Διαβάζοντας τις επιστολές σας στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο κατάρτισα τον κατάλογο με τις αιτίες για τις οποίες αρνηθήκατε ψήφο στη Νέα Δημοκρατία. Η Ελλάδα στον χάρτη των Ευρωεκλογών απεικονίζεται «γαλάζια», όμως η απόκλιση των πέντε μονάδων από το όριο του 33% συνιστά ήττα για την Κυβέρνηση.
Έχω την αίσθηση, ότι το αποτέλεσμα πίκρανε ακόμη κι εκείνους που αποφάσισαν να στείλουν «μήνυμα» στον Μητσοτάκη, με την αποχή τους. Ο ψυχικός δεσμός που δημιουργήθηκε από τα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ανάμεσα στους πολίτες και στον «λυτρωτή» Κυριάκο δεν πρέπει να θεωρείται αμελητέος, όσο κι αν η πολιτική ερμηνεύεται με την «ψυχρή» λογική. Άρα, οι λόγοι για τους οποίους 990.000 ψηφοφόροι (Εθνικών εκλογών 2023) της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισαν να περάσουν στην ουδέτερη ζώνη σταθμεύσεως και αναμονής, πρέπει να αναλυθούν με προσοχή. Δίνω το λόγο σε εσάς…
«Δεν προχωρούν οι Μεταρρυθμίσεις», «Η Δημόσια Ασφάλεια», «Η Δημόσια Διοίκηση», «Τα Πανεπιστήμια που δεν βελτιώθηκαν», «Η αποτυχία της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας», «Η κυβερνητική φοβία για τις κάμερες ασφάλειας», «Υγεία-Νοσοκομεία», «Η Δημόσια Συγκοινωνία», «Το χαράτσι για τα οικόπεδα», «Η φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών», «Το χαράτσι φόρου στους αυτοαπασχολούμενους», «Η καταπιεστική woke κουλτούρα», «Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών», «Η απώλεια των Δεξιών καταβολών της παράταξης και το άνοιγμα στο Κέντρο», «Οι λαθρομετανάστες», «Οι συνταξιούχοι, η προσωπική διαφορά κι η αύξηση που δεν πήραν», «Η ακρίβεια», «Η ενεργειακή μετάβαση κι οι αγρότες» και επιπλέον ο, τι εμπίπτει στη μεγάλη κατηγορία «ακανθώδης καθημερινότητα»…
Ο κατάλογος των επισημάνσεών σας μακρύς. Ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του οφείλουν να τον μελετήσουν προτού σχεδιάσουν τις κινήσεις τους. Γίνεται, αμέσως αντιληπτό, ότι η Κυβέρνηση βρίσκεται ανάμεσα σε διασταυρούμενα «πυρά». Ετερόκλητα συμφέροντα βάλλουν εναντίον ενός στόχου.
Για να μην ξεχνούμε ότι η επιλογή της ψήφου δεν βασίζεται μόνο σε κριτήρια ιδεολογικά, συναισθηματικά, αλλά κατά βάση, στο «ημέτερο» συμφέρον. Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να ικανοποιεί ταυτόχρονα τους πάντες. Άλλοι θα εκφράσουν ευαρέσκεια για τις επιλογές της, κάποιοι άλλοι θα πρέπει να αποφασίσουν τι είναι υπέρτερο για τους ίδιους. Το ατομικό ή το δημόσιο συμφέρον;
Από την ονομαζόμενη «κουλτούρα της αφύπνισης» είναι βέβαιο πως δυσανασχετεί και καταπιέζεται σημαντική μερίδα πολιτών. Δεν έχει όμως ενιαία χαρακτηριστικά. Ας πούμε οι εργαζόμενοι στις Δημόσιες Υπηρεσίες δεν ταυτίζονται με τους λοιπούς πολίτες που απαιτούν αλλαγή νοοτροπίας και άμεση εξυπηρέτηση από το Κράτος. Κι ας συναντώνται στον ίδιο «Δεξιό χώρο», με τις κοινές ιδεολογικές καταβολές, κατά του «γάμου των ομοφύλων»…
Έχω επιχειρηματολογήσει, προσφάτως, για την αναγκαία πλέον άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο. Απαιτείται Συνταγματική Αναθεώρηση σύμφωνοι, δεν μπορεί η Κυβέρνηση μόνη της. Όμως, είναι «ψυχολογικά» έτοιμη η Κυβέρνηση να διατυπώσει, έστω, και την πρόταση; Να δείξει, δηλαδή στο κοινό της, ότι έχει την πρόθεση κι ως πρώτο βήμα ανοίγει τουλάχιστον τη συζήτηση, ώστε να εγγραφεί στις προτάσεις της για τα υπό αναθεώρηση άρθρα.
Μια τέτοια μεγάλου βεληνεκούς πολιτική πρωτοβουλία θα έφερνε την Κυβέρνηση σε αντιπαράθεση με την τάξη των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά θα καθιστούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε ιστορικό Μεταρρυθμιστή! Είναι ψυχικά έτοιμος ο Πρωθυπουργός για τις μεγάλες και εννοείται δύσκολες αποφάσεις;
Η φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών είναι ένα ακόμη ζήτημα που διχάζει όσους το υφίστανται με τους υπέρμαχους της φορολογικής ισότητας. Οι αυτοαπασχολούμενοι φωνάζουν για την «εξόντωση» τους μ’ ένα «ακόμη χαράτσι», όταν οι σταθερά φορολογούμενοι μισθωτοί και συνταξιούχοι είτε επικροτούν, είτε επιδοκιμάζουν σιωπηρά την Κυβέρνηση. Δεν παύει ωστόσο το ζήτημα να τροφοδοτεί τη δυσάρεστη για τη Νέα Δημοκρατία απομάκρυνση των ψηφοφόρων.
Κάποιοι εκ των επιστολογράφων απειλούν με οριστική εγκατάλειψη της Νέας Δημοκρατίας, μετά τη δοκιμασία της αποχής, εάν διαπιστώσουν προσεχώς ότι ο Πρωθυπουργός δεν τους άκουσε. Μελετώντας τον κατάλογο καταλαβαίνεις ότι δεν ικανοποιούνται τα πάντα, όπως εννοούν φερ’ ειπείν, όσοι εναντιώνονται στη «woke» αντίληψη και θα επιθυμούσαν την απαγόρευση της. Δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο η Κυβέρνηση, ούτε και να εκδώσει ιδεολογικό «φετφά» με οδηγίες για τα στελέχη της. Εκ των πραγμάτων, εκείνοι που θα εμμείνουν στο συγκεκριμένο κριτήριο για να επιλέγουν τη ψήφο τους, ενδεχομένως να αναζητήσουν κάποια άλλη κομματική στέγη.
Το «κάτι άλλο» στην πολιτική διαχείριση, κατά την άποψη μου αδυνατούν να το προσφέρουν τα κόμματα της υπέρ Δεξιάς και της Ακροδεξιάς. Συλλέκτες διαμαρτυρίας κι αγανάκτησης είναι μονάχα…
Οι λύσεις θα έρθουν από την Κυβέρνηση κι εκεί στρέφουμε την προσοχή μας. Έχει στη διάθεση της τρία ολόκληρα χρόνια. Πολιτικός χρόνος τεράστιος.
Για να «γεμίσει» χρειάζονται δυνατές, τολμηρές, εκσυγχρονιστικές πρωτοβουλίες Μεταρρύθμισης.
Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα. Είναι τώρα η στιγμή!
Κύριε Πρωθυπουργέ αξιοποιείστε την…
