Χθες θα έκανε ομιλία η κυρία Μαρία Νεγρεπόντη—Δελιβάνη, μια γυναίκα με ιστορία τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα όσο και στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Τρεις φορές εκλεγμένη πρύτανις του Πανεπιστήμιου Μακεδονία, πολυγραφότατη και πολυβραβευμένη. Η ομιλία θα γινόταν στην αίθουσα τελετών της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και θα αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου της με τίτλο «Για την Ελλάδα που ματώνει». Θα μιλούσε και ο πρόεδρος του κόμματος «Νίκη», ο κ. Δημήτρης Νατσιός.
Ενώ είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος για να παρακολουθήσει την εκδήλωση, μπούκαραν ξαφνικά παιδάκια 20 ετών, που αγνοούσαν τι εστί Μαρία Δελιβάνη, γιατί θα μιλούσε ο «φασίστας Νατσιός». Μάταια η 90χρονη συγγραφέας προσπαθούσε να πείσει τα ερυθροτραμπουκάκια πως ο Νατσιός δεν είναι φασίστας και πως αυτή την παρουσίαση την προετοίμαζε επί έξι μήνες. Ως γνωστόν, με τραμπούκους διάλογος δε γίνεται. Πρόκειται για φανατισμένα παιδιά, με ληγμένη τη φαιά ουσία, που λειτουργούν με τη νοοτροπία του όχλου. Οι εισβολείς σήκωσαν ένα πανό, φώναξαν τα γνωστά τους συνθήματα και αφού διέλυσαν την εκδήλωση, αποχώρησαν.
Πρόκειται για καραμπινάτη παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου από μια ομάδα τραμπούκων που κατέλυσαν κάθε διαδικασία διαλόγου, που κατέλυσαν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συνέρχεσθαι, διότι δεν ενέκριναν την παρουσία ενός ομιλητή, αρχηγού κόμματος που εκπροσωπείται στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που διακόπτεται εκδήλωση σε πανεπιστημιακούς χώρους από ερυθροτραμπούκους. Απλώς πλέον όλες οι εκδηλώσεις δε γίνονται σε αυτούς τους χώρους για λόγους προστασίας όλων αυτών που συμμετέχουν. Ομιλητών και κοινού. Η κυρία Νεγρεπόντη—Δελιβάνη πίστεψε πως η ιστορία της ήταν η ασπίδα της. Έπεσε έξω.
Όλο αυτό το σκηνικό είναι μια κατάντια για την οποία υπάρχουν ιστορικές ευθύνες όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν, ευθύνες όμως πιο έντονες της σημερινής κυβέρνησης. Είναι προφανές πως αν υπήρχε η πανεπιστημιακή αστυνομία οι ερυθροτραμπούκοι θα σκεφτόταν να εισβάλουν στο κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής και να διακόψουν μια εκδήλωση παρουσίασης ενός βιβλίου.
Δεν είμαι αιθεροβάμων να πιστεύω πως σήμερα κάποιος αρμόδιος θα ενδιαφερθεί για το τι συνέβη χθες στη Φιλοσοφική. Ούτε καν γιατί το επεισόδιο συνέβη σε βάρος μιας προσωπικότητας του πανεπιστημιακού χώρου και κατά ενός πολιτικού αρχηγού. Το γεγονός θα περάσει μέσα στο γενικό κλίμα του μπάχαλου που επικρατεί στα πανεπιστήμια με τις κουρελούδες και τα ρυπαρογραφήματα στους τοίχους των σχολών. «Συμβαίνουν αυτά», θα είναι η αντιμετώπιση του χθεσινού τραμπουκισμού. Να μην περιμένουμε καμιά ανακοίνωση των πρυτανικών αρχών του ΑΠΘ, αν υπάρχουν πρυτανικές αρχές.
Ο μιθριδατισμός είναι σύμπτωμα κοινωνιών που νοσούν. Που δε θέλουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους γιατί φοβούνται τις λύσεις τους, ενώ τις γνωρίζουν. Δυστυχώς, τα ΑΕΙ τείνουν να γίνουν χώροι με καταλόγους ανεπιθύμητων που συντάσσουν διάφορα τραμπουκοειδή. Οι αίθουσες τους έχουν γίνει έρμαιο αυτών των απίθανων τύπων.
Σημειωτέον πως η κυρία Νεγρεπόντη-- Δελιβάνη είναι προσωπική φίλη με την κυρία Αλέκα Παπαρήγα, επρόσκειτο στο ΚΚΕ και στις εκλογές του 2015 ήταν υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, στην τελευταία, τιμητική θέση, με το κόμμα της «Λαϊκής Ενότητας».
