Η λάσπη και η «λάσπη»

Η καταστροφή στη Θεσσαλία είναι βιβλική και όσοι επιχειρούν με fake news να τη μεγεθύνουν κι άλλο είναι απλώς φανατισμένοι και ανόητοι. Δε τους φτάνουν οι 15 νεκροί - προς το παρόν - μιλούν για εκατοντάδες και για «εξαφανισμένους» μετανάστες που δε θα τους αναζητήσει κανείς. Μιλούν για πτώματα που μαζεύει σε σακούλες ο Στρατός. Για να μη μιλήσω για την αθλιότητα του αεροπόρου που, ενώ οι συνάδελφοί του έδιναν μάχη με την πλημμύρα στην αεροπορική βάση, αυτός φωτογράφιζε ένα ελικόπτερο που οι τροχοί του ήταν βυθισμένοι στο νερό, για να αντιπολιτευθεί την κυβέρνηση.

Γνώριζε πως δεν υπήρχε βλάβη και γνώριζε πως μετά από λίγα λεπτά το συγκεκριμένο ελικόπτερο θα πετούσε για αποστολή διάσωσης. Αν μιλήσεις για αεροδικείο θα σε πουν φασίστα. 

Να ξεκαθαρίσω ευθύς εξ αρχής κάτι. Και ένας νεκρός να υπάρχει είναι ήττα για την κρατική μηχανή, διότι αυτός είναι ο πρώτιστος ρόλος της. Να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Για το τι έγινε, για το μέγεθος της καταστροφής και τις ευθύνες, η συζήτηση δε μπορεί να γίνει εν θερμώ και ενώ ακόμα η επιχείρηση διάσωσης εγκλωβισμένων συνεχίζεται. Στο τέλος θα μετρήσουμε και την έκταση της ζημίας στη γεωργική παραγωγή. 

Χρειάζονται όλες αυτές οι διαδικασίες τον χρόνο τους διότι οι μετρήσεις για να είναι αξιόπιστες θα πρέπει το φαινόμενο να έχει τερματιστεί και των αρχικών μετρήσεων να ακολουθήσουν οι σχετικές επαληθεύσεις. Κλασσικό παράδειγμα αυτό που έγινε με την πυρκαγιά στο Εθνικό Πάρκο της Δαδιάς.

Μιλούσαν εν θερμώ για πλήρη καταστροφή, ενώ τώρα που ολοκληρώθηκαν οι δορυφορικές μετρήσεις και οι επιτόπιες επαληθεύσεις τους από τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, η ζημία είναι πολύ μικρότερη από την αρχικώς εκτιμηθείσα. Όχι πως είναι ασήμαντη, αλλά ουδεμία σχέση έχει με τα όσα γραφόταν ενώ η φωτιά βρισκόταν σε εξέλιξη. Καταστράφηκε πλήρως το 23,30% του δάσους, ελαφριά το 34,44% και διασώθηκε το 42,26%. Κάτι που πολύ απέχει από την ολική καταστροφή. 

Και στο πολιτικό επίπεδο θα αποδοθούν οι ευθύνες όχι εν θερμώ και υπό την πίεση των γεγονότων. Άλλωστε ο πρωθυπουργός δε λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο. 

Εκείνο που μου κάνει εντύπωση, αυτές τις ημέρες, στον πόλεμο της επικοινωνίας, είναι η συμμαχία των δύο άκρων. Διαβάζοντας τα σχόλια θα πρέπει να γνωρίζεις πρόσωπα και πράγματα για να καταλάβεις αν ο σχολιαστής ανήκει στην άκρα Αριστερά ή στην Άκρα Δεξιά. Το μένος κατά του Μητσοτάκη προσωπικά έχει καταργήσει τις διαχωριστικές γραμμές. Τα σοβαρά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μετρημένα στις δηλώσεις τους και αυτό είναι θετικό. Στις γελοιότητες κατέφυγε το γνωστό «νούμερο» εκ της αλλοδαπής.

Τελειώνοντας, αυτό που πρέπει όλοι να ευχόμαστε είναι να μη μεγαλώσει κι άλλο ο κατάλογος των νεκρών. Τα υπόλοιπα θα τακτοποιηθούν από τον προϋπολογισμό και από τα κοινοτικά κονδύλια.