Όσοι πόνταραν στον Κασσελάκη για έναν ΣΥΡΙΖΑ με πορεία προς την κεντροαριστερά βλέπουν ξανά κουβά. Όχι μόνο δεν πήγε στην εκδήλωση για τον Σημίτη, αλλά έβγαλε γλώσσα αλαζονείας. Με μια τυπική Τσιπρική απάντηση κρατάει σταθερά τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιβάλλον του 3%.
Περπατώντας στον ίδιο (πολιτικό) δρόμο, είτε από την κατεύθυνση της αείμνηστης Μαριέττας Γιαννάκου, είτε από την κατεύθυνση του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, πολιτικοί που συνιστούν το πλειοψηφικό κομμάτι της πολιτικής ζωής έδειξαν πως επιθυμούν να συγκλίνουν στην αντίληψη της συνεννόησης, ακόμη κι αν διαφωνούν. Αναμφίβολα κατάκτηση ωριμότητας του κεντρικού πολιτικού συστήματος. Αυτονόητη πρόοδος σε σχέση με ό,τι έχει προηγηθεί στο παρελθόν…
Δύο πολιτικές εκδηλώσεις, συνέπεσαν την ίδια ημέρα, αφιερωμένες στη Γιαννάκου και στον Σημίτη αποτέλεσαν την αφορμή της συνάντησης στο κοινό πεδίο που συνοπτικά ονομάζεται Κέντρο. Πεδίο το οποίο προκαλεί απέχθεια στους Αριστερούς και τους Ακροδεξιούς. Δίνουν μάχες υπαρξιακές για να παραμείνουν αποσυνάγωγοι στα ακραία χαρακώματα της αναχρονιστικής τους πολιτικής.
Στις επάλξεις της αντισυστημικής Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να τοποθετήσει τον εαυτό του ασθμένως, ο περιπατητής Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κασσελάκης ανάμεσα στις αιφνιδιαστικές του εισόδους σε καταστήματα του ιστορικού κέντρου στην πρωινή του βόλτα, πρόλαβε να δηλώσει, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν παραβρέθηκε στις εκδηλώσεις:
«Τι δουλειά έχω εγώ με όλους εκείνους που έχουν σπαταλήσει τόσα δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού λαού; Ξεχνάμε τη διαπλοκή αυτών των ετών; Μόνο εκσυγχρονισμός δεν ήταν. Ας αναλάβουν άλλοι τον μανδύα του χρέους της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα δεν το προκάλεσε. Ο κ. Τσακαλώτος άφησε μαξιλάρι 37 δισ., δυστυχώς όμως την πάτησε ο ελληνικός λαός».
Αντιγράφοντας τον λαϊκισμό του Τσίπρα, ο καταποντισμένος στις δημοσκοπήσεις Κασσελάκης προσπαθεί να σταθεί σε πολιτικά πόδια με τα δανεικά της Ακροδεξιάς. Υιοθετεί την ίδια φρασεολογία που συναντάται στη λούμπεν προσέγγιση της πολιτικής την τελευταία 20ετία. Ό,τι φώναζαν αντάμα μοιρασμένοι στην «άνω» και «κάτω» πλατεία Συντάγματος ΣΥΡΙΖΑ και ΧΑ.
Το γνωστό τσουβάλιασμα της πολιτικής άποψης που εκφράζεται με τον αμοραλισμό, τη γενίκευση, τη θρασύτητα και τον κομπασμό. Κοινό χαρακτηριστικό είναι προφανώς η ασχετοσύνη που σκεπάζεται με ικανή δόση αλαζονείας και έπαρσης ακριβώς για να καλύψει τα κενά στη γνώση δεδομένων που θα ήταν ικανά να διεγείρουν την πολιτική σκέψη και να κατασταλάξουν σε μια πολιτική δήλωση.
Ο Κασσελάκης στερείται δεδομένων της πρόσφατης πολιτικής, είναι φανερό. Μηρυκάζει δηλώσεις που του προσφέρονται. Διαθέτει προσόντα που προσομοιάζουν σε εκείνα του Τσίπρα, παντελώς ακαλλιέργητα, του δίνουν μια σχετική ευχέρεια στην επικοινωνία. Η πολιτική ηγεσία όμως δεν εξαντλείται στην επικοινωνία.
Η Αριστερά δεν έφερε τη χρεοκοπία, όμως με τη νοοτροπία του «ζήτουλα» συνέβαλε σημαντικά. Δεν απέφυγε τη διαπλοκή, γοητεύτηκε από αυτή και απόλαυσε μέσω του Α. Τσίπρα κρουαζιέρα σε θαλαμηγό κυρίας της μεγαλοαστικής τάξης, η Ελλάδα εκσυγχρονίζεται μόνο που στην προσπάθεια αυτή απουσιάζει συνειδητά ο ΣΥΡΙΖΑ, το μαξιλάρι του Τσακαλώτου ήρθε ως αποτέλεσμα της άγριας φορολογίας του 3ου αχρείαστου Μνημονίου που έφεραν Τσίπρας, Τσακαλώτος και λοιποί με τους τυχοδιωκτισμούς τους.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «ξεπατικώνει» τον προκάτοχο του, παρόμοιες συμβουλές λαμβάνει και τις εκτελεί. Και οδηγεί το κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που του αντιστοιχεί από το εκλογικό του ποσοστό σε συνεχή συρρίκνωση. Το υπόλοιπο έχει πάρει ήδη τον δρόμο του 3%. Κάπου εκεί θα συναρτηθεί το «όλον» του ΣΥΡΙΖΑ, τελικά…
Με τη δήλωση του ο Κασσελάκης έκοψε «κάβους» από το πολιτικό Κέντρο. Ταμπουρώθηκε στη λαϊκίστικη Αριστερά, που είτε με Τσακαλώτο, είτε με Κασσελάκη καμία διαφορά δεν έχει.
Όσοι επένδυσαν στον Τσίπρα για μια πορεία προς την Κεντροαριστερά που δεν την έκανε, πόνταραν στη συνέχεια τα ρέστα τους στον Κασσελάκη. Και δίνουν ξανά ραντεβού στον κουβά…
