑΣΟΚ δηλώνουν την υποψηφιότητά τους για τον Δήμο Αθηναίων. Αμήχανοι κι οι δύο. Γιατί να τους ψηφίσουμε; Τι λένε για την Αθήνα; Έχουν κάτι στο μυαλό τους; Λες κι είναι ήδη δεδομένο το αποτέλεσμα και οι υποψήφιοι πρέπει να διεκπεραιώσουν την κομματική τους υποχρέωση…
Οι εκκρεμότητες στην Αττική από την κεντρική διαχείριση των σκουπιδιών έως την παραλιακή Ριβιέρα προφανώς πολλές, όπως και στην Αθήνα. Θα έλεγε κάποιος, δεν πέφτουν ιδέες στο τραπέζι. Αλλά κι όταν έπεσαν, όπως η διαπλάτυνση των πεζοδρομίων στην Πανεπιστημίου, η υλοποίησή τους πήρε τέσσερα χρόνια. Έχουμε τεράστιο πρόβλημα με τα τεχνικά έργα, κάτι που ξεπερνά την Αυτοδιοίκηση, αλλά δεν φαίνεται να αγγίζει ούτε την Κυβέρνηση. Γενικώς, μια αδιαφορία!
Δεν αναζητούμε τον Χάρι Πότερ του Δήμου, γιατί δεν υπάρχει. Μαγικά δεν γίνονται. Η πραγματικότητα είναι σκληρή, το περιβάλλον της πόλης έως και απάνθρωπο. Αυτό που νοιάζει είναι η μικρότερη έκθεση ώστε το τοπίο να μην «τραυματίζει» και η ίδια η πόλη να σέβεται τον πολίτη στο ελάχιστο.
Για αυτά όμως είναι απαραίτητη μια στοιχειώδης πολιτική…
