Ακούω διθυραμβικές ιαχές που μιλούν για 180 έδρες στις προσεχείς εκλογές και εκπλήσσομαι. Δεν αντιλαμβάνονται πως έτσι καλλιεργούν όχι μόνον την επανάπαυση, αλλά και τον φόβο σε μετριοπαθείς πολίτες μιας ανεξέλεγκτης κυβερνητικής παντοδυναμίας; Να ελπίσω πως πρόκειται για υπερβολές που οφείλονται στην ευφορία του θριάμβου.
Οφείλω από την πλευρά μου να φωτίσω ένα άλλο ενδεχόμενο, αρκούντως υπαρκτό. Αυτό της επτακομματικής βουλής, κάτι που θα απαιτήσει τουλάχιστον ένα 39% για μια οριακή αυτοδυναμία.
Μα η Νέα Δημοκρατία έχει ήδη το 40,78%, θα μου πει ο αναγνώστης. Εδώ, όμως, ακριβώς βρίσκεται το λάθος. Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου δεν είναι συνέχεια των εκλογών της 21ης Μαΐου. Είναι άλλες εκλογές, με τα δικά τους χαρακτηριστικά και τις δικές τους διακυβεύσεις. Το 40,78% είναι μεν υπαρκτό, δεν είναι όμως δεδομένο. Είναι προς κατάκτηση.
Διότι, μπορεί να υπάρχει το καλό σενάριο για τη Νέα Δημοκρατία να αυξήσει τα ποσοστά της λόγω της κοινής πεποίθησης πως πρέπει να κυβερνηθεί ο τόπος, αλλά υπάρχει και το κακό σενάριο. Και ένα σοβαρό κόμμα, μια ιστορική παράταξη, πάντα λαμβάνει υπ' όψιν και αυτό το κακό σενάριο.
Τι λέει λοιπόν το κακό σενάριο; Μπορεί ένας σημαντικός αριθμός πολιτών που ψήφισαν χαλαρά τη Νέα Δημοκρατία, βέβαιοι όντες για την αυτοδυναμία της, να προτιμήσουν τα εξοχικά τους και τη θάλασσα. Μπορεί άλλοι πολίτες που κινούνται στη συντηρητική πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας να θελήσουν να βοηθήσουν το νεοσυσταθέν κόμμα «Νίκη» για να εισέλθει στη Βουλή. Ενώ οι προερχόμενοι από την Κεντροαριστερά ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας να σκεφτούν, με δεδομένη την αυτοδυναμία της, να βοηθήσουν το ΠΑΣΟΚ στη μάχη του με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδέχεται να συμβεί κάποιο από αυτά, ενδέχεται όμως να συμβούν και όλα μαζί. Αυτό θα είναι το τέλειο, κακό σενάριο.
Φυσικά, το πιο πιθανό είναι η Νέα Δημοκρατία να αυξήσει κι άλλο τη δύναμή της, καθώς θα έχει εισροές από κόμματα που είτε δε θα κατέβουν στις εκλογές είτε από τους πολίτες που πάντα πηγαίνουν με το ρεύμα, με τον νικητή. Και αναμφίβολα η Νέα Δημοκρατία θα είναι ο νικητής. Οι 21 μονάδες διαφορά δεν ανατρέπονται και οι εντυπώσεις δεν αλλάζουν.
Όμως μπορεί να αλλάξει η έκταση της αυτοδυναμίας και, υπό τις προϋποθέσεις που προανέφερα, μπορεί και απειληθεί. Χαμηλά την μπάλα και όχι εφησυχασμός. Μάλιστα, οι υπεραισιόδοξοι καλόν είναι να λάβουν υπ' όψιν πως, λόγω λίστας, δε θα υπάρξει κινητοποίηση των βουλευτών που έχουν ήδη εκλεγεί.
Αυτή τη στιγμή η ρεαλιστική προοπτική της Νέας Δημοκρατίας είναι να αναβαθμιστεί ο στόχος της αυτοδυναμίας και να μετατραπεί σε ισχυρή αυτοδυναμία. Αλλά για να υλοποιηθεί ο αναβαθμισμένος στόχος θα πρέπει να κινητοποιηθεί όλος ο κομματικός μηχανισμός και όλα τα στελέχη, χωρίς αλαζονικές και προκλητικές συμπεριφορές, να πείσουν τους πολίτες για την κρισιμότητα αυτών των εκλογών.
Δηλαδή να τους εξηγήσουν και να τους πείσουν πως αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες γιατί αναδεικνύουν την κυβέρνηση του τόπου και ως εκ τούτου είναι επικίνδυνη η λογική της χαλαρής ψήφου, καθώς δεν υπάρχει η βεβαιότητα της αυτοδυναμίας. Είναι στόχος προς επίτευξη.
