Στις 6 Οκτωβρίου ο ισραηλινός στρατός βομβάρδιζε τη Γάζα; Όχι! Μήπως στις 4 ή στις 5; Και πάλι όχι. Άρα κάτι συνέβη στις 7 Οκτωβρίου και στη συνέχεια οι βόμβες άρχισαν να πέφτουν βροχή. Η έκταση της σφαγής ήταν τέτοια που προδίκαζε και την ένταση της απάντησης. Όταν οι Ισραηλινοί λένε πως μόνο στα ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου οι νεκροί ημερησίως ξεπερνούσαν τους 1400, αυτό αποκαλύπτει την οργή που υπάρχει μέσα στην κοινωνία του Ισραήλ και στους απανταχού της Γης Εβραίους.
Όσοι από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, καθισμένοι μπροστά στον υπολογιστή τους, διαπιστώνουν μάλλον χαιρέκακα πως το Ισραήλ με τους βομβαρδισμούς και την εισβολή έπεσε στην παγίδα της Χαμάς, δε μας λένε αυτοί τι προτείνουν; Να έβγαινε η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ και να έλεγε στη Χαμάς «εμείς δε θα παίξουμε το παιχνίδι σας, ό,τι έγινε - έγινε, και πάμε παρακάτω;» ή μήπως να προσέφευγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ;
Η ισχυρή απάντηση του Ισραήλ ήταν μονόδρομος για να μην επαναληφθούν οι σκηνές που όλοι είδαμε στα κιμπούτς. Ήταν μονόδρομος γιατί οποιαδήποτε χλιαρή αντίδραση θα ήταν δείγμα αδυναμίας και κατευνασμού. Ο πασιφισμός και ο κατευνασμός σε ταραγμένες περιοχές του πλανήτη μας στέλνουν εντελώς λάθος μηνύματα. *
Είναι κοινή παραδοχή όλων των πολιτισμένων κρατών πως δεν μπορεί να υπάρξει επόμενη ημέρα στη Γάζα χωρίς τη στρατηγική ήττα της Χαμάς. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνον με έναν τρόπο. Με την εκμηδένιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της και την εξουδετέρωση όλων των τρομοκρατικών πυρήνων της. Θα μπορούσε να αποφευχθεί η εισβολή των ισραηλινών στρατευμάτων στη Γάζα και οι φονικοί βομβαρδισμοί; Φυσικά.
Την πρόταση την έκανε ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Τζόναθαν Κονρίκους πριν από λίγες ημέρες και ήταν η εξής:
1. Aπελευθέρωση όλων των ομήρων και
2. Παράδοση άνευ όρων της Χαμάς.
Αν όντως όλοι οι «φιλειρηνιστές» ήθελαν να αποφευχθεί η αιματοχυσία και οι καταστροφές, θα πίεζαν την ηγεσία της Χαμάς να δεχτεί την ισραηλινή πρόταση. Τώρα δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Το μεγάλο ερώτημα αφορά την επόμενη ημέρα, όταν αυτή έρθει. Υποθέτω πως η λύση θα είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων και συγκλίσεων και δε προκύψει από τη δύναμη των όπλων.
Πάντως σήμερα, «είναι λάθος να μιλήσεις για ευθύνες του Ισραήλ στο Παλαιστινιακό, διότι παρέχεις έτσι ηθικό υπόβαθρο και τελικά δικαιολογείς κτηνώδεις πράξεις σε βάρος αμάχων που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και πυροδοτούν έναν φαύλο κύκλο βίας…». Για αυτόν ακριβώς τον λόγο δε θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, από ποιον και πότε ξεκίνησε αυτό το λουτρό αίματος και κυρίως να κατανοήσουμε πως για το Ισραήλ δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική από την πλήρη εξουδετέρωση της Χαμάς.
* Είναι αξιοπερίεργο, ενώ ο Κώστας Καραμανλής σε πρόσφατες δηλώσεις του κατακεραυνώνει τον κατευνασμό στις ελληνοτουρκικές σχέσεις -και έχει δίκιο- την ίδια στιγμή ζητά από το Ισραήλ αυτοσυγκράτηση. Ο κατευνασμός είναι μια αναποτελεσματική τακτική και αυτό ισχύει προς κάθε κατεύθυνση και όχι επιλεκτικά.
