Κάνουμε βήματα πίσω

Επιμένω στα όσα διαδραματίστηκαν την Τρίτη το απόγευμα στο παλιό κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, όταν μια ομάδα ευθροτραμπούκων διέλυσε μια παρουσίαση βιβλίου. Τις λεπτομέρειες τις έγραψα χθες στο liberal.gr. Σήμερα επανέρχομαι γιατί το συμβάν είναι ιδιαιτέρως σοβαρό. Η κυβέρνηση βρίσκεται στη δεύτερη τετραετία της και αυτά τα ζητήματα θα έπρεπε να τα έχει λυμένα, καθώς βρισκόταν ψηλά στην ατζέντα της. Δηλαδή η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και προσώπων εντός των ΑΕΙ θα έπρεπε να ήταν δεδομένη. 

Το έχω γράψει πολλές φορές πως οι τελευταίοι που ευθύνονται για αυτό το χάλι είναι οι κοσμήτορες και οι πρυτανικές αρχές. Οι άνθρωποι φοβούνται γιατί οι τραμπούκοι μπορεί να τους πετύχουν παντού, όλο το 24ωρο. Ακόμα και έξω από το σπίτι τους. Όσες και όσοι τους αψηφούν είναι λίγοι και είτε είναι τολμηροί είτε έχουν άγνοια κινδύνου. 

Η ευθύνη για τις συνθήκες ασφαλείας που θα πρέπει να επικρατούν στους πανεπιστημιακούς χώρους ανήκει αποκλειστικά στην εκάστοτε κυβέρνηση. Συνθήκες ασφαλείας που αφορούν τους πάντες, φοιτητές και καθηγητές. Πριν από λίγες ημέρες ξυλοκοπήθηκε φοιτητής γιατί είχε στο σακίδιό του την ελληνική σημαία και την Παναγία. Εννοείται πως οι δράστες εξαφανίστηκαν. 

Προχθές, οι ερυθροτραμπούκοι -περίπου 50-70 άτομα- με πανό και εν πομπή μπούκαραν στην αίθουσα που θα γινόταν η παρουσίαση του βιβλίου. Προφανώς, αυτή η κινητοποίηση πέρασε απαρατήρητη από την ΕΛ.ΑΣ, εκτός αν έκριναν πως ήταν μια συνηθισμένη εκδήλωση αριστεριστών. Όπως και να έχει η κατάσταση, το ΑΠΘ έζησε ένα απόγευμα σκοταδισμού και ντροπής. 

Από εδώ και εμπρός, όποιος θα θέλει να κάνει μια εκδήλωση στους χώρους του θα πρέπει να υποβάλει το αίτημά του στους μπαχαλάκηδες μαζί με τα ονόματα των ομιλητών, ώστε να ξέρει τι τού γίνεται. Αυτοί είναι οι αρμόδιοι, αυτοί αποφασίζουν. Αν το έκανε αυτό η κυρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, θα γνώριζε πως ο κ. Νατσιός θεωρείται φασίστας και είναι ανεπιθύμητος στο ΑΕΙ. Οπότε θα προγραμμάτιζε, όπως τόσοι και τόσοι, αλλού την εκδήλωσή της.

Πώς θα απαλλαγούμε από αυτή τη γάγγραινα; Η μια λύση είναι να κάνουμε πως δε βλέπουμε το πρόβλημα. Να παραδώσουμε τους πανεπιστημιακούς χώρους στους αντιεξουσιαστές -κάτι που ήδη συμβαίνει- για να κάνουν τα πάρτι τους που πάντα καταλήγουν στη ρίψη μολότοφ κατά των αστυνομικών. Είναι το μεταμεσονύκτιο χάπενινγκ. 

Η άλλη λύση, η ζόρικη, είναι η κυβέρνηση να αναθεωρήσει τη θέση της για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Δεν είναι κακό να παραδεχτεί το λάθος της. Κακό είναι να χρεώνεται πολιτικά ασχήμιες σαν αυτές που συνέβησαν προχθές στο ΑΠΘ. Ο Βλαδίμηρος μιλούσε για ένα βήμα μπρος και δύο πίσω. Όπως ακριβώς στην περίπτωσή μας.

ΥΓ. Παρατήρησα πως ενώ τα έκτροπα πήραν έκταση στα ραδιόφωνα και στα sites της Θεσσαλονίκης, γενικότερα το θέμα δεν «έπαιξε». Πιθανόν, να το θεώρησαν φυσιολογικό και ανάξιο σχολιασμού. Και αυτό είναι το χειρότερο και πιο επικίνδυνο.