Ο Ανδρέας Παπανδρέου τον ανασχηματισμό τον βάφτισε αναδόμηση, θέλοντας να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα σε μια συνηθισμένη πρακτική αντικατάστασης υπουργών και υφυπουργών. Ήταν επιρρεπής στους πολιτικούς νεολογισμούς. Ελάχιστοι όμως ανασχηματισμοί σηματοδοτούσαν και αλλαγή πολιτικής. Οι περισσότεροι αφορούσαν εσωκομματικές ή γεωγραφικές διευθετήσεις. Και αυτό αφορά όλα τα κόμματα.
Έτσι σήμερα ο πρωθυπουργός θα πρέπει να εξηγήσει την αναγκαιότητα του αναμενόμενου ανασχηματισμού. Διαπίστωσε αρρυθμίες στην κυβέρνησή του και πριν από τις ευρωεκλογές και τώρα που το αποτέλεσμα δεν κρίνεται ικανοποιητικό προχωρεί στην αντικατάσταση των υπουργών που δεν απέδωσαν; Ή μήπως ο ανασχηματισμός υποκρύπτει αλλαγή πολιτικής σε καίριους τομείς; Εκτός αν δε συμβαίνει τίποτα από τα δύο και απλώς γίνεται ο ανασχηματισμός για να αλλάξει η πολιτική ατζέντα. Οι πολίτες ελάχιστα συγκινούνται με κινήσεις που αφορούν εσωκομματικές ισορροπίες. Με αυτά συγκινείται ο μικρόκοσμος της πολιτικής. Πάντως ο πρωθυπουργός στη χθεσινή συνέντευξή του παραδέχθηκε πως και πριν τις ευρωεκλογές είχε διαπιστώσει ότι κάποιοι υπουργοί δεν «τραβούσαν».
Η αλήθεια είναι πως το rotation μετά τις εθνικές εκλογές - κατά γενική ομολογία - δεν πήγε καλά και παραμένει ανεξήγητο γιατί έγινε σε αυτή την έκταση. Τώρα το ζητούμενο είναι μια δυναμική επανεκκίνηση ώστε η κυβέρνηση να τρέξει με ταχύτερους ρυθμούς το πρόγραμμά της, καθώς τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει θα είναι ιδιαίτερα δύσκολα. Να υποθέσω πως μετά τον ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός θα θέσει και τους στόχους των επόμενων τριών ετών, για να δώσει στους πολίτες ένα σαφές περίγραμμα της κυβερνητικής πορείας. Αυτό μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει.
Στον ένα χρόνο της νέας κυβερνητικής θητείας - απολογισμό που προφανώς θα κάνει ο πρωθυπουργός - ασφαλώς και έγιναν θεσμικές αλλαγές, όπως η επιστολική ψήφος, η λειτουργία παραρτημάτων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της αλλοδαπής, ο νέος ποινικός κώδικας. Θα ήμασταν άδικοι αν αγνοούσαμε αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Όμως στο ίδιο χρονικό διάστημα υπήρξαν και συγκεκριμένες αστοχίες τόσο σε επίπεδο χειρισμών όσο και σε επίπεδο νομοθετικών ρυθμίσεων. Τα έχουμε πει. Όπως επίσης οφείλουμε να τονίσουμε πως θα ήταν παράλογο να απαιτούμε - και κάποιοι ψηφοφόροι το απαιτούσαν - από την κυβέρνηση να επιδείξει το έργο της τετραετίας μέσα σε ένα χρόνο, επειδή τώρα είχαμε μια εκλογική αναμέτρηση.
Πάντως με τον επικείμενο ανασχηματισμό, ό,τι μορφή και να λάβει, θα έχουμε να ασχολούμαστε μερικές μέρες ακόμα. Καλό είναι αυτό.
Υ.Γ.1 Στις ευρωεκλογές αποδείχθηκε, για μια ακόμα φορά, πως η σκληρή εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται στο 28.5 - 30% που την καθιστά, αναντίρρητα, το πιο ισχυρό κόμμα στην Ελλάδα. Επάνω σε αυτή τη βάση προστίθενται - ανάλογα με τη συγκυρία και άλλες δυνάμεις και σχηματίζεται έτσι ένα πλειοψηφικό ρεύμα, αν λάβουμε υπ΄ όψη πως εντελώς άλλες συσπειρώσεις παρατηρούνται στις εθνικές εκλογές.
Υ.Γ.2 Πραγματικά δεν κατάλαβα τη δήλωση του πρωθυπουργού στη χθεσινή συνέντευξη του πως «το 41% δεν υπάρχει σήμερα». Τι εννοεί; Ο ίδιος δεν έκανε τη διάκριση μεταξύ εθνικών εκλογών και ευρωεκλογών; Ο ίδιος δεν έβαλε τον πήχυ στο 33% αναφερόμενος στις ευρωεκλογές του 2019; Στην αστική δημοκρατία το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών ισχύει και παράγει πολιτικές μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές. Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνά και θα κυβερνά, με την πλειοψηφία των 158 εδρών που προέκυψε από το 41%. Μια χαρά ισχύει το 41%.
